Όλα αυτά πρέπει να οδηγούν στην αγωνιστική ισχύ
Eπειδή είμαστε άνθρωποι και πρέπει να αποδεικνύουμε πως δεν έτυχε, αλλά μπορούμε να είμαστε άξιοι αυτής της ιδιότητας…, ξεκινάω αυτό το σημείωμα εκφράζοντας την οδύνη μου για το χαμό του Τζορτζ Μπάλντοκ και τα συλλυπητήριά μου στην οικογένεια του ποδοσφαιριστή, αλλά και σε αυτήν του Παναθηναϊκού.
Βλέπω πως πάρα πολλοί άνθρωποι ευαισθητοποιήθηκαν, επομένως παρά τη διάχυτη ζουγκλοποίηση και τις κάθε διαλογής παραμορφώσεις και εξαχρειώσεις είμαστε ακόμα οι περισσότεροι σε θέση να κατανοούμε την ουσία και να διατηρούμε τον αυτοσεβασμό μας… Αυτή είναι μία παρακαταθήκη για το δύσκολο μέλλον που έχει ήδη έρθει σε όλους τους τομείς της κοινωνικής και ατομικής μας καθημερινότητας… Προχωράμε…
Οι μέρες από την ήττα της ΑΕΚ στο Αγρίνιο πέρασαν και μάλλον περιορίστηκαν οι επιδράσεις της στο θυμικό όλων μας. Το μόνο που λείπει (και θα λείπει μέχρι και την τελευταία αγωνιστική των φετινών play offs…) είναι οι τρεις βαθμοί, οπότε η Ένωση θα πρέπει να τους αναπληρώσει. Ξέρει το πώς, θα βρεθεί και το πού… Η ΑΕΚ δεν είναι ακόμα σε θέση να κάνει σερί νικών, επομένως πρέπει αφενός να μάθει να προσαρμόζεται σε μία τέτοια συνθήκη, και αφετέρου να δουλέψει περισσότερο για να πάψει αυτή να υφίσταται… Ο πιο αποδοτικός τρόπος είναι να πεισμώνεις και να τα δίνεις όλα για να διορθώσεις τα προηγούμενα λάθη… Βέβαια, άλλο πράγμα να το λες και άλλο να γίνεται…
Από εκεί και πέρα, υπάρχουν και τα εξωαγωνιστικά. Η διαιτησία, η ΕΠΟ, οι συμμαχίες, οι προστασίες των ομάδων από τους ιδιοκτήτες τους και όλα αυτά, είναι ένα κεφάλαιο με ιδιαίτερη σημασία στον ελλαδικό χώρο, αλλά θέλω να προσπαθώ να το αφήνω στους αρμόδιους και να μη μπλέκω με αυτά. Εύχομαι μονάχα να είναι σε θέση ο κ. Ηλιόπουλος να επιτρέπει στην ομάδα του Αλμέιδα να κατακτάει μέσα στα γήπεδα ακριβώς αυτό που της αξίζει… Σα μία πολύ πρόχειρη εκτίμηση, αλλά εκ του μακρόθεν, μου φαίνεται πως ο φρέσκος ιδιοκτήτης της ΠΑΕ ΑΕΚ μπορεί να το πετύχει αυτό. Λόγω ιδιοσυγκρασίας κυρίως… Αργά ή γρήγορα. Με τους συνεργάτες και τους τρόπους που κρίνει ο ίδιος πως θα βοηθήσουν το συγκεκριμένο σκοπό. Μένει να δούμε μέσα στο χρόνο το είδος της αποτελεσματικότητάς του σε αυτό το δύσκολο έργο, να μην αφήνει δηλαδή διάφορους πονηρούς να βλάψουν την ΑΕΚ.
Αυτές τις μέρες, όμως, παρατηρούν όλοι, και εντός και εκτός ΑΕΚ, το μεγάλωμα του συλλόγου. Γιατί μεταγραφές όπως ο Μαρσιάλ, ο Λαμέλα, ο Περέιρα, γιατί πρόσληψη σαν του Ριμπάλτα, γιατί ακόμα και η αγορά μετοχών της Γιουβέντους από τον διοικητικό ηγέτη της ΠΑΕ ΑΕΚ είναι κινήσεις που προσομοιάζουν σε δυνατά κλαμπ, που έχουν αυτοσεβασμό, γιατί δεν αρκούνται στη διεκπεραίωση, αλλά επιζητούν τη βελτίωση, τη δικτύωση, την ενδυνάμωση. Το να είναι μέσα στα πράγματα και να αναγνωρίζεται αυτό από τη διεθνή και εγχώρια πιάτσα. Ειδικά αν όλοι αυτοί οι άνθρωποι που έρχονται μείνουν ικανοποιημένοι από την παρουσία τους στην ΑΕΚ και βάλουν το δικό τους λιθαράκι αυτή να λειτουργεί καλά, τα κέρδη θα είναι πολλαπλά για το σύλλογο. Στο σήμερα, γίνεται μία καθολική επένδυση σε όλους τους τομείς. Σε λίγο καιρό, θα (υπό φυσιολογικές συνθήκες, θα πρέπει να) αρχίσει η καταμέτρηση των κερδών…
Μένει όλα αυτά να αποδειχτούν συντονισμένες και σταθερές ενέργειες, που οριοθετούνται από ένα συγκεκριμένο μακροχρόνιο πλάνο, και όχι πυροτεχνήματα ή κινήσεις εντυπωσιασμού στη βάση κάποιας επιφανειακής θέρμης. Όλα αυτά, όμως, πρέπει να οδηγούν και στο μεγάλο ζητούμενο: την αγωνιστική ισχύ. Γιατί π.χ. οικονομική ανθοφορία χωρίς αγωνιστικές επιτυχίες είναι δώρο άδωρο, αλλά και γιατί το να έχεις καλή ομάδα χωρίς διοικητική ευταξία και ικανοποιητική οικονομική ροή συνιστά μία υποθηκευμένη κατάσταση… Όπως συνέβαινε στην ΑΕΚ στα τέλη της περίεργης δεκαετίας του 1990, ένα πράγμα… Η ομάδα κένταγε πάνω στα γρασίδια, μέχρι που λύγισε από τις συνεχείς αστοχίες που λάμβαναν χώρα έξω από αυτά…
Μέσα Οκτώβρη 2024, λοιπόν, και η ποδοσφαιρική Ένωση πραγματώνει κινήσεις που μην κοροϊδευόμαστε θα τις έθεταν όλοι οι φίλοι της σαν απαντήσεις σε μία υποθετική ερώτηση για το τι θέλετε από τη διοίκηση της ομάδας σας… Δεν είναι υπερβολή να πούμε πως αυτά είναι ακόμα και πρωτόγνωρα για την Ένωση, ή πως τέλος πάντων δεν είναι συνηθισμένος σαν οργανισμός ο δικός μας σε κάτι τέτοιο… Είναι αμαρτία να μην ευδοκιμήσει αυτή η προσπάθεια, πάμε όλοι ο καθένας από το μετερίζι του (και με το ποσοστό που του αναλογεί…) να συμβάλλουμε για μία ΑΕΚ, όπως τη θέλουμε, όπως την οραματιζόμαστε χρόνια πριν… Και επαναλαμβάνω: απαιτείται (και) η αγωνιστική ευμάρεια για να έρθει και να δέσει το γλυκό…
