Τώρα πια όλα αναθεωρούνται
Τα δεδομένα είναι γνωστά σε όλους. Nέα ήττα της ΑΕΚ στα φετινά play offs… Για άλλη μία αγωνιστική, μακριά από τις νίκες. Στο πρωτάθλημα ήταν ακόμα χειμώνας όταν η Ένωση έφευγε τελευταία φορά νικήτρια. Ο ορισμός της καθίζησης, της καταστροφικής πορείας. Ανεξήγητο; Όχι. Αναμενόμενο; Επουδενί. Τι ήταν τελικά όλο αυτό; Απλά, μία μεγάλη αποτυχία… Που δείχνει το δρόμο για το τι πρέπει να αποφευχθεί στο άμεσο μέλλον…
Την Κυριακή το βράδυ ήρθε στη Νέα Φιλαδέλφεια ένας κυνικός, αυτοματοποιημένος, άνετος Ολυμπιακός. Που του αρκούσε απλά να βγάλει το minimum χωρίς να φορτσάρει και να πιεστεί. Ξέρει πως αυτά φτάνουν και περισσεύουν, πλέον, απέναντι στην ΑΕΚ. Για την εικόνα της ΑΕΚ ήδη τα είπαν όλα όσοι δημοσιολογούν για τα εγχώρια ποδοσφαιρικά δρώμενα. Τι να προσθέσω εγώ; Υπάρχει κάτι άραγε που μας διαφεύγει; Τα πράγματα είναι τόσο απλά και ξεκάθαρα, όσο άσχημα και οδυνηρά συνάμα…
Να πω μονάχα δύο λόγια, πολύ γενικής υφής, με αφορμή το 0-2 της Κυριακής: στη φετινή ποδοσφαιρική ΑΕΚ δεν ισχύει το «κάνεις ευκαιρίες, σκοράρεις, νικάς». Στη φετινή ποδοσφαιρική ΑΕΚ δεν ισχύει ούτε το «δεν κινδυνεύεις, δεν τρως γκολ, δεν χάνεις». Γιατί το συγκρότημα του Αλμέιδα αποδεδειγμένα πια δεν μπορεί να σκοράρει όταν μόνο του δημιουργεί τις κατάλληλες προϋποθέσεις. Ούτε μπορεί να μη δεχτεί γκολ, όταν ο αντίπαλος βάλει το μυαλό του σε λειτουργία «απλής χρήσης»… Άρα, όταν οι δύο διαφορετικοί τομείς (επίθεση, ανασταλτικά καθήκοντα) δυσλειτουργούν, δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να υπάρχει η απαραίτητη ισορροπία στο παιχνίδι μίας ομάδας…
Πλέον στα μυαλά όλων βρίσκεται το μέλλον. Τα ζητούμενα πάρα πολλά. Φερειπείν, η ταυτότητα του προπονητή. Η προσωπικότητά του. Ο τρόπος παιχνιδιού του. Το υλικό που (θα) έχει στη διάθεσή του. Το πόσο θα ταιριάξουν τα χνώτα του με τη διοίκηση και τους παίκτες. Πόση υπομονή είναι διατεθειμένος ο κόσμος της ομάδας να κάνει μέχρι να βρει τα πατήματά του στη νέα αγωνιστική περίοδο. Όμως, δεν είναι μόνο αυτά. Είναι τα πάντα. Όσον αφορά στην ΠΑΕ κι εκεί υπάρχουν πολλά ερωτήματα. Τι έσοδα έχει, τι έξοδα, τι μπάτζετ είναι διαθέσιμο, ποιοι είναι οι πραγματικοί στόχοι για τη νέα σεζόν (αυτό που μετράει κάθε φορά είναι αυτό που έχει στο νου του ο εκάστοτε ιδιοκτήτης, που δεν συμβαδίζει πάντα με αυτό που θέλουν οι φίλοι μίας ομάδας…). Την ίδια ώρα που (όπως έχουμε ξαναπεί πολλάκις) πρέπει να παρατηρούμε και τις αντίστοιχες εξελίξεις στον ανταγωνισμό.
Δεν μεταθέτω την κουβέντα στο αύριο, για να σβήσω το σήμερα και το χτες. Ούτε να καλλιεργήσω ελπίδες. Αλλά, όλα τώρα ξεκινάνε επί της ουσίας. Όταν μία ομάδα αποτυγχάνει, έχει μπροστά της δύο δρόμους: ή να συνεχίσει στα ίδια ή να το πάρει αλλιώς το πράγμα. Το να κάνεις νέες αρχές δεν είναι πρόβλημα. Το θέμα είναι να αποδεικνύονται εύστοχες… Όλα θα κριθούν από το πόσο θα μπορέσουν οι άνθρωποι που έχουν τα ηνία της ομάδας στο σήμερα να ανταποκριθούν στις αυξημένες υποχρεώσεις τους. Εμείς ευχόμαστε το καλύτερο δυνατό. Μέχρι να το δούμε, όμως, κρατάμε μικρό καλάθι. Γιατί στο ποδόσφαιρο μαγικά ραβδιά δεν υπάρχουν. Υπάρχουν στόχοι και προσπάθειες για την υλοποίησή τους. Το αποτέλεσμα επηρεάζεται από πολλές παραμέτρους. Νομίζω πως λίγο πριν το Μάιο του 2025 το έργο της ΑΕΚ για επιστροφή στην κορυφή είναι πάρα πολύ δύσκολο. Μάλλον πιο δύσκολο από ό,τι ήταν το καλοκαίρι του 2022… Γιατί ο τότε διοικητικός ηγέτης το είχε ξανακάνει, ενώ ο σημερινός πρέπει να το κάνει για πρώτη φορά… Η εμπειρία δεν είναι ποτέ αμελητέος παράγοντας…
ΥΓ. Προφανώς και έχει κάποια σημασία το ποια θέση θα καταλάβει η ΑΕΚ στα φετινά play offs. Όμως, να μου επιτρέψετε να πω πως σημαντικότερο πράγμα και από αυτό είναι το είδος της ομάδας που θα έχει η Ένωση του χρόνου. Γιατί αν το καλοκαίρι γίνουν τα σωστά, ακόμα και το χειρότερο σενάριο να πραγματωθεί και η ΑΕΚ καταλήξει τέταρτη μετά από δύο εβδομάδες από σήμερα, η ομάδα θα μπορέσει να παλέψει στους προκριματικούς γύρους και να ανασκευάσει το κλίμα που υπάρχει το τελευταίο διάστημα… Ο κόσμος όταν δει κάτι καλό, αμέσως θα το αναγνωρίσει. Και μάλιστα γρήγορα, γιατί πλέον διψάει για κάτι τέτοιο… Το μεγάλο ζητούμενο είναι τι είδους ΑΕΚ θα δούμε από το καλοκαίρι κι ύστερα… Περιμένουμε πια τις πρώτες κινήσεις για να διαμορφώσουμε μία πρώτη άποψη για πραγματικά δεδομένα και όχι να εκφράζουμε επιθυμίες και να γράφουμε θεωρίες…
ΥΓ2. ΑΕΚ, ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΓΥΝΑΙΚΩΝ, λοιπόν. Είναι ωραίο να το διαβάζουμε, να το βλέπουμε, να το γράφουμε, να το βιώνουμε. Αν και σε τέτοιες περιπτώσεις, πάντα η μεγαλύτερη χαρά ανήκει στις ίδιες τις πρωταγωνίστριες, σε αυτές δηλαδή που άφησαν πίσω στη βαθμολογία όλες τις αντιπάλους… Ένα τμήμα που από την αρχή της ύπαρξής του λειτουργεί σαν πραγματική ΑΕΚ… Άμα πω πως παρακολουθούσα τους αγώνες ή πως ήξερα τα ονόματα παικτριών θα ήμουν ψεύτης. Και τα ψέματα δεν μου αρέσουν… Παρόλα αυτά η χαρά είναι μεγάλη, πολύ μεγάλη θα έλεγα. Μπράβο! Όταν η ομορφιά συναντάει την ποιότητα, την ικανότητα και το πάθος, τότε προκύπτουν πολύμορφα συναισθήματα χαράς… Είπαμε, στα 100 συν 1, λαμβάνει χώρα ένας καθυστερημένος εορτασμός. Ας είναι…
