Δεν κοιτάει έξω από αυτήν, αλλά μέσα της…
Πλέον παύει κάθε συζήτηση για ρεαλιστικές πιθανότητες της ΑΕΚ για κατάκτηση του φετινού πρωταθλήματος. Δυστυχώς, και για αυτό οι ευθύνες είναι αποκλειστικά της ΑΕΚ… Επέμενα, και το λέω και τώρα, πως στο -5 κάθε ομάδα που σέβεται τον εαυτό της οφείλει να λειτουργεί ως διεκδικήτρια. Μία γκέλα του πρωτοπόρου σε φέρνει άμεσα σε θέση βολής. Αν, όμως, τη γκέλα την κάνεις εσύ, το πράγμα αλλάζει…
Τώρα δεν είναι μόνο οι εφτά βαθμοί διαφορά, είναι και το γενικότερο κλίμα. Η ΑΕΚ δεν κοιτάει έξω από αυτήν, αλλά μέσα της… Για να είναι πιο δυνατή όταν ξανακοιτάξει έξω της… Μετά το 0-0 της Θεσσαλονίκης, σε συνδυασμό με τη νέα νίκη του Ολυμπιακού επί του ΟΦΗ, η ΑΕΚ μπήκε για τα καλά σε ρότα διατήρησης της δεύτερης θέσης. Φυσικά, όταν μία ομάδα μέσα σε δέκα μέρες χάνει και το πρωτάθλημα και το Κύπελλο, τον πρώτο καιρό βρίσκεται εύλογα κάτω από την επίδραση αυτής της αρνητικής εξέλιξης. Αν το δεις ουδέτερα, μία δεύτερη συνεχόμενη χρονιά με την ΑΕΚ στη δεύτερη θέση σηματοδοτεί διατήρηση σε ένα καλό επίπεδο, αλλά ο ένας τίτλος πρωταθλήματος στα τρία χρόνια για ένα πολυδιαφημισμένο (μέχρι πρόσφατα..) ποδοσφαιρικό συγκρότημα δεν μπορεί παρά να ενοχλεί τους φίλους της ομάδας και να φθείρει τη γενική υστεροφημία. Τις υψηλές προσδοκίες η ομάδα της δημιούργησε από τον Οκτώβριο και το Νοέμβριο του 2022, η ίδια τις διέψευσε το 2025…
Παρόλα αυτά, με τα δεδομένα της φετινής σεζόν, η δεύτερη θέση παραμένει σημαντική γιατί εξασφαλίζει πολύ καλές πιθανότητες για κάτι καλύτερο στην Ευρώπη την επόμενη χρονιά, αλλά κυρίως γιατί θα δείξει η ίδια η ΑΕΚ πως φέτος είναι σε θέση να κατακτήσει ένα στόχο… Ζήτημα αυτοσεβασμού το να έχεις χάσει και τους δύο τίτλους και να μπορέσεις να είσαι ευπαρουσίαστη σαν ομάδα σε έξι συνεχόμενα ντέρμπι… Μπορεί η ΑΕΚ να το κάνει; Δεν ξέρω, το γήπεδο θα το δείξει. Έχει σημασία; Για πολλούς Ενωσίτες όχι. Για μένα και για άλλους, έχει…
Δεν ήταν εύκολο να νικήσει τον Άρη στην έδρα του η ΑΕΚ την Κυριακή. Ο Άρης φέτος κράτησε απόρθητη την έδρα του απέναντι στους διεκδικητές του τίτλου. Η ίδια η ομάδα του Αλμέιδα δεν έπαιξε όπως απαιτούσε η περίσταση. Δεν είχε το κάτι παραπάνω που έχουν Μάρτιο μήνα οι πρωταθλήτριες ομάδες… Θα μπορούσε να νικήσει και έτσι, αλλά αυτό θα ήταν συγκυριακό και όχι ποδοσφαιρικά αντιπροσωπευτικό. Ξέρουμε να διακρίνουμε τις μέρες που η ΑΕΚ βγάζει αύρα και πότε πασχίζει να διατηρήσει τα αυτονόητα (ως απλή εφαρμογή). Την Κυριακή η Ένωση δεν δημιουργούσε την αίσθηση πως το γκολ ήταν θέμα χρόνου, αλλά σε έβαζε κι εσένα σαν θεατή του αγώνα να προβληματιστείς για το πώς θα έλυνε το γόρδιο δεσμό. Αν το κατάφερνε κιόλας… Παρότι η ομάδα έδειξε πως είχε γνώση των δυσκολιών και πρόθεση να αλλάξει υπέρ της τους συσχετισμούς. Ήθελε, αλλά για μένα δεν μπορούσε. Έτσι πιστοποιήθηκε πως αρκούν λίγες μέρες για να τα χάσεις όλα… Εκτός από την ψυχή σου, που αυτή δεν χάνεται ποτέ όταν μιλάμε για τον «κιτρινόμαυρο» κόσμο…
Πλέον μπαίνουμε εξαναγκαστικά στη δημιουργία μίας καινούριας κατάστασης. Που έχει δύο χροιές: η μία σχετίζεται με τα ματς που απομένουν και η άλλη με το άμεσο μέλλον. Για μία νέα ημέρα που θα αποσκοπεί στην επιστροφή στην κορυφή. Γιατί αν δεν αποσκοπεί εκεί, θα σημαίνει υποθήκευση του μέλλοντος εκ των προτέρων… Προς την κατεύθυνση αυτή απαιτείται ένας προπονητής (γενικά μιλάω) που να εμπνέει και τους ποδοσφαιριστές του, και τον κόσμο, και τη διοίκηση. Που όλοι θα του δώσουν τον απαραίτητο χρόνο να περάσει τη φιλοσοφία του και αυτή να αποδειχτεί αποτελεσματική στο κατάλληλο timing. Χρειάζεται, έτσι, και έμψυχο υλικό ικανό να υπηρετήσει το πλάνο, και σύμπνοια και υποστήριξη από ΟΛΟΥΣ του βασικού σχεδίου και όχι πολυφωνίες και διαφορετικές οπτικές που η μία σαμποτάρει την άλλη στο βωμό ενός διαπροσωπικού ανταγωνισμού. Αυτά καλό είναι να λυθούν πριν γίνει η επιλογή των προσώπων που θα τρέξουν την επόμενη μέρα. Αυτά σε γενικές γραμμές…
ΥΓ. Παρατηρώ με μεγάλη προσοχή κάθε λέξη στις συνεντεύξεις του Ματίας Αλμέιδα. Προσπαθώ να καταλάβω κάποια πράγματα, αλλά αναγνωρίζω πως κάθε φορά τα όσα λέει φιλτράρονται από την αντίστοιχη αγωνιστική κατάσταση της ομάδας. Ποτέ τα ποδοσφαιρικά δρώμενα δεν είναι άσχετα με όσα θέλει να πει κάποιος, ακόμα και τα πιο σωστά και τα πιο αληθινά. Επομένως, τώρα που διαγράφεται ως οριστική η φετινή αποτυχία της Ένωσης ως προς την κατάκτηση τίτλων, γίνονται από όλους αλλιώς αντιληπτά και τα λόγια του Αλμέιδα. Και οποιουδήποτε άλλου προσώπου εντός ΑΕΚ… Ίσως, από εδώ και πέρα, τα μοναδικά λόγια που θα έχουν σημασία είναι αυτά που δεν θα ειπώνονται, αλλά θα αντικατοπτρίζονται από την εικόνα της ομάδας πάνω στα γρασίδια…
