Author: Kostas Marountas

Σε πορείες πρωταθλητισμού κάθε ξεχωριστός αγώνας έχει διαφορετικές διαστάσεις από εκείνες που θα είχε σε άλλη συγκυρία. Φυσικά και όλοι οι φίλοι της ΑΕΚ ανταλλάσσουμε το άγχος και την πίεση του πρωταθλητισμού, όσο ψυχοφθόρα και αν είναι, με τη φθαρτική βαρεμάρα και την απογοήτευση του να παίζεις αγώνες και να έχεις μείνει πολύ πίσω στη βαθμολογία. Εξάλλου, το πώς είμαστε εμείς, το καθορίζει η ίδια η ομάδα. Και στην Τρίπολη η ΑΕΚ ήταν όπως έπρεπε.

Ήταν ένα από τα πιο γεμάτα ποδοσφαιρικά σαββατόβραδα αυτό του κρισιμότατου αγώνα της ΑΕΚ με τον αξιολογότατο Ατρόμητο στην «κιτρινόμαυρη» ξανά Νέα Φιλαδέλφεια. Σε τέτοια ματς υπάρχουν όλα σε υπερθετικό βαθμό. Η αγωνία, οι συνεχόμενες εναλλαγές συναισθημάτων, οι φάσεις, οι γρίφοι, συνολικά η ποδοσφαιρική πολυσυνθετότητα. Ευτυχώς, για την ΑΕΚ, και ένα νικητήριο γκολ στο τέλος του αγώνα και τα όσα αυτό προκαλεί στους νικητές…

Υπήρχε φέτος η δυνατότητα για κάποια από τις πρωτοπόρες ομάδες να ρίξουν μία ξεγυρισμένη πεντάρα απέναντι σε οποιαδήποτε αντίπαλο; Η απάντηση, και ως στατιστική, και ως ουσία, και ως γενική εντύπωση, ήταν (και είναι ακόμα…) όχι. Κι όμως η ΑΕΚ τα κατάφερε (τα κατάφερε και ο ΠΑΟΚ με τον ΟΦΗ, αλλά για αυτό ας ρωτηθούν καλύτεροι οι ίδιοι οι φίλοι των Κρητικών…).

Άργησε πολύ να εμφανιστεί η ΑΕΚ στη φετινή σεζόν. Κοινή ομολογία είναι αυτό… Mια ΑΕΚ που θα κάνει το παιχνίδι της όποιος κι αν είναι ο αντίπαλος, σε όποια έδρα κι αν αγωνίζεται. Ακόμα και στις πιο δύσκολες όπως η Τούμπα. Γιατί η καλή ΑΕΚ στα χρόνια του Αλμέιδα δεν ενδιαφέρεται για το αν παίζει εντός ή εκτός… Σε αντίθεση, με την αντίστοιχη μη καλή ΑΕΚ που θα προτιμούσε να έδινε όλους τους αγώνες της

Mετά από όλα τα άλλα που απασχόλησαν το νου όλων των Ενωσιτών για πολλές συνεχόμενες μέρες, το περασμένο Σάββατο επανήλθε το ποδόσφαιρο στο επίκεντρο. Αγώνας, και μάλιστα στην Νέα Φιλαδέλφεια (χωρίς το πάντα απεχθές «κεκλεισμένων των θυρών»), και ευκαιρία να δουν όλοι την μπάλα να κυλάει πάνω στο γρασίδι από ποδοσφαιριστές που φορούσαν τα κιτρινόμαυρα. Αυτά από μόνα τους αποτελούν εκδοχές της πιο αγαπημένης συνήθειας όλων των ΑΕΚτζήδων, οπότε η ίδια η μπάλα ήταν σε