Tυχερή και άτυχη συνάμα η ΑΕΚ
Σε αυτά που έλαβαν χώρα στη δευτεριάτικη σύσκεψη του αρχιδιαιτητή Μπένετ με τους εκπροσώπους των ομάδων που συμμετέχουν στα φετινά play off υπάρχουν δύο βασικές προεκτάσεις. Η μία, η βασικότερη…, αφορά στο ίδιο το ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Εκεί ταιριάζει στην κυριολεξία μία φράση, όχι τόσο κόσμια, αλλά ίσως η πλέον περιεκτική και ακριβής: «γμστ»… Από εκεί και πέρα, υπάρχει και η διάσταση που αφορά στην ομάδα που υποστηρίζει ο καθένας και καλά κάνει και είναι και αναφαίρετο δικαίωμά του να προσεγγίζει τις εξελίξεις υπό αυτό το πρίσμα.
Η ΑΕΚ, κατά την προσωπική μου γνώμη, είναι τυχερή και άτυχη συνάμα. Ας ξεκινήσω με την ατυχία. Αυτή έγκειται στο γεγονός πως αναγκάζεται να κινηθεί σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον, στο οποίο ένας συγκεκριμένος ανταγωνιστής έχει επιλέξει συνειδητά να λειτουργεί με τον τρόπο που το κάνει εδώ και χρόνια. Πλέον, αν δεν το κάνει σε καθημερινή βάση όπως το έχει επιλέξει, θα νιώθει κενός έως άρρωστος… Δεν ξέρω, και το λέω σοβαρά και καθόλου ειρωνικά…, αν τους ικανοποιεί πλέον περισσότερο να νικήσουν ένα ποδοσφαιρικό αγώνα ή να τα χώσουν με κάθε διαθέσιμο (στη στιγμή) τρόπο στην ΕΠΟ…
Το τυχερό του πράγματος για την Ένωση αφορά στο γεγονός πως εδώ και χρόνια στα διοικητικά της πράγματα έχει τον κυρίαρχο ρόλο ένα πρόσωπο που δεν μασάει από τέτοια. Που ξέρει να τα αντιμετωπίζει και να παλεύει για τα συμφέροντα της ΑΕΚ. Αν ήταν άλλοι στη θέση της σημερινής ηγεσίας της ΠΑΕ τα προβλήματα θα ήταν μεγάλα και η ανταπόκριση ενδεχομένως λιγότερο αποτελεσματική. Βέβαια, δεν βγαίνουν πάντα και όλα όσα έχει στο νου του ο Δημήτρης Μελισσανίδης, γιατί κανένας «πόλεμος» δεν είναι περίπατος. Όμως, κάτι τέτοιο όταν συμβαίνει δεν αποτελεί αιτία κατάρρευσης και οπισθοχώρησης, αλλά αφορμή για πείσμα για νέες προσπάθειες, ακόμα καλύτερες και ακόμα πιο συγκροτημένες. Αυτά τα ξέρουν στον Πειραιά πολύ καλά, για αυτό και δεν άφησαν ποτέ την ΑΕΚ έξω από την πολεμική τους, αρκετά πιο γρήγορα και από αυτό που χρειαζόταν (άνοιξη του 2013)…
Μα, θα πει κάποιος, σιγοντάρεις τις όποιες κινήσεις της ΑΕΚ γύρω από την ΕΠΟ, την ΚΕΔ κοκ; Εγώ ένα πράγμα θα πω, με τη μορφή ερώτησης: Με αυτούς που έχει μπλέξει η ΑΕΚ, ξέρετε κανέναν άλλο τρόπο να μπορεί η ομάδα να προασπίζεται τα συμφέροντά της και να καταλαμβάνει ακριβώς αυτό που της αξίζει με βάση την αγωνιστική της εικόνα; Όποιος τον έχει, ας τον καταθέσει στη δημόσια συζήτηση, να δούμε αν μπορεί να πείσει…
ΥΓ. Ο Ολυμπιακός όταν τα προηγούμενα χρόνια είχε φτιάξει μία καλοκουρδισμένη και αποτελεσματική ομάδα έπαιρνε τα πρωταθλήματα και έδινε τις όποιες απαντήσεις ήθελε να δώσει κυρίως μέσα στα γρασίδια. Όμως, και τότε, όπως και σήμερα που δεν έχει καταφέρει να φτιάξει την ομάδα που θα ήθελαν οι φίλοι του, διαρκώς κάθε μέρα έχει την αντι-ΕΠΟ επικρισία ως μόνιμη επωδό. Λογικό είναι κάποια στιγμή να κορυφωθούν τα δρώμενα. Και ίσως ακόμα να μην έχουν πραγματωθεί τα κορυφαία των κορυφαίων. Νομίζω πως είναι πολύ δύσκολο στον Πειραιά να αλλάξουν ρότα. Για πολλούς λόγους.
ΥΓ1. Εμείς όλοι οι υπόλοιποι, που έκθαμβοι παρακολουθούμε φούστες να φεύγουν κατά θεσμικών προσώπων, ύβρεις να εκτοξεύονται κατά πάντων, και πάει λέγοντας, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να πιέζουμε τις ομάδες μας να προσπαθούν να νικάνε τον Ολυμπιακό εντός των αγωνιστικών χώρων και να ευχόμαστε παράλληλα κάποια στιγμή να επανέλθει η σωφροσύνη στον Πειραιά… Το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς τον Ολυμπιακό, ΟΜΩΣ το καλό και λειτουργικό ελληνικό ποδόσφαιρο έχει ανάγκη έναν διαφορετικό Ολυμπιακό. Με αναπτυσσόμενη τεχνοτροπία που θα κινείται εντός πλαισίων τήρησης των βασικών προσχημάτων ποδοσφαιρικής αντιπαλότητας …
ΥΓ2. Σκωπτικό σχόλιο. Νομίζω πως υπάρχει κατάλληλος τρόπος για να βελτιωθεί το ελληνικό ποδόσφαιρο. Και μάλιστα πιο σύντομος, και πιο απλός, και πιο αποτελεσματικός, από κάθε άλλον που φαντασιωνόμαστε τόσα χρόνια. Ποιος; Μα, να αλλάξει κάποια στιγμή το πλειοψηφικό πακέτο της ΠΑΕ Ολυμπιακός…
ΥΓ3. Για να μιλήσω σοβαρά, γιατί το θέμα είναι πολύ σοβαρό, μακάρι να μπορέσει επιτέλους σύντομα το σωματείο του Πειραιά να κινηθεί όπως αρμόζει σε αυτό που (θέλει να) εκπροσωπεί, ΠΛΗΡΩΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΟ από κάθε τι που το φέρνει βασικό πρωταγωνιστή της εγχώριας διαχρονικής τοξικότητας… Την ευφυία και τους τρόπους για κάτι τέτοιο τις έχουν αναμφισβήτητα, Για να βρεθεί και η απαραίτητη πρόθεση, ίσως θα χρειάζεται να μιλήσουν προς μία τέτοια κατεύθυνση όποιες υγιείς δυνάμεις ανήκουν στο εσωτερικό της οικογένειας του Ολυμπιακού και ενοχλούνται πραγματικά από ορισμένες συμπεριφορές, αλλά και από βασικές κεντρικές επιλογές…
ΥΓ4. Μπορώ να δεχτώ πως και στον Ολυμπιακό έχουν δικαίωμα να παλεύουν να προστατεύουν το συμφέρον τους. Μπορούν να έχουν όποια γνώμη θέλουν για τη διαιτησία, π.χ. Όμως, οι τρόποι και το έμπρακτο ήθος που συνοδεύει τις σχετικές κινητικότητες είναι εκείνες οι κρίσιμες παράμετροι που φανερώνουν πόση ζημιά ή μη κάνουν κάποιες τάσεις στην ίδια τη συλλογική ψυχή ενός πολυπληθούς οργανισμού με μεγάλη απήχηση στο κοινωνικό σώμα…
