Στη Ν.Φ. η καλή ΑΕΚ παίρνει αποτελέσματα πολύ καλής ΑΕΚ
Ήταν η νίκη που χρειάζονταν και περίμεναν ΟΛΟΙ στην ΑΕΚ εδώ και πολλά χρόνια. Ήταν μία νίκη μικρή εκδίκηση, κυρίως σε συμβολικό επίπεδο, για όσα έχει υποστεί η ΑΕΚ από διάφορα παράκεντρα που καθοδηγούνται από την ομάδα του Πειραιά. Ήταν μία νίκη με ένα σκορ που δίνει τη δυνατότητα για καζούρα στους αντιπάλους, αλλά και για μία γενικότερη ευθυμία που τόσο πολύ χρειάζονται οι άνθρωποι στους δύσκολους καιρούς μας.
Ήταν, όμως, και μία καθοριστική νίκη που φέρνει πολύ κοντά την ΑΕΚ στην επιστροφή της στους τελικούς του Κυπέλλου Ελλάδας. Αρκεί πλέον μία συνετή και έξυπνη διαχείριση, δηλαδή μία μεστή εμφάνιση στην πλειοψηφία των αγωνιστικών λεπτών του επαναληπτικού στο Φάληρο, και η διεκδίκηση ενός ακόμα τίτλου θα είναι μία απτή δυνατότητα.
Μέχρι τώρα στη φετινή σεζόν η ΑΕΚ του Ματίας Αλμέιδα είχε ορισμένες σπουδαίες νίκες απόκτησης αυτοπεποίθησης και οικοδόμησης σχέσης πραγματικής εμπιστοσύνης με τον κόσμο της. Γιατί εξαρχής ξέραμε όλοι πως η αύρα του νέου γηπέδου έπρεπε να συνοδευτεί από καλή και ποιοτική ομάδα. Γιατί μπορεί «τα τσιμέντα να μην παίζουν μπάλα», όμως κάνουν αυτούς που ΞΈΡΟΥΝ να παίζουν καλή μπάλα πάνω στο γρασίδι ΝΑ ΑΠΟΓΕΙΩΝΟΝΤΑΙ. Και αυτό έγινε στην πράξη. Στη Ν.Φ. η καλή ΑΕΚ παίρνει αποτελέσματα πολύ καλής ΑΕΚ…
Από εκεί και πέρα, σε γενικές γραμμές, υπάρχουν φέτος «ειδικές» νίκες σταθμοί. Για παράδειγμα, οι νίκες κάποιους μήνες νωρίτερα επί του Άρη στη Θεσσαλονίκη και επί του ΠΑΟΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια ήρθαν για να θυμίσουν πως η ΑΕΚ μπορεί και να παίξει καλό ποδόσφαιρο και να είναι ανταγωνιστική βαθμολογικά. Τότε, όλοι κατάλαβαν πως φέτος η διεκδίκηση τίτλων δεν είναι ένας ευσεβής πόθος για τους «κιτρινόμαυρους»… Τότε μπήκαν οι βάσεις για να μπορεί στο σήμερα η Ένωση να φιλοδοξεί για ένα σπουδαίο τέλος στο υπόλοιπο της σεζόν.
Το τελευταίο χρονικό διάστημα οι νίκες επί του Άρη στη Νέα Φιλαδέλφεια και επί του Ιωνικού στη Νεάπολη έπεισαν και τους πιο δύσπιστους πως η φετινή ΑΕΚ αντέχει τον πρωταθλητισμό και τις ιδιαίτερες απαιτήσεις του και πως η ομάδα μπορεί να παίρνει βαθμούς ακόμα και όταν ΔΕΝ υιοθετεί το συνηθισμένο το φθινόπωρο τρόπο παιχνιδιού της, είτε για λόγους συνειδητής αυτοσυγκράτησης, είτε πρόσκαιρης αδυναμίας για κάτι τέτοιο…
Η νίκη με το θριαμβευτικό 3-0 επί του Ολυμπιακού στο Κύπελλο την Πέμπτη ήρθε να ξεκαθαρίσει πως οι Ενωσίτες δεν πρέπει να φοβούνται τα ντέρμπι που έρχονται. Και είναι πολλά αυτά… Δείχνει, όμως, το 3-0 επί της ομάδας του Μίτσελ πως το συγκρότημα του Ματίας Αλμέιδα έχει ακόμα περισσότερα περιθώρια βελτίωσης σε κάποιους τομείς. Γιατί όταν θα μπορεί να τρέχει όσο χρειάζεται, οι αντίπαλοι θα έχουν ξεχάσει κάθε διάθεση για δική τους νίκη. Και εξαναγκαστικά θα προσπαθούν να συγκρατήσουν την ΑΕΚ και να αποφύγουν το μοιραίο για όσο περισσότερο χρόνο μπορούν.
Το 3-0 αυτό άνοιξε την όρεξη για ακόμα περισσότερους θριάμβους επί του συγκεκριμένου αντιπάλου. Αλλά, ΔΕΝ πρέπει να παίρνουν αέρα τα μυαλά της ομάδας. Αν το δούμε αμιγώς ποδοσφαιρικά, ο Ολυμπιακός στην πρώτη του επίσκεψη στη Νέα Φιλαδέλφεια της νέας εποχής έδειξε σε κάποιες στιγμές πως μπορεί να γίνει επικίνδυνος και να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στην ΑΕΚ. Δεν μπορεί, όμως, να το κάνει για παραπάνω λεπτά από αυτά που το έκανε, γιατί ΔΕΝ είναι φτιαγμένος φέτος για κάτι τέτοιο… Αυτό και το πλήρωσε έως τώρα, και θα το πληρώσει και σε αρκετούς επόμενους αγώνες του. Οι πρώτοι που το καταλαβαίνουν είναι οι φίλοι των «ερυθρόλευκων» και αυτό δημιουργεί και το ανάλογο εσωτερικό κλίμα…
Δεν πρέπει η ΑΕΚ να τον υποτιμάει το φετινό Ολυμπιακό και δεν πρέπει να τον δει με αλαζονεία και αφέλεια στις αναμετρήσεις που απέμειναν μεταξύ των δύο ομάδων. Βέβαια, δεν γίνεται σε τέτοια ματς να έχεις επιβληθεί από την αρχή έως το τέλος. Αν η ΑΕΚ μπορούσε να μετατρέπει όλα τα ντέρμπι σε υγιεινούς περιπάτους θα μιλάγαμε για κάτι σπάνιο και σχεδόν υπερβατικό. Όμως, όλοι είδαμε πως η ΑΕΚ (όπως συνηθίζει εδώ και ένα μήνα περίπου) ήξερε πως μπορεί να ψάχνει το τρίτο γκολ μέχρι τις καθυστερήσεις. Και αυτό φαινόταν στα βλέμματα και στις κινητικότητες όλων των ποδοσφαιριστών της που βρίσκονταν μέσα στο γήπεδο. Αυτό είναι δείγμα πολύ καλής ομάδας, που έχει ψυχραιμία, αυτογνωσία και σωστή τεχνική καθοδήγηση…
ΥΓ. Πολλά ακούγονται το τελευταίο χρονικό διάστημα για διάφορες παγίδες που πήγαν κάποιοι να βάλουν στην ΑΕΚ. Και μάλιστα με αθέμιτα μέσα. Κανένας δεν μπορεί να αποκλείσει το να ισχύουν ορισμένα από όλα αυτά τα «θεάρεστα» πράγματα. Το μόνο σίγουρο είναι πως η ΑΕΚ έχει κάποια στελέχη που όχι μόνο δεν καταλαβαίνουν από τέτοια, αλλά τα μετατρέπουν κιόλας σε αφορμές για να δείξουν τη δυναμική τους… Και τότε, ορισμένοι αναγκάζονται να μαζευτούν. Γιατί η επίσημη ΑΕΚ λίγο πριν τα μέσα του Φλεβάρη του 2023 δείχνει πως ο συνδυασμός της αγωνιστικής προέλασης με την εξωαγωνιστική πυγμή δεν είναι ούτε φρούδα ελπίδα, ούτε κάτι ξένο προς την αναπτυσσόμενη τεχνοτροπία της…
ΥΓ1. Ο «εκτός των γηπέδων» αντίπαλος είναι ισχυρός και έχει πλοκάμια και πρόθυμα παρακλάδια παντού. Και όπου δεν έχει προσπαθεί να αποκτήσει. Στηρίζεται στις σχέσεις εξάρτησης και οτιδήποτε παρέχει αρχικά είναι για να μπορεί να εκβιάζει σε περίπτωση που κάποιοι «αλλαξοπιστήσουν» ή θέλουν να γίνουν πραγματικά ανεξάρτητοι… Δεν είναι λίγοι εκείνοι που επιλέγουν να τον ακολουθήσουν, δίχως να σκεφτούν τις συνέπειες σε περίπτωση αποτυχίας των σχεδιασμών. Ας είναι. Η σημερινή ΑΕΚ, πάντως, είναι πολύ σκληρό καρύδι. Και όσο έχει και καλή έως πολύ ομάδα, γίνεται ακόμα σκληρότερο…
ΥΓ2. Αυτοί που υστερούν αγωνιστικά, θα τα δώσουν όλα στο εξωαγωνιστικό. Όχι τόσο για να βλάψουν εσένα, αλλά για να κρατούν αμείωτο και αποπροσανατολισμένο το αισθητήριο των δικών τους οπαδών…
