Η ΑΕΚ ήταν ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης

Στο άδειο γήπεδο, ελέω της μαλακίας του κλειστοφοβικού Μητσοτάκη, του πανηλίθιου Βρούτση και της χαρτογιακαδίστικης μπούρδας ΔΕΑΒ, είδαμε ένα πολύ όμορφο παιχνίδι από την ομάδα μας.

Σε φουλ ρυθμό, φουλ ένταση και φουλ διάθεση για νίκη με σωστά χαρακτηριστικά. Πρεσάρισμα παντού, σωστή επιθετική λειτουργία αλλά και τρομερή διάθεση για να ανακτήσει τη μπάλα όταν αυτή χανόταν.

Κύριοι στυλοβάτες ήταν ο Βίντα, ο Γιόνσον, ο Περέιρα κι ο Στρακόσα όταν χρειάστηκε. Χωρίς όμως να υπάρχει κάποιο παράπονο για κάποιον. Mέχρι κι ο Μαρσιάλ ήθελε να κάνει κάτι. Και φυσικά δεν μιλάω για τα γκολ που πέτυχε. Μακάρι ρε φίλοι να του βγει το στοίχημα του Ηλιόπουλου και να πάρουμε λεφτά. H ΑΕΚ ήταν ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης.

Κι ας μην ήταν η γνωστή μέρα του Πινέδα. Ήταν όλοι οι άλλοι, που με το τρέξιμο τους, την διάθεση τους και την θαυμαστή αλληλοκάλυψη, μας έδωσαν μια τρομερή εμφάνιση – 100% ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΤΙΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΛΜΕΙΔΑ -αλλά κι ένα σκορ που είχαμε χρόνια να δούμε και μάλιστα σε μια Κυριακή, που κατέληξε να είναι ευκαιρία βάσει των αποτελεσμάτων των αντιπάλων.

Η ΑΕΚ λοιπόν, μπήκε στο γήπεδο κι έπνιξε τον αντίπαλο. Πήρε τον χώρο του κέντρου με τρομερό τρέξιμο, ενώ οι επιθέσεις της είχαν έναν θαυμαστό πλουραλισμό. Από τα άκρα, από τον άξονα, από παντού. Μπορεί να βοηθηθήκαμε από το γρήγορο γκολ, όμως ακόμα κι αυτό ήταν απόλυτα δίκαιο βάσει της εικόνας που δείξαμε αλλά και βάσει της εικόνας που ήρθε να δείξει ο Πανσερραϊκός. Αυτό τουλάχιστον κατάλαβα, ότι δεν μπήκε με πούλμαν.

Αν πρέπει να μιλήσω ατομικά, κι αφού είπα τους κορυφαίους για μένα, θα ήθελα να τονίσω την επίδραση στο παιχνίδι μας του Ελίασον αλλά και την αφλογιστία του Πιερό. Θα ήθελα επίσης να επισημάνω τις σωστές και έγκαιρες αλλαγές του Αλμέιδα, που ξαναέδωσαν ενέργεια στο κέντρο, όπως φυσικά και σκοράρισμα, την ώρα που ο αντίπαλος είχε βγει μπροστά και προσπαθούσε να βρει κάποια ευκαιρία.

Όλο αυτό το θέαμα που είδαμε, βοηθήθηκε κι από μια άριστη διαιτησία, που δεν έκοψε πουθενά τον ρυθμό και δεν άφησε κάποιες υποψίες. Φυσικά σήμερα, δεν θα μπορούσε και να κάνει κάτι. Η ΑΕΚ ήταν ομαδάρα και πλήρες αφεντικό. Ήταν χάρμα ειδέσθαι, με ανεβοκατέβασμα ρυθμού όπως κι όταν το επέλεγε, και φυσικά μίνιμουμ είναι τα εύσημα που αποδίδουμε.