ΜΕ ΕΠΙΘΕΤΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ

To έτος αλλάζει και οι Ενωσίτες βρίσκονται δικαίως στην καλύτερη τους διάθεση και κατάσταση ίσως από τις ώρες που πανηγύριζαν (ως πρωταθλητές Ελλάδας, κιόλας, εκείνο τον καιρό…) την πρόκριση στους ομίλους του UEFA Champions League επί της ουγγρικής Βίντι. Από τότε έγιναν πολλά που διατάραξαν τον εσωτερικό ψυχισμό των φίλων της ομάδας και που απορρύθμισαν τη γενική λειτουργία του club. Π.χ., πέρυσι τέτοιο καιρό η ομάδα φαινόταν να έχει χάσει τον προσανατολισμό της και εντός

Η ξεχωριστή ιστορία ενός αγώνα πάντα στο ποδόσφαιρο διαμορφώνεται από την τελική έκβαση των επιμέρους φάσεων στο σύνολό τους. Μέσα από αυτές, όμως, και ανεξάρτητα από τα σκορ των αγώνων, αναδεικνύονται και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τόσο των ατομικών, όσο και των ομαδικών, τρόπων παιχνιδιού που αναπτύσσει πάνω στα γρασίδια η ομάδα του Ματίας Αλμέιδα. Στο 3-0 επί της Λαμίας είχαμε την ευκαιρία να καταγράψουμε αρκετά τέτοια. Ας τα δούμε:

Ο συλλογικός Ενωσίτης είναι από τους πιο «δύσκολους», αλλά και από τους πιο «εύκολους» συνάμα οπαδούς στην Ελλάδα. Τι εννοώ; Είναι απαιτητικός με την ομάδα του, αλλά ξέρει και να θέλει αυτά που εκείνη πραγματικά μπορεί. Γιατί καταλαβαίνει πιο εύκολα και πιο γρήγορα από άλλους εγχώριους οπαδούς τι μπορεί και τι δεν μπορεί σε κάθε εποχιακή συγκυρία η ομάδα του. Και πάντα βρίσκει κάτι να πιαστεί για να «χορτάσει» και να «ξεδιψάσει». Οργίζεται μονάχα όταν

Ριζούπολη, βράδυ Πέμπτης και η ΑΕΚ αντιμετώπιζε την Κηφισιά για το Κύπελλο Ελλάδας. Ένα θεσμό που η ΑΕΚ θέλει πάρα πολύ να διεκδικήσει και να κατακτήσει στο τέλος της σεζόν.

Kυριακή βραδάκι και μετά το σοκ του ευρωπαϊκού αποκλεισμού της ΑΕΚ στο χάντμπολ αράξαμε να δούμε λίγο μπασκετάκι. Και πιο συγκεκριμένα την ΑΕΚ σε μία πολύ δύσκολη αποστολή, απέναντι σε μία από τις πιο φορμαρισμένες ομάδες της Εuroleague τον τελευταίο μήνα, τον Παναθηναϊκό. Δύσκολο ματς, με ξεκάθαρο φαβορί, που αν ήθελα να το περιγράψω με λίγες λέξεις ως προς την εικόνα που έβγαλε η ΑΕΚ, θα το χαρακτήριζα ως ασορτί με τη συνολική της εικόνα