Μαρουντας

Πολλές φορές στον αθλητισμό μία ομάδα ανοίγει με τα αρχικά αγωνιστικά πεπραγμένα της την όρεξη στους οπαδούς της. Και ύστερα έρχεται η ίδια να διαψεύσει αυτές τις προσδοκίες. Δεν σημαίνει πως αυτές δεν υπήρχαν δικαίως, απλά δεν πραγματώθηκαν… Ευτυχώς η ΑΕΚ στο μπάσκετ δεν ανήκει σε αυτή την κατηγορία, αφού κατάφερε στη φάση του top-16 του FIBA Champions League να το πάει μέχρι το τέλoς. Και προκρίθηκε και πήρε την πρώτη θέση στον όμιλό της…

Είναι λογικό αυτόν τον καιρό στα μυαλά πολλών Ενωσιτών να γίνεται ένας απολογισμός για την έως τώρα πορεία της ομάδας. Η απόσταση των εφτά βαθμών στο πρωτάθλημα είναι μία πρωτόγνωρη κατάσταση για την ΑΕΚ της Νέας Φιλαδέλφειας (στη σύγχρονη version της). Άρα και αρκετά ενοχλητική, αλλά και αρκετά επιτακτική προς την αναζήτηση των αιτιών.

Κάποιες φορές τα πράγματα είναι απλά. Αποδείχτηκε περίτρανα στο παρκέ και πιστοποιήθηκε και από το κλίμα στις κερκίδες κάτι το συγκεκριμένο: το μπάσκετ της ΑΕΚ δεν έχει απλά σφυγμό. Είναι εδώ και διεκδικεί το δικό του αυξημένο μερίδιο στην επικαιρότητα. Όπως ταιριάζει στην ΑΕΚ, όπως θέλει ο κόσμος της, όπως χρειάζεται το ίδιο το ελληνικό διασυλλογικό μπάσκετ.

Πλέον παύει κάθε συζήτηση για ρεαλιστικές πιθανότητες της ΑΕΚ για κατάκτηση του φετινού πρωταθλήματος. Δυστυχώς, και για αυτό οι ευθύνες είναι αποκλειστικά της ΑΕΚ… Επέμενα, και το λέω και τώρα, πως στο -5 κάθε ομάδα που σέβεται τον εαυτό της οφείλει να λειτουργεί ως διεκδικήτρια. Μία γκέλα του πρωτοπόρου σε φέρνει άμεσα σε θέση βολής. Αν, όμως, τη γκέλα την κάνεις εσύ, το πράγμα αλλάζει…

Στο νεοελληνικό ποδοσφαιρικό επαγγελματικό στερέωμα για να σταδιοδρομήσεις κατά βάση χρειάζεσαι πολύ καλή ομάδα (με ό,τι συνεπάγεται αυτό σε προσλήψεις προπονητών, σε μεταγραφές, σε επιτελεία φυσικής κατάστασης), αλλά και προστασία έως εύνοια από το παρασκήνιο (για παροχή παρεμφερών υπηρεσιών υπάρχουν αρμόδιες εργολαβίες και δεν χρειάζεται να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας).