Να γλυκάθηκαν οι ίδιοι οι παίκτες της ΑΕΚ
Είναι αλήθεια και το έχουν εντοπίσει στο λόγο τους αρκετοί δημοσιολόγοι της ΑΕΚ αμέσως μετά τη λήξη του αθηναϊκού ντέρμπι το βράδυ της Κυριακής: καιρό είχαν οι Ενωσίτες να χαρούν πολύ με μία νίκη της ομάδας. Επί της ουσίας, γιατί υπάρχει και τέτοια, η νίκη επί του Παναθηναϊκού περισσότερο αποτέλεσε καταπράυνση για τα προηγούμενα, παρά διασφαλίζει κάτι για το άμεσο μέλλον. Ακόμα δεν είμαστε σε θέση να κοιτάμε το πρόγραμμα και να είμαστε βέβαιοι πως έρχεται σερί επιτυχιών… Ακόμα, όχι…
H AEK έχει κι άλλα περιθώρια βελτίωσης. Να βάλει και περισσότερη ένταση στο παιχνίδι της και για περισσότερη ώρα (ανεξάρτητα από το μέρος του γηπέδου που θα την βγάζει…), να κατοχυρώσει περαιτέρω επιλογές στην επιθετική ανάπτυξη, να αξιοποιήσει κι άλλους ποδοσφαιριστές σε ενεργητικούς και βοηθητικούς ρόλους (κάνοντάς τους μέσα από την ομαδική συνοχή ικανούς να δείξουν τις ατομικές τους αρετές). Ελπίζουμε να γλυκάθηκαν οι ίδιοι οι παίκτες της ομάδας μετά την κρίσιμη και σημαντική νίκη της Κυριακής, γιατί αυτοί παίζουν μπάλα πάνω στα γρασίδια και από τη δική τους ψυχολογία-διάθεση-ενέργεια-ικανότητα κρίνονται σχεδόν όλα. Ο Αλμέιδα δεν έχει χάσει τις γνώσεις του, οι ποδοσφαιριστές του δεν έχουν ξεχάσει τη μπάλα, οι υπεύθυνοι για τη φυσική κατάσταση φαίνεται πως ελέγχουν την κατάσταση (ανάγοντας σε αναμενόμενα τα προβλήματα που υπάρχουν)… Αμήν…
Έχουμε πλέον πάτημα να αισιοδοξούμε. Όμως, απαιτείται σταθεροποίηση. Κατάκτηση πίστας. Και μετά ό,τι είναι προς τα πάνω, ας έρθει. Και καλοδεχούμενο θα είναι, και ανακουφιστικό για την ψυχή μας… Έχει μεγάλη σημασία να έχεις σταθεροποιήσει μία βάση. Γιατί αυτή θα φέρει τις άνετες νίκες στα πιο «εύκολα» ματς, γιατί αυτή θα σε κάνει να είσαι σε θέση να φοβίζεις και να θολώνεις τη σκέψη των άμεσων ανταγωνιστών σου.
Εδώ δεν πρέπει να ξεχνάμε κάτι. Παίζεις πάντα με άλλους. Δεν παίζεις μόνος σου. Η ΑΕΚ εδώ και κάποιους μήνες είχε χάσει την αύρα της καλύτερης ομάδας, γιατί χάρη σε δικά της λάθη μπέρδευε πρωτίστως τον εαυτό της. Συν πως οι άλλοι και ανεβασμένοι είναι, και γενικώς κοστίζουν και ακριβά σε σχέση με παλιότερες εποχές και ευρωπαϊκές εμπειρίες μαζεύουν. Επομένως, ο πήχης έχει ανέβει πολύ και η ΑΕΚ για να επικρατήσει σε έναν τέτοιο ανταγωνισμό πρέπει να είναι μία πολύ καλή ΑΕΚ. Ενώ, στη μαγική για την Ένωση σεζόν 2022-2023 ίσως να αρκούσε μία καλή ΑΕΚ για το νταμπλ… Αυτή είναι μία διαφορά που σαν σκέψη ταλανίζει το μυαλό μου τον τελευταίο καιρό.
Η νίκη επί των «πράσινων» με αυτό το 2-0 που έγραψαν τα τέρματα του Πιερό και του Άμραμπατ μπορεί να συμβάλλει σε ένα τέτοιο ξεμπλοκάρισμα. Ε, αν γίνει αυτό, μετά τα ωραία έρχονται… Είναι καθοδόν… Αν όχι, θα παίζονται όλα στα ζάρια και εκεί το πάνω χέρι το έχει η τύχη… Το μόνο σίγουρο, το κλειδί για κάτι όμορφο και πολύ καλό συνάμα, είναι ένα: να το ευχαριστιούνται οι ίδιοι οι παίκτες. Φαίνεται πως βρίσκονται σε μία τέτοια πορεία. Φαίνεται, είπα… Ακόμα, περιμένουμε να δούμε π.χ. έξι εβδομάδες σταθερά καλής εικόνας για να είμαστε σίγουροι… Είμαστε άραγε στο διάστημα από την πρώτη προς τη δεύτερη; Ίδωμεν…
