Ο ορισμός των πέντε τελικών…
Το διήμερο πάρτυ της 13ης και της 14ης Απρίλη 2024 γράφτηκε στην ιστορία. Με επίκεντρο τη Νέα Φιλαδέλφεια, με ακτίνες που «στόχευσαν» ακόμα και στην όμορφη όταν βάφεται στα κιτρινόμαυρα Νέα Ερυθραία (εκεί, δηλαδή, που βρίσκεται το ξενοδοχείο που καταλύει η αποστολή της ποδοσφαιρικής ΑΕΚ), και με αύρα και παλμό που εξαπλώθηκαν στην κυριολεξία σε όλα τα σημεία της οικουμένης στα οποία βρίσκονται Ενωσίτες. Τα όσα έλαβαν χώρα αποθηκεύτηκαν στο μέσα μας. Ο καθένας και η κάθε μία ξέρει πώς να τα διαχειριστεί. Η ομάδα η ίδια, ευτυχώς, το επιβεβαίωσε αυτό το εορταστικό πνεύμα, παίζοντας και καλά μάλιστα. Γιατί αν δεν καθόταν νίκη με τον Άρη την Κυριακή, το κλίμα θα ήταν άλλο…
Τώρα; Όλος ο οργανισμός ΑΕΚ ρίχνεται με τα μούτρα στη ΜΑΧΗ για τη διασφάλιση του τίτλου. Που θα αποτελέσει ένα ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ κερασάκι, κερασάρα για την ακρίβεια…, στον εορτασμό των 100 χρόνων της ΑΕΚ (οι μεγάλες επέτειοι χρειάζονται μεγάλες στιγμές… Στιγμές επικράτησης απέναντι σε ικανούς αντιπάλους). Της ΑΕΚ, δηλαδή ενός σημείου αναφοράς στην ίδια την ελληνική κοινωνία τα τελευταία 100 χρόνια. Τον τίτλο διεκδικούν τέσσερις ομάδες. Είναι η αλήθεια πως μεγαλύτερη κάψα για αυτόν δεν έχουν στον Ολυμπιακό (μάλλον έχουν αποδεχτεί πως δεν έχουν τα απαραίτητα εχέγγυα για κάτι τέτοιο εδώ και μήνες…), ούτε στον συχνά πυκνά φέτος πρωτοπόρο ΠΑΟΚ (κάτι που συνιστά κάτι το παράδοξο). Διακρίνεται μεγαλύτερη κάψα στην ΑΕΚ και στον Παναθηναϊκό. Αυτή είναι η εντύπωση που έχει δημιουργηθεί σε πολλούς με τους οποίους συζητώ. Εγώ με βάση τα όσα είδα το περασμένο ΣΚ για ένα είμαι σίγουρος: ο κόσμος της ΑΕΚ διψάει για το δεύτερο συνεχόμενο πρωτάθλημα! Όπως σωστά γράφτηκε και στην ανακοίνωση κάλεσμα στο ξενοδοχείο στη Νέα Ερυθραία που έβγαλε η ORIGINAL 21…
Πια, τα κουκιά όχι απλά είναι μετρημένα, αλλά έχουν μετρήσει και τα ίδια τον εαυτό τους. Πέντε αγώνες. Στην κυριολεξία πέντε τελικοί. Ο ορισμός των πέντε τελικών. Τι μπορεί και πρέπει να κάνει η ΑΕΚ; Απομονώνεις κάθε αντίπαλο ξεχωριστά. Τον ξεψαχνίζεις όσο δεν πάει. Η κάθε ομάδα από αυτές τις πέντε που θα βρει η Ένωση μπροστά της έχει τα ατού της. Έχει τις δυσκολίες της. Κάποιες από αυτές (Άρης, Ολυμπιακός, ΠΑΟΚ) θα έχουν και τον κόσμο τους. Η καλή ΑΕΚ έχει αποδείξει πως δεν καταλαβαίνει από έδρες. Η πολύ καλή ΑΕΚ τις μετατρέπει σε άθροισμα ανθρώπων που παρακολουθούν με σεβασμό την Ένωση να κάνει το παιχνίδι της και να παραδίδει διαπιστευτήρια υπεροχής… Αλλά, θέλω να είμαι ειλικρινής: άλλο τι θέλουμε, άλλο τι βλέπουμε, και άλλο τι θα γίνει πραγματικά. Από το είδος της ΑΕΚ που θα εμφανιστεί στα πέντε ματς που απομένουν, θα κριθεί και η θέση που θα καταλάβει στην τελική κατάταξη. Η ΑΕΚ οφείλει να υπολογίζει και να σέβεται όλους τους άλλους, αλλά να μη φοβάται κανέναν παρά μονάχα τον κακό της εαυτό (που εδώ και πολλούς μήνες κάνει συχνά σεργιάνια για κάποια αρκετά χρονικά διαστήματα)…
Ο Αλμέιδα γνωρίζει πολύ καλά την ομάδα του. Όμως, πλέον γνωρίζει πολύ καλά και τους συγκεκριμένους αντιπάλους. Έχει πολλούς λόγους να αισιοδοξεί πως στο τέλος μπορεί να κόψει ξανά το νήμα πρώτος. Αλλά, έχει και λόγους να ανησυχεί. Μην κοροϊδευόμαστε. Πέρυσι ακόμα και στα δύσκολα χαιρόμασταν να βλέπουμε την ομάδα και δεν χάναμε ποτέ την πίστη μας σε αυτήν. Το είδος της μπάλας που έπαιζε ήταν η καλύτερη συστατική επιστολή προς το κέντρου του εσωτερικού ψυχισμού κάθε ΑΕΚτζή. Φέτος, πολλές φορές η λογική μας «προδόθηκε». Νέτα σκέτα: μήπως ρε παίκτες της ΑΕΚ ήρθε η ώρα να παίξετε επιτέλους αυτό που μπορείτε; Τότε κι εμείς θα είμαστε δίπλα σας με την κατάλληλη ψυχολογία: καθόλου αγχωμένοι, αλλά γεμάτοι όρεξη να έρθει η ώρα των ματς, γεμάτοι αδημονία να νικήσουμε και ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ να απολαύσουμε την ομάδα. Γιατί για την ΑΕΚ η κάθε κατάκτηση πρέπει να συνοδεύεται και από ποιότητα… Όπως πέρυσι, ένα πράγμα… Ναι οκ, οι αντίπαλοι έχουν φέτος βελτιωθεί σε πολλά σημεία του παιχνιδιού τους, αλλά (και) η φετινή ΑΕΚ είναι κατασκευασμένη να είναι καλύτερη (αυτή είναι η προσωπική μου άποψη και την καταθέτω χωρίς να θέλω να προσβάλλω τους αντιπάλους)… Ε, ας το δείξει γαμώτο μου…
ΥΓ. Για τη φετινή μπασκετική ΑΕΚ μπορούν να γραφτούν πάρα πολλά. Προς το παρόν, αρκεί μόνο μία μικρή αναφορά: ας δουν το άξιο συγχαρητηρίων Περιστέρι που έφτασε με το σπαθί του στο Final Four του φετινού FIBA Champions League, και ας αναρωτηθούν στην ΚΑΕ ΑΕΚ πού (μπορεί να) κρύβεται το πραγματικό μυστικό μίας επιτυχίας. Αν και δεν είναι μόνο ένα, υπάρχουν διάφορες παραλλαγές, στα 100 χρόνια ΑΕΚ δεν πέρασε ούτε μισό μυστικό επιτυχίας από τα «κιτρινόμαυρα» λημέρια. Στο πρόσφατο παρελθόν στην Ένωση είχαν βρει και είχαν εφαρμόσει τις κατάλληλες συνταγές και μας είχαν χαρίσει ιστορικές στιγμές ανείπωτης χαράς. Φέτος όμως, και ενώ όλοι όσοι ασχολούνται με το τμήμα μπάσκετ της ΑΕΚ είχαν στρωθεί πεινασμένοι στο τραπέζι το φαγητό κάηκε πριν σερβιριστεί και μείναμε όλοι με τα πιρούνια στα χέρια…
