Author: Steven Avramidis

Η ομάδα μας κατέβηκε με το γνωστό σύστημα του ρόμβου και με μπόλικες αλλαγές σε θεωρητικά βασικούς, πλην των απόντων. Αλλαγές που δεν νομίζω ότι δικαίωσαν τον Αλμέιδα. Κάπου χάθηκε η αμυντική συνοχή, κυρίως πίσω, ενώ φαινόταν ότι και στο κέντρο υπήρχαν προβλήματα. Τόσο αμυντικά όσο και οργανωτικά.

Με μπόλικο ενδιαφέρον αλλά και αγωνία, περιμέναμε το σημερινό παιχνίδι. Όπως και να το κάνεις, ένα τηλέφωνο προεδρικό θα το χρειαζόμασταν για να αποδοθούν τα ίσα σε σχέση με το παιχνίδι του Βόλου με την αλογοτροφή. Δεν ξέρω τις λεπτομέρειες, αλλά ξέρω οτι όσα εισιτήρια ζητήσαμε τα πήραμε, κι άρα ήταν σαν να παίζαμε εντός έδρας.

Παιδιά, πολύ κρύο. Κρύο με υγρασία. Λιβάνιζα έναν καφέ στο πρώτο μέρος, δεν μπόρεσα. Κατέβηκα στο διάλειμμα και συνεπικουρούντος του αποτελέσματος, πήρα ένα ουίσκι, διότι κάπου μου είχε καρφωθεί η γνωστή Αεκτζήδικη γκέλα των Χριστουγέννων. Έκανα κι άλλα βέβαια. Γυρνώντας οι διπλανοί μου είχαν καθίσει όπως ήθελαν αφού δεν είχαν έρθει όλοι στα εισιτήρια. Τους τοποθέτησα όπως καθόμαστε πάντα. Το έπαιξα Αλμέιδα της κερκίδας.

Το αρκετό και απαραίτητο rotation, έγινε από τον Αλμέιδα. Η ομάδα κατέβηκε με τον ρόμβο τον γνωστό, με κάποιους που ξεκουράστηκαν και με κάποιους που δεν μπορούσαν να παίξουν. Κάτι είναι κι αυτό εν όψει Πειραιά.

Η ομάδα μας κατέβηκε με το γνωστό σύστημα του ρόμβου και φυσικά με αλλαγμένο κεντρικό δίδυμο, που ουδέποτε πίστεψα οτι θα ήταν κάποιο αδύνατο σημείο. Πάντα οι ομάδες εξαρτώνται από τα χαφ τους και ποτέ από ρολίστες. Επίσης κατέβηκε σε ένα γήπεδο άδειο σχεδόν, που αυτό μου δημιούργησε κάποιες απορίες. Δεν έχουν ενδιαφέρον οι Αρκάδες για την ομάδα τους; Τότε για ποιο λόγο παίζει αυτή στην πρώτη κατηγορία;