Author: Kostas Marountas

Η οικογένεια της ΑΕΚ, αλλά και η ελληνική αθλητική κοινωνία, θρηνούν. Όχι κάποιον τυχαίο, αλλά κάποιον σπουδαίο και άκρως επιδραστικό… Για τον ίδιο το Δημήτρη Χατζηχρήστο ως φυσική παρουσία ας μιλήσουν αυτοί που τον γνώρισαν, αυτοί που είχαν την τύχη να πάρουν γεύση από το μέγεθος της προσωπικότητάς του. Εγώ μπορώ να μιλάω για ΑΕΚ, άρα και για τον Δημήτρη Χατζηχρήστο της ΑΕΚ…

Ένας κύκλος έκλεισε. Σημαντικότατος, κατά γενική ομολογία… Μικρός (χρονικά), δεν ήταν. Αν προσπαθήσουμε ο καθένας και η κάθε μία από εμάς να σκεφτούμε πού ήμασταν γενικώς τη μέρα που μάθαμε πως ο Ματίας Αλμέιδα θα αναλάβει προπονητής της ΑΕΚ θα δυσκολευτούμε πολύ… Ήταν ένας σπουδαίος κύκλος. Όχι «αναίμακτος», όχι δίχως σκιές. Με αποτυχίες, με κακό αγωνιστικό τέλος, με εντάσεις και διαμάχες, αλλά μόνο όταν εμφανίζονται αυτά «δένουν» (δοκιμάζονται και αντέχουν) πιο πολύ οι μεγάλες αγάπες.

Aν κάποιος δεν το έβλεπε το κυριακάτικο ματς με τον Παναθηναϊκό στη Νέα Φιλαδέλφεια, δεν θα έχανε κάτι από την εικόνα. Τι έλαβε χώρα που δεν είχε ξαναγίνει; Δεν θα έμπαινε με ένταση η ομάδα του Αλμέιδα πεισμωμένη από τα συνεχή άσχημα αποτελέσματα; Δεν θα έτρωγε, άραγε, γκολ σε μία από τις πρώτες επικίνδυνες φάσεις του αντιπάλου; Δεν θα πήγαινε στο τέλος η μπάλα στο δοκάρι όπως με την κεφαλιά του Τσιλούλη; Η ΑΕΚ εδώ

Τα δεδομένα είναι γνωστά σε όλους. Nέα ήττα της ΑΕΚ στα φετινά play offs… Για άλλη μία αγωνιστική, μακριά από τις νίκες. Στο πρωτάθλημα ήταν ακόμα χειμώνας όταν η Ένωση έφευγε τελευταία φορά νικήτρια. Ο ορισμός της καθίζησης, της καταστροφικής πορείας. Ανεξήγητο; Όχι. Αναμενόμενο; Επουδενί. Τι ήταν τελικά όλο αυτό; Απλά, μία μεγάλη αποτυχία… Που δείχνει το δρόμο για το τι πρέπει να αποφευχθεί στο άμεσο μέλλον…

Μαγική βραδιά αυτή του τρίτου αγώνα της μπασκετικής ΑΕΚ με τη γαλλική Ναντέρ. Που σκορπίστηκε στους 35 ανέμους (104-69 το τελικό σκορ…) από μία ΑΕΚ εναρμονισμένη με τις απόλυτες προσδοκίες των φίλων και των διοικούντων της. Ανεξάρτητα από το τι θα γίνει από εδώ και πέρα, αυτή η βραδιά μπήκε στις πιο σημαντικές στιγμές της μπασκετικής ιστορίας της ΑΕΚ, όχι μόνο εξαιτίας της πρόκρισης, αλλά κυρίως λόγω της καταιγιστικής εικόνας της ομάδας και της ατμόσφαιρας