Μία υπέρβαση που πρέπει να διαφυλαχθεί
Η 23η Μαρτίου 2025 ήταν μία σημαντική μέρα για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Εξαιτίας του είδους της εμφάνισης στη νίκη επί της Σκωτίας στη Γλασκόβη η εθνική ομάδα άνοιξε πολλές συζητήσεις που ίσως ούτε καν μετά το Euro 2004 να μην είχαν παρόμοιες πτυχές. Δεν υπερβάλλω, παρότι ξέρω πως άλλο πράγμα μία νίκη εκτός έδρας επί της Σκωτίας και άλλο η επική κατάκτηση ενός τίτλου όπως αυτός τότε στην Πορτογαλία. Μιλάω καθαρά για το είδος της ποιότητας που αναβλύζει ο τρόπος παιχνιδιού της ομάδας εδώ και λίγο καιρό… Γιατί όλοι εστιάζουν πλέον σε αυτό το στοιχείο.
Χρόνια τώρα έχουμε συνηθίσει σε συγκεκριμένες καταστάσεις στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Αρκετές από αυτές λειτουργούν ως νάρκες… Κυριαρχούν στοιχεία όπως τα εξής: διχόνοια, τοξικότητα, παρασκήνιο, βία, δικαστικές διενέξεις, πλάγιες μεθοδεύσεις, η με κάθε τρόπο νίκη, και πάει λέγοντας. Ακόμα και την εθνική πολλοί για πολλά χρόνια τη φιλτράρουν σύμφωνα με το ποιο μπλοκ εξουσίας έχει τον έλεγχο στην ΕΠΟ. Οι νίκες της μοίραζαν αμηχανία και οι ήττες της χαρά, σε αρκετούς…
Η εθνική ομάδα του σήμερα είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Μία υπέρβαση που πρέπει να διαφυλαχθεί… Μία συγκυρία που πρέπει να γίνει μέθοδος και συνήθεια. Είναι πάνω από όλα μία άμεση επαφή με την ποιότητα που συνδυάζει προοπτική. Σπάνιες περιστάσεις για το εγχώριο ποδόσφαιρο. Μία ευκαιρία που, όμως, πρωτίστως πρέπει να μας κρατήσει όλους προσγειωμένους. Σε τέτοιες φάσεις μετράει να το πηγαίνουν όλοι βήμα βήμα. Και κυρίως να το χαίρονται… Με πρώτους τους ίδιους τους παίκτες. Από το «κάνω καλά τη δουλειά μου» στο «χαίρομαι κάνοντας καλά τη δουλειά μου» υπάρχει μία ποιοτική αναβάθμιση. Κρίσιμη και ουσιαστική συνάμα… Η εθνική είναι σε θέση πλέον να κεντρίζει το ενδιαφέρον για το ποδόσφαιρο που παίζει και το οποίο στο σήμερα προμηνύεται τόσο ελκυστικό όσο σχεδόν ποτέ άλλοτε… Ας κρατήσουμε βέβαια μικρό καλάθι, αλλά ας είμαστε και σε θέση να εκτιμάμε τα σημερινά δεδομένα με ρεαλισμό…
Και εδώ μπαίνει στη συζήτηση και η ΑΕΚ. Η Ένωση σαν οργανισμός πρέπει να δει την ουσία των πραγμάτων. Ως σημαντική οντότητα στο εγχώριο ποδόσφαιρο δεν μπορεί να μείνει αμέτοχη από το είδος του μέλλοντός του. Λέμε όλοι εδώ και χρόνια, σε όλους τους διαθέσιμους τόνους…, για την αναγκαιότητα ενίσχυσης των «κιτρινόμαυρων» Ακαδημιών. Τα αποτελέσματα μέχρι τώρα ήταν πενιχρά. Ποτέ δεν είναι αργά. Αν το θελήσεις, μπορείς να προσπαθήσεις. Το πρώτο που πρέπει να κάνεις είναι να μελετήσεις κάθε εφαρμοσμένη συνταγή επιτυχίας. Να δεις όσοι τα καταφέρνουν σε αυτόν τον τομέα, για ποιους λόγους το κάνουν. Και ύστερα, έχοντας γνώση, διαλέγεις το δικό σου δρόμο προς την περαιτέρω βελτίωση… Το σύγχρονο ποδόσφαιρο έχει απαιτήσεις, αλλά και τεχνοτροπίες που είναι συμβατές σε όσους αποφασίσουν να τις εντάξουν στο ρεπερτόριό τους…
Η ΑΕΚ είναι υποχρεωμένη να λειτουργήσει για το μέλλον όπως αρμόζει στο μέγεθός της. Πρέπει φερ΄ειπείν να βγάλει παίκτες που θα είναι πολλαπλώς επαρκείς. Και στην ατομική κατάρτιση, και στην ομαδική αντίληψη, και στην τακτική και στη φυσική κατάσταση. Αλλά και στις φιλοδοξίες που θα είναι διαποτισμένες με αρχές. Γιατί είναι άλλο πράγμα να θέλω να πετύχω αδιαφορώντας για το πώς και αν θα βλάψω άλλους και άλλο ντόμπρα και αξιοκρατικά, με έμφαση στην προσπάθεια και στη συντονισμένη τακτική. Η ΑΕΚ πρέπει να το κάνει αυτό και για την ίδια και για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Εδώ πολλοί συνΕνωσίτες θα διαφωνήσουν: θα πουν πως «δεν μας νοιάζει για το ελληνικό ποδόσφαιρο», «μόνο η ΑΕΚ», κοκ. Δέχομαι πως πολλές συμπεριφορές των άλλων δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη, ούτε προδιαθέτουν για κάτι καλό. Ενίοτε ακόμα και η ίδια η ΑΕΚ ενδέχεται να λοξοδρομεί. Ας είναι…
Εγώ προσωπικά θέλω μία ανθηρή και πρωταγωνίστρια ΑΕΚ σε ένα περιβάλλον που θα τηρεί τα προσχήματα, θα καλλιεργεί όραμα και θα εμπνέει σεβασμό στο εξωτερικό. Δεν θέλω να είμαστε εμείς πρώτοι γιατί οι άλλοι δεν είναι καλοί, αλλά να τους νικάμε επειδή τα καλύτερά μας είναι ισχυρότερα από τα δικά τους… Θέλω μία ΑΕΚ που θα την παραδέχονται μέσα τους οι αντίπαλοι και θα ψάχνουν πώς θα την ξεπεράσουν. Όπως έγινε το 2023 ή παλιότερα το 1994… Αλλά αυτά είναι προσωπικές αντιλήψεις και πάω πάσο. Ο καθένας έχει τη γνώμη του και είναι σεβαστή…
