Author: Steven Avramidis

Φυσικά δεν μπορώ να ξέρω αν την γυναίκα του Λουτσέσκου την πηδάει ένας ή δέκα Αεκτζήδες ( σύμφωνα με το σύνθημα ), όμως μπορώ να ξέρω άλλα πράματα. Αυτά που είδα. Μια ομαδάρα να την πιεις στο ποτήρι. Μια μπαλάρα για ενενήντα τόσα λεπτά. Το καλύτερο φετινό παιχνίδι της ομάδας μας, χωρίς ίχνος αμφισβήτησης, αν πούμε το γεγονός για την μία τελική του ΠΑΟΚ σε όλον τον αγώνα, που έγινε κάπου στο 94, αν θυμάμαι

Να ξεκινήσω λίγο απότομα: Δεν είχα σε κανένα υπολογισμό το παιχνίδι αυτό. Πιο πολύ με έκαιγε το παιχνίδι της Δευτέρας και η ρεβάνς του σημερινού. Όμως το να χάνεις με αυτόν τον τρόπο αυτό που έβγαλες μέσα στο γήπεδο, πραγματικά με εξοργίζει. Διότι το λάθος του Στάνκοβιτς δεν γίνεται ούτε σε βρεφονηπιακό σταθμό. Χωρίς να έχει καμία πίεση. Κι αν αυτό ήταν η ταφόπλακα για την ομάδα μας που είχε ισοφαρίσει, ο λάκκος είχε ξεκινήσει

Με τρομερό κιτρινόμαυρο κόσμο και με μια ενδεκάδα, που δεν την λες κι ανάγκης, η ΑΕΚ κατέβηκε στην Τρίπολη. Με το γνωστό της σύστημα και με καλές προοπτικές. Και πράγματι ξεκίνησα κάπως ζωηρά, όμως στην πορεία του πρώτου ημιχρόνιου, αποδείχθηκε πολλή κατώτερη των περιστάσεων. Και εξηγούμαι.

Συναισθηματικά θα πάω. Δεν μπορώ να κάνω άλλη κριτική. Δηλαδή τεχνική ή άλλου τύπου. Μας είχαν φλομώσει από την ΑΕΚ για το πόσο χάλια ήταν ο Άγιαξ. Κάπου αυτό δημιούργησε μια υπεραισιοδοξία στην εξέδρα. Από την άλλη όλοι ήταν κρυμμένοι πίσω από το ματς της Κρήτης. Εκεί έγινε το rotation για να πάρουμε τη νίκη σήμερα. Από Ολλανδία μεριά, τι έβλεπε ο Άγιαξ; Με ένα διπλό απέναντι στην ομάδα που κέρδισε στην Αγγλία, κάπως θα

Στεναχώρια δεν νοιώθω. Αυτό που νοιώθω, είναι θυμός. Όχι φυσικά για την ήττα, για την οποίαν πρέπει όλη η ΑΕΚ να δώσει συγχαρητήρια στον αντίπαλο. Νοιώθω θυμό διότι αυτά που έγραφα για την απληστία, σιγά σιγά βγαίνουν. Τι σημαίνει απληστία; Χέσε τον Γκαρσία που κρεμάστηκε όλη η ομάδα επάνω του. Ρε μαλάκα Αλμέιδα, σου λείπουν τόσοι παίκτες σήμερα, κι αφήνεις κι άλλους έξω; Έφαγες κι εσύ το παραμύθι ότι έχεις δυό ενδεκάδες; Ρε έναν παίκτη