Πάμε να σμιλεύσουμε τις νέες σχέσεις εμπιστοσύνης, λοιπόν…
Οι μέρες προχωράνε, η στελεχιακή ΕΝΔΥΝΑΜΩΣΗ οδεύει προς ολοκλήρωση, και την ίδια ώρα γίνονται κινήσεις για την όσο το δυνατόν πιο ΑΡΜΟΖΟΥΣΑ στη νέα ΑΕΚ μεταγραφική ενίσχυση (σε συνδυασμό με την προσοδοφόρα απαλλαγή από παίκτες που κρίθηκαν μη επιθυμητοί από το νέο προπονητή). Σε τέτοιες χρονικές συγκυρίες είναι καλύτερο να ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ τις πραγματικές εξελίξεις και να σκεφτόμαστε με μεγαλύτερη άνεση κάποια γενικότερα ζητήματα. Οι αναγκαιότητες της ομάδας έχουν καταγραφεί πολλάκις. Εξάλλου, όταν υπάρχει όντως κάτι το απτό φροντίζει το ρεπορτάζ, αλλά και η επίσημη ΑΕΚ, να προβαίνουν στις δέουσες ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ.
Η ΑΕΚ τείνει να είναι σαν ένα εφεδρικό συνώνυμο της ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ άποψης. ΠΟΤΕ δεν εμφανίστηκαν στους κόλπους φαινόμενα καθολικής υποτέλειας. Ακόμα και αν σποραδικά και μειοψηφικά γεννήθηκαν τέτοιες υποψίες, ΠΟΤΕ δεν απλώθηκαν στην έκταση και στην ποιοτική σύσταση που παρατηρούνται σε άλλα club. Αυτό είναι κάτι το ΘΕΤΙΚΟ που αποτελεί τιμή για την ίδια την ΑΕΚ. Αρκεί να ΜΗ ΓΙΝΕΤΑΙ κατάχρηση και βλαπτική εφαρμογή της κριτικής. ΝΑΙ στην κριτική, ΟΧΙ στην επικρισία και στη διαρκή μίρλα. Κάποιες φορές τα όρια είναι λεπτά και η (μέτρια έως κακή) αγωνιστική πορεία μίας ομάδας διευκολύνει εκτροπές. Κάτι σχετικό ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ τα τελευταία χρόνια θαρρώ ΟΛΟΙ, από τους οπαδούς ΜΕΧΡΙ τη διοικητική ηγεσία… Από τα μαθήματα που παίρνεις, καθορίζεις και τις μελλοντικές σου πράξεις.
Πολλές φορές επικαλούμαι τη γνώμη του κόσμου της ΑΕΚ. Δεν το κάνω από λαϊκισμό, αλλά από ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ της σημαντικής αξίας του κάθε ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΥ κομματιού της ενωσίτικης οικογένειας. Που και ΠΟΛΥΠΛΗΘΗΣ, και ΠΟΛΥΣΥΝΘΕΤΗ είναι. «Μα, έχει τόση σημασία τι λέει ο κόσμος βρε παιδί μου», θα αναρωτηθεί κάποιος. Οι διοικήσεις αποφασίζουν, αυτές διαχειρίζονται και κατευθύνουν το ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ χρήμα. Σωστά. Αλλά, αυτές τις αποφάσεις, και κυρίως τα ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ τους, ο κόσμος είναι ΕΚΕΙΝΟΣ που τα εγκρίνει ή μη. Μία ομάδα που δεν παίζει καλά, ένας οργανισμός που υπολειτουργεί, ευλόγως πρέπει να συναντάει την άρνηση, ακόμα και την κατακραυγή (όταν ξωκείλει αρκετά από τα παραδοσιακά του μέτρα). Με ΓΝΩΜΟΝΑ, όμως, όχι την εμπάθεια, τα προσωπικά απωθημένα, τα ταξικά μίση και την εύκολη-αβασάνιστη αποδόμηση των πάντων. Αλλά, τη ΒΕΛΤΙΩΣΗ και την ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ της εικόνας.
Σχέσεις ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ δημιουργούνται όταν οι διοικήσεις και τα στελέχη λειτουργούν σωστά, όταν οι ομάδες ικανοποιούν με την απόδοσή τους και πείθουν ΑΚΟΜΑ και τους ουδέτερους πως «κάτι καλό γίνεται εκεί». Στη δική μας περίπτωση, να γίνουν ΣΎΝΤΟΜΑ τα Σπάτα μέρος που θα ήθελαν να έρχονται καλοί ποδοσφαιριστές, Έλληνες (όσοι υπάρχουν στις μέρες μας) και ξένοι. Και, φυσικά, όταν ο κόσμος ΜΕΝΕΙ στο ρόλο του. Πάμε να σμιλεύσουμε τις νέες σχέσεις εμπιστοσύνης, λοιπόν…
Όταν τα πράγματα ΔΕΝ πάνε καλά, τότε η κάθε συζήτηση φουσκώνει και βγαίνουν στην επιφάνεια διάφορα κρυμμένα «φίδια»… Ας πάρουμε ως παράδειγμα τη συζήτηση για τη νέα ΦΑΝΕΛΑ. Μόλις την είδα είπα «τι κάνουν πάλι, μωρέ». Μου γεννήθηκε μία βεβαιότητα πως θα δημιουργούσε διχασμό. Όμως, εκείνες τις πρώτες ώρες ήμουν βαθιά ΕΠΗΡΕΑΣΜΕΝΟΣ από τη δική μου αποστροφή για την εν γένει λειτουργία της ποδοσφαιρικής ΑΕΚ τα τελευταία χρόνια. Στη συνέχεια, ΗΡΕΜΗΣΑ. Και έκρινα αμερόληπτα. Την είδα πολλές φορές και εθίστηκα. Δεν έχω κανένα πρόβλημα μαζί της. Ίσα ίσα, είναι κάτι ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ που αξίζει να «δοκιμάσει την τύχη του».
Λειτούργησα, δηλαδή, όπως και πέρυσι με τη φανέλα της αγαπημένης μου ΙΝΤΕΡ Μιλάνου. Που στο βωμό των ΝΕΩΤΕΡΙΣΜΩΝ του μεταμοντέρνου marketing της εποχής μας ΑΠΩΛΕΣΕ τις παραδοσιακές ρίγες και το έριξε στις φιδίσιες παραλλαγές (το φίδι είναι το σύμβολο της πόλης του Μιλάνου, εξού και η εμμονή της σύγχρονης διοικητικής τάξης πραγμάτων των νερατζούρι σε αυτό…). Εντάξει, μπορεί να μην την προτιμώ τη version 2021-2022, αλλά ΕΞΟΙΚΕΙΩΘΗΚΑ σχετικά γρήγορα και τη συνδύασα μάλιστα και με ένα ΚΥΠΕΛΛΟ και ένα ΣΟΥΠΕΡ ΚΑΠ Ιταλίας (απέναντι κιόλας στη μεγάλη αντίπαλο Γιουβέντους και τις δύο φορές). Το ΙΔΙΟ θεωρώ πως θα συμβεί σχεδόν σε όλους μας και με τη νέα φανέλα της ΑΕΚ. Ας ΠΑΙΖΕΙ μπάλα η ομάδα του Αλμέιδα, ας ΠΑΙΡΝΕΙ αποτελέσματα, ας κάνει τον κόσμο της να ΘΕΛΕΙ να πάει στο γήπεδο από την ώρα που επιστρέφει σπίτι του από τον προηγούμενο και αυτή η φανέλα θα μπει για τα καλά στις ΜΝΗΜΕΣ. Έτσι πάνε αυτά, ΜΗ ΜΠΕΡΔΕΥOΜΑΣΤΕ και κάνουμε τα πάντα πιο δύσκολα από όσο είναι στην πραγματικότητα…
Η νέα ΑΕΚ χρειάζεται μόνο ΥΓΕΙΑ σε όλους τους τομείς. Τα τελευταία χρόνια άλλοι Ενωσίτες το έριξαν στην αποστασιοποίηση, άλλοι στο ξέσπασμα οργής. Άλλοι αμήχανοι παρακολουθούσαν με ουδέτερο τρόπο τα δρώμενα. Στο ΧΕΡΙ της ΑΕΚ είναι να τους κάνει να ασχοληθούν ξανά ΕΠΙΣΤΑΜΕΝΑ, να αρχίσουν να ακούγονται εύηχα τραγούδια σε ΚΑΤΑΜΕΣΤΕΣ κερκίδες, να φτιάχνονται ξανά τα πιο ευρηματικά ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ, να φωνάζουν ΑΕΚ με την πιο μεγάλη δύναμη που διαθέτουν στην ψυχή και στην καρδιά τους μικροί μεγάλοι, άνδρες γυναίκες, κοκ. Είμαστε κοντά σε κάτι τέτοιο; Σίγουρα, η είσοδος στο νέο γήπεδο δημιουργεί ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ τέτοιες συνθήκες. Ας ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΎΝ…
Aπό εκεί και πέρα, πέρα από τα ψυχολογικά μας γύρω από την ΑΕΚ, αλλά και το ευρύτερο ιδεολογικό κομμάτι, αυτό που ΠΡΟΕΧΕΙ είναι η δημιουργία ενός δυνατού αγωνιστικού συνόλου. Που με πείσμα, δύναμη, ατομικό κίνητρο, συλλογική ταυτότητα, φυσική κατάσταση, ξεκάθαρο τακτικό πλάνο και νοοτροπία που ταιριάζει σε ΑΕΚ στα καλύτερά της, θα απλώνει ΜΕ ΔΙΑΡΚΕΙΑ τις αρετές του πάνω στα γρασίδια παίρνοντας νίκες και φτιάχνοντας αύρα ΝΙΚΗΤΗ. Γιατί τότε η Ένωση θα μπορεί να αντιμετωπίσει με ΕΠΑΡΚΕΙΑ όλους τους αντιπάλους της, είτε έχουν Βερσάλικο, είτε ακόμα και κάτι καλύτερο… Από την ΑΕΚ εξαρτάται πόσο ανταγωνιστική θα είναι η ΑΕΚ…
ΥΓ. Στο ελληνικό μπάσκετ λαμβάνουν χώρα πάλι καταστάσεις που απομακρύνουν τον κόσμο. Κάποιοι πολύ πρόσφατα ευαγγελίστηκαν σαν μπασκετικοί Φουκουγιάμα μία νέα αρχή, μία νέα τάξη πραγμάτων. Αν είναι έτσι αυτή, άστα να πάνε… Δεν μπορεί στο πάλαι ποτέ αγαπημένο άθλημα σχεδόν όλων των Ελλήνων η θυματοποίηση να είναι το κυρίαρχο πρότζεκτ…
ΥΓ1. Για την ΑΕΚ στο μπάσκετ κάθε μάχη, κάθε συσπείρωση απέναντι σε δόλιες πρακτικές και εχθρούς κάθε βεληνεκούς και προέλευσης, θα πρέπει να δίνεται παράλληλα με την εσωτερική μάχη για διόρθωση λαθών και αλλαγή πορείας προς το καλύτερο. Για να μη γίνεται το ένα αντιληπτό ως άλλοθι για το άλλο. Το νέο ξεκίνημα, φυσικά, μπορεί να ευδοκιμήσει μονάχα σε καθαρά περιβάλλοντα, αλλά για να δοκιμάσει τις τύχες του πρέπει πρώτα να έχει βάλει τις δικές του στιβαρές βάσεις. Απαιτούμε, όταν μπορούμε… Κατακτάμε, όταν το θέλουμε πραγματικά…
ΥΓ2. Εγώ προσωπικά τον Δημήτρη Χατζηχρήστο δεν τον γνώρισα ποτέ. Όμως, καταλαβαίνω πολύ καλά από τις διάφορες αντιδράσεις διάφορων Ενωσιτών αυτές τις δύσκολες ημέρες τη σημασία που έχει η ύπαρξή του για την ίδια την ΑΕΚ. Ενστάσεις για παρελθοντικά πεπραγμένα μπορεί να υπάρχουν, καταλογισμοί για λάθη επίσης. Όμως, όταν για παράδειγμα γράφονται διάφορα σπουδαία κείμενα όπως ορισμένα που διάβασα στο internet τις τελευταίες ημέρες, εμπνευσμένα αποκλειστικά από τον μεγάλο Αρχηγό της «κιτρινόμαυρης» κερκίδας, καταλαβαίνεις τα πάντα για το τι εστί Δ.Χ. για την ενωσίτικη οικογένεια.
ΥΓ3. Κανένας δεν μπορεί να φέρει την ΑΕΚ στα μέτρα του, όταν η ίδια η ΑΕΚ γνωρίζει και φροντίζει η ίδια να προστατεύει τα δικά της…
