Χαλαρά πάμε
Σοβαρός άνθρωπος να ασχοληθεί με τα σημερινά στην ΕΠΟ, δεν νομίζω να υπάρχει. Εννοώ σοβαρός στον κόσμο του ελληνικού ποδοσφαίρου, όσο.. κι αν θεωρείται σοβαρό αυτό το χόμπι. Διότι ήταν τα πάντα έτσι δομημένα για να κάνουν το show τους οι ιδιοκτήτες και οι παρατρεχάμενοι τους.
Να το εξηγήσουμε αυτό το τελευταίο : Ο Σαββίδης δεν ήταν αφού υπάρχει ξεκάθαρα η εντολή από την Ευρώπη. Ο Καρυπίδης δεν θα μπορούσε να ήταν αφού μέχρι και οι πέτρες ξέρουν ότι είναι εικονικός. Ο Μαρινάκης ήταν εκεί, αλλά όπως και να το κάνεις τα προβλήματα υγείας έφεραν στο προσκήνιο έναν κάποιο που του έχει μείνει, με τρομερές δυνάμεις πυρός : Ο ένας πέταξε ένα στυλό κι ο άλλος ένα φουρό. Να χέσω τα κιλά τους.
Έμεινε ο δικός μας που είναι σαφέστατα γνήσιος ….( βάλτε ό,τι θέλετε ) και στην ουσία τους γλεντάει, αλλά και ο Αλαφούζος, που σαν γνήσια πριμαντόνα, απεχώρησε την κατάλληλη στιγμή αλλά έκανε και πολύ καλές δηλώσεις. Πολύ καλές για το ποδόσφαιρο. Τι να κάνει κι αυτός, θα μου πεις. Για τίτλο πάει αφού μια πενταετία ο κόσμος της ομάδας του, τον έχει πλήρως απαξιώσει. Κι αν βέβαια είναι κάτι να χτιστεί, θα γίνει με αυτόν που ναι μεν θα ήθελε να είναι γκάνγκστερ κι αυτός, αλλά δεν έγινε οπότε προτιμάει να μοστράρεται με την φορεσιά του ευγενούς. Και φυσικά έμεινε κι ο Μπέος, που δεν χρειάζονται συστάσεις. Ο άνθρωπος αυτός, άνετα έχει την γλώσσα του πολιτικού, κι άνετα του παράγοντα. Σαφώς είναι ο μοντέρνος Κανελλάκης, για τους πιο παλιούς.
Φυσικά δεν βγήκε τίποτα, αφού τίποτα δεν ήταν για να βγει. Όλοι θέλανε να δουν τους άλλους, για να ετοιμασθούν για την οριστική μάχη. Να κοιταχθούν στα μάτια και να δουν το γρύλισμα. Όσο μπορεί να κάνει ο καθένας. Είπαμε, κάποιοι λείπανε. Βασικά ο Τσετσένος. Ο Μπέος είναι ο ρυθμιστής, δήθεν μην του σπάσουν την πόλη. Φυσικά ο Αλαφούζος τόσο αντέχει κι έτσι πάει, στα μουλωχτά. Έμεινε λοιπόν το δίδυμο των προβληματικών χοντρών κι ο δικός μας. Οι χοντροί που αισθάνονται ηλίθιοι μπροστά στον κόσμο του Ολυμπιακού και καλύπτουν την μαλακία τους φέτος με αυτά τα shows. Διότι μπροστά στον δικό μας – και δεν το γράφω για κοπλιμέντο – είναι για καραμέλες. Άλλο ότι δεν έχουμε την πλήρη ομάδα για να τους ξεφτιλίσουμε. Οπότε έχουν παραμείνει στην φάση, του με τίποτα να μην το πάρει η ΑΕΚ. Μιλάμε για τίποτες νεοέλληνες που τάχουν με τον γείτονα που έχει κατσίκα.
Kαι πού πάμε; Κατ’ αρχήν εμείς πάμε χαλαρά. Δεν μπαίνουμε σε κανέναν πόλεμο που θα δημιουργήσουν οι αρχηγοί. Κι όταν μιλάμε για αρχηγούς, χρειάζεται να θυμίσω τα έργα και τις ημέρες του καθενός; Από πιστόλια μέχρι πουτάνες;. Από ναρκωτικά μέχρι λαθρεμπόρια παντός τύπου. Αυτός που φαίνεται ο πιο τίμιος, είναι Ο διαπλεκόμενος με την εκάστοτε κυβέρνηση. Όχι ότι δεν είναι οι άλλοι, αλλά εδώ μιλάμε για κανονική δουλειά. Και βέβαια ρυθμιστής είναι ένας με την βούλα φυλακόβιος.
Που πρέπει να τον πάρουμε πολύ στα σοβαρά, όταν είπε : Να μην έχουμε αίματα. Δηλαδή ίδια κουβέντα που είχε πει το λαμόγιο ο Ανδρέας παλιά : Μην ποινικοποιείτε την πολιτική ζωή του τόπου. Να μην αίματα λοιπόν. Ψυχραιμία λοιπόν συστήνει ο κοινός υπάλληλος. Και πολύ καλά κάνει.
Έλα όμως που εμείς το θέλουμε αλλιώς. Κι αν όχι εμείς, εγώ. Να γαμηθούμε, να γίνει της πουτάνας. Να έχουμε αίματα και να έχουμε και ό,τι άλλο θέλεις. Διότι και πολύ μας πήγε το κυριλάτο. Πληρώνουμε εισιτήριο και συνδρομές στις τηλεοράσεις γιατί γουστάρουμε το ξεκατίνιασμα. Θέλουμε δράση ρε αδερφέ. Να δούμε ξανά Βαρδινογιάννη και Μελισσανίδη να τραβιούνται από τις γραβάτες. Να δούμε Σαββίδη να πυροβολάει στα γήπεδα. να δούμε Αλαφούζο να τραβοτανιέται με τον Πορτοσάλτε. Να δούμε Μαρινάκη και Καραπαπά, να πλακώνονται με μπράβους και να τρέχει η Κούγια να δικανίζει. Να βαράνε όλοι τον Καρυπίδη, την ώρα που κονταίνει την φούστα που σήμερα φόρεσε στο κεφάλι ο Μπαλτάκος. Τι άλλο να θέλουμε σαν θεατές; Και να τρέχουν όλοι αυτοί στην δικαιοσύνη εν μέσω ακυβερνησίας. Με υπηρεσιακό υπουργό δικαιοσύνης, που δεν ανήκει πουθενά.
Έλα ρε πατρίδα. Πράγματι το ωραιότερο πρωτάθλημα….
