Οδηγός για το ματς του Φαλήρου οι καλύτεροι φετινοί της αγώνες
Το να έγραφα μετά το ματς στη Νέα Φιλαδέλφεια με τον Παναθηναϊκό θα έμοιαζε και όντως θα ήταν κάτι το εύκολο: με την έξαψη που διακατείχε όλους τους Ενωσίτες, οι λέξεις απλά θα κατέγραφαν τα συναισθήματα και αυτό θα αρκούσε για ωραία κείμενα από όλους μας! Γιατί για το αγωνιστικό κομμάτι εκείνης της αγωνιστικής οπτασίας δεν χρειαζόταν καμία λέξη, παρά μόνο νοητή αναδρομή στην εικόνα, στα όσα κυριολεκτικά θεσπέσια έκανε η ΑΕΚ στα ενενήντα λεπτά συν τις καθυστερήσεις του 3-0 επί του Παναθηναϊκού. Όμως, επίτηδες κρατήθηκα. Περίμενα και το ματς με τον ΠΑΟΚ για να γράψω.
Δυστυχώς δικαιώθηκα. Αν κέρδιζε στην Τούμπα η ΑΕΚ, ή αν έστω έπαιρνε την ισοπαλία, το κλίμα θα ήταν διαφορετικό. Τώρα, όμως, μιλάει η ήττα και ο τρόπος της. Άλλη μία εκδοχή απώλειας βαθμών που πρόσθεσε η ΑΕΚ στη φετινή της διαδρομή στο πρωτάθλημα… Το λέω με ειλικρίνεια. Δεν με εξέπληξε αυτό που έγινε. Δεν το περίμενα, δεν το ήθελα, αλλά καθώς διαμορφωνόταν απλά ευθυγράμμισα τη μνήμη μου με την πραγματικότητα. Και αφού οι ίδιοι οι παίκτες του Αλμέιδα δεν φρόντισαν να γλιτώσουν από μία τέτοια επαχθή τροπή, εγώ και ο κάθε εγώ τι να κάνουμε; Η ΑΕΚ φέτος με πρωτοφανή συνέπεια αποδεικνύει διαρκώς στον εαυτό της τι πρέπει να αποφύγει από του χρόνου…
Από του χρόνου; Γιατί δεν λέω από το ματς στο Καραϊσκάκης κιόλας; Μα, γιατί είναι τόσο αυτονόητο που δεν θέλω καν να το γράψω. Όταν διακυβεύεται τίτλος πρωταθλήματος τα πράγματα είναι πολύ απλά… Μία πρωταθλήτρια παίρνει τον τίτλο και κερδίζει την αποδοχή των άλλων μονάχα όταν ανταποκρίνεται στα πολύ δύσκολα… Όπως έκανε φέτος η ΑΕΚ για παράδειγμα στο Ζάγκρεμπ, στην έδρα της Μπράιτον, με τον ΠΑΟΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια στον πρώτο γύρο, με τον Παναθηναϊκό στη Νέα Φιλαδέλφεια στα play offs. Παιδιά, όλοι στην ΑΕΚ ξέρουν τι πρέπει να κάνουν, δεν έχουν ανάγκη εμάς να τους το υποδείξουμε. Το θέμα είναι αν το κάνουν: αν το κάνουν έχει καλώς, αν δεν το κάνουν θα πρέπει να γράψουμε άλλα… Έτσι είναι το ποδόσφαιρο… Ειδικά όταν ένας βαρυσήμαντος τίτλος κρίνεται στις λεπτομέρειες… Πάντα προηγούνται τα γεγονότα και έπονται οι αναλύσεις…
Ο κόσμος της ΑΕΚ, όπως και η ομάδα, έχουν μπροστά τους αρκετές ημέρες για να ηρεμήσουν. Αλλά αυτό που προέχει είναι να πάει στο φαληρικό γήπεδο η ομάδα και να παίξει μπάλα, αυτή που ξέρει για όλο το ματς. Όχι για ένα ημίχρονο, όχι για ένα εικοσάλεπτο. Μην τρελαθούμε. Οι αντίπαλοι δεν είναι υποδεέστεροι για να έχουμε το θράσος και την αλαζονεία να πιστεύουμε πως μπορούμε να τους πάρουμε με μισή ώρα καλού και σωστού ποδοσφαίρου. Όχι. Η ΑΕΚ φέτος σε πολλά ματς δεν ήταν σοβαρή, για αυτό τώρα τρέχει και δεν φτάνει (ακόμα τουλάχιστον…)…
Ναι, πιστεύω ακόμα πως η ΑΕΚ μπορεί να το πάρει. Αλλά θέλω να το πάρει και με μία αγωνιστική παράσταση που θα αναγκάσει ακόμα και τους Ολυμπιακούς να παραδεχτούν για άλλη μία φορά την τελευταία διετία την ανωτερότητα της ΑΕΚ. Γιατί αυτός πρέπει να είναι ο στόχος για το επερχόμενο ματς με τον Ολυμπιακό. Να μπει η ομάδα του Αλμέιδα και να παίξει έτσι ώστε οι οπαδοί του αντιπάλου να πουν μέσα τους πως «με αυτούς σήμερα δεν γινόταν τίποτα…». Όπως κατά αναλογία είπαν οι φίλοι του Παναθηναϊκού μετά την «κιτρινόμαυρη» παράσταση το βράδυ της 24ης Απριλίου…
YΓ. Προφανώς και αν η ΑΕΚ πάρει το πρωτάθλημα χωρίς να προσφέρει μία ποδοσφαιρική παράσταση υψηλών απαιτήσεων στο Φάληρο, όλοι οι Ενωσίτες θα το χαρούν. Μπορεί να το πάρει, άλλωστε, και από συνδυασμό άλλων αποτελεσμάτων στους αγώνες ανάμεσα στους συνδιεκδικητές της. Όμως, είπαμε: αν μπεις για να παίξεις αυτό που μπορείς, τότε αυξάνεις τις πιθανότητες να κατακτήσεις το αποτέλεσμα που θέλεις! Αφού πρώτα έχεις αναγκάσει τον αντίπαλο να καταλάβει ποια ομάδα είναι η καλύτερη και αυτό να επηρεάσει την απόδοσή του… Μπορεί η ΑΕΚ να το κάνει έτσι; Αυτός είναι ο μεγάλος μας καημός: πως ξέρουμε ότι μπορεί…
