Θέλει πάρα πολύ δουλειά αυτό το ρόστερ, δεν έχει εμπιστοσύνη στα πόδια του
Να ευχηθώ καλή αρχή κι εγώ με την σειρά μου. Μια ευχή που πηγαίνει κύρια σε ένα καλύτερο θέαμα, ένα πιο σωστό ποδόσφαιρο και μια καλύτερη βαθμολογική συγκομιδή. Και μακάρι να αρχίσει όλο αυτό από σήμερα. Σε ένα δυνατό τεστ, που θα τσεκάρει τα πάντα σε όλες τις γραμμές της ομάδας μας.
H ομάδα μας κατέβηκε με 4-3-3, που γινόταν 4-2-3-1 όταν αμυνόταν. Λεπτομέρειες είναι αυτά. Στην ουσία κατέβηκε σαν αφεντικό του παιχνιδιού, αποφασισμένη να κερδίσει. Το στοιχείο που πρέπει να ξεχωρίσουμε είναι η άρτια αμυντική λειτουργία, αλλά κυρίως η σοβαρότητα. Τρομερό στοιχείο αυτό, που είχαμε καιρό να το δούμε. Αν αυτό το παντρέψουμε με την άριστη αλληλοκάλυψη των μπακ από τα εξτρέμ, το συνεχές πρεσάρισμα ψηλά και στο κέντρο, μπορούμε να μιλήσουμε για μια πολύ καλή ΑΕΚ.
Μια ΑΕΚ που έκανε πολλές τελικές – η μία μάλιστα του Τζαβέλα είναι από αυτές που δεν χάνονται -, έβαλε δυο γκολ και γενικά δεν αμφισβητήθηκε πουθενά σαν κυρίαρχη του αγώνα. Παραφωνία ήταν η δεξιά μεριά της επιθετικά, που έδειξε επιπολαιότητα και έλλειψη συγκέντρωσης. Μόνο έτσι μπορώ να χαρακτηρίσω την φάση που ο Μισελέν δεν γύρισε την μπάλα προς το φορ μας αλλά προτίμησε να σουτάρει, όπως επίσης και την ευκαιρία που έχασε στην αρχή ο Γκαρσία. Ένας Γκαρσία, που λίγο αργότερα αποβλήθηκε. Νομίζω ότι η κόκκινη κάρτα ήταν πολύ αυστηρή και λάθος του διαιτητή, που δεν σφύριξε γρήγορα το φάουλ σε βάρος του παίκτη του ΟΦΗ, που κρατούσε τον δικό μας με διαρκές κεφαλοκλείδωμα. Αυτό όμως δεν συγχωρεί την αντίδραση του δικού μας, που όμως όπως ξαναείπα, δεν έκανε τίποτα παρά μόνο να σπρώξει τον αντίπαλο του. Ο Φωτιάς έδειξε οτι είναι λίγος διαιτητής.
Το σύστημα μετά την αποβολή γύρισε σε 4-4-1, ο ΟΦΗ είχε την μοναδική του ευκαιρία τότε που η ΑΕΚ σάστισε για ένα δίλεπτο, όμως ο Τσούμπερ έβαλε το δεύτερο γκολ μας κι επανέφερε τις ισορροπίες μέχρι το τέλος. Κι όταν λέω ισορροπίες, μιλάω για την σοβαρότητα, για την συνοχή της ομάδας μας κι ένα σκορ που έδειξε ξεκάθαρα ποιός ήταν ο καλύτερος.
Το δεύτερο μέρος ήταν ακριβώς ανάποδο από το πρώτο. Η σοβαρότητα έδωσε την θέση της στα παιδαριώδη λάθη όλης της ομάδας αλλά και του πάγκου. Η εξέλιξη που περιμέναμε ήταν ότι η ΑΕΚ θα πήγαινε σε πιο αμυντικό ποδόσφαιρο, σε κοντρολάρισμα του ρυθμού και σε κάποιες αντεπιθέσεις. Έτσι ακριβώς έγινε, αλλά ακόμα και κάτι καλύτερο. Αφού γλύτωσε για κανά τέταρτο τις επιθέσεις του αντιπάλου, ευτύχησε να προηγηθεί και με τρίτο γκολ . 0-3 με μισή ώρα μπροστά σου, και με πλήρη ψυχολογική κατάρρευση του ΟΦΗ, μπορείς να χάσεις το παιχνίδι;
Άμα είσαι χαλαρός κι επιπόλαιος, τα πάντα γίνονται. Και έγιναν. Όσα λάθη θα μπορούσαν να μοιραστούν σε όλο το παιχνίδι, έγιναν μαζεμένα σε μισή ώρα. Λάθη του Σιμάνσκι, λάθη του κεντρικού δίδυμου, λάθη σε αντιμετώπιση στατικών φάσεων, και λάθη κι από τον πάγκο. Πανικόβλητος ο προπονητής, έριχνε τρίτο σέντερ μπακ χαρίζοντας όλο το κέντρο στον αντίπαλο, και μόνο λόγω χρόνου η ΑΕΚ έφυγε με την ισοπαλία. Που βέβαια είναι ήττα έτσι όπως έγινε.
Διότι η ΑΕΚ έχοντας γλυτώσει την ολιγωρία και αδιαφορία της στο πρώτο τέταρτο, την τελευταία μισή ώρα εξαφανίστηκε από το γήπεδο. Δείχνοντας ανήμπορη να διαχειριστεί το σκορ και την φανέλα της. Δείχνοντας επίσης ότι η εμπειρία με την οποίαν θεωρητικά μπολιάστηκε φέτος η ενδεκάδα της, δεν είναι αρκετή. Δείχνοντας επίσης οτι έχει και πρόβλημα φυσικής κατάστασης. Χάθηκαν οι Μισελέν, Σιμάνσκι και Λεταλέκ σε επίπεδο τρεξιμάτων και δύναμης, ενώ κανείς δεν κατάλαβε τι σόι πεσίματα έχει αυτός ο Στάνκοβιτς. Για τον Μάνταλο και τος μαλακίες του, ουδείς σοβαρός μπορεί να ασχοληθεί. Ο άνθρωπος πλέον είναι πρώην παίκτης και είναι κι αυτός άλλο ένα κερασάκι στην κατάρρευση της ομάδας. Και μπήκε στο 0-3.
Το παιχνίδι λοιπόν ήταν πολύ καλό σε σχέση με γκολ και με αγωνία. Όμως είναι πολύ χρήσιμο για να προσγειώσει όλους αυτούς που πετάνε στα σύννεφα και νομίζουν οτι έχει γίνει κάποια μεταμόρφωση. Τίποτα δεν έχει γίνει. Θέλει πάρα πολύ δουλειά αυτό το ρόστερ που δεν έχει εμπιστοσύνη στα πόδια του ούτε κι όταν προηγείται με τρία γκολ διαφορά απέναντι σε κάποιον ΟΦΗ. Ήταν πολύ άσχημο βράδυ για τον Αεκτζή. Ήταν άλλη μια ντροπή για την ομάδα μας με βάση την νοοτροπία που θα έπρεπε να έχει επιδείξει. Και φανέρωσε ότι δεν υπάρχει δύναμη στο κέντρο μετά από εξήντα λεπτά αγώνα. Και η δικαιολογία ότι παίζαμε με δέκα παίκτες είναι μόνο για μικρά παιδιά. Τα δύο γκολ τα βάλαμε όταν υστερούσαμε αριθμητικά, ενώ η κόκκινη κάρτα ήταν σε παίκτη που ήταν άχρηστος για σήμερα. Και να πω και τους κορυφαίους; Θα ‘ταν ο Σιμάνσκι και ο Βράνιες και πολύ κοντά ο σοβαρότατος Χατζησαφί μέχρι το τέλος. Επίσης κι ο Αραούχο που πάλευε μόνος του μπροστά κι έβαλε και την γκολάρα. Δυστυχώς όλα πήγανε στο καλάθι των αχρήστων, μαζί με τον Τζαβέλα που απλά δεν κάνει για σέντερ μπακ.
