Εξακολουθεί να παλαντζάρει
Δεν είναι δύσκολο να βρεις λέξεις να γράψεις για την ΑΕΚ. Ειδικά αυτή την εποχιακή συγκυρία που τα πράγματα δεν εξελίσσονται και τόσο καλά… Ένας τίτλος χάθηκε στη Θεσσαλονίκη λίγες μέρες πριν και πλέον η χώρα ψάχνει να βρει την επόμενη κάτοχο του τροπαίου του Κυπέλλου Ελλάδας. Η δε ΑΕΚ εξακολουθεί να παλαντζάρει ανάμεσα στο καλό και στο κακό, στην ελπιδοφόρα εμφάνιση και στη μέτρια, στα προσόντα και στα λάθη, στις νίκες και στις απώλειες, στην ελπίδα και στην αμηχανία…
Προς το παρόν, ευτυχώς που επικρατεί η εμπιστοσύνη στις δυνατότητες του Αλμέιδα, αλλά και στο συγκεκριμένο έμψυχο υλικό (χωρίς αυτό να σημαίνει πως κάποια λελογισμένη ενίσχυση δεν θα βοηθούσε πολύ). Μόνο και μόνο, όμως, για τα καλά πεπραγμένα που όλοι τα έχουν δει, τα έχουν αναλύσει εύστοχα, τα έχουν εμπεδώσει και τα αναζητούν συνεχώς από την Ένωση. Γιατί ξέρουν πως μπορεί να τα επαναλάβει. Όμως, ακόμα δεν τα επαναλαμβάνει. Πλέον υπάρχουν και προβληματισμοί, και ενστάσεις, και απορίες. Ακόμα και κραυγές, σε κάποιο βαθμό δικαιολογημένες γιατί ο οπαδός θέλει πάντα το καλύτερο…
Η φετινή ποδοσφαιρική ΑΕΚ είναι το μεγαλύτερο στοίχημα όσον αφορά στις ομάδες του εγχώριου ποδοσφαίρου. Γιατί όλοι οι υπόλοιποι κινούνται στο πεδίο της λογικής, μόνο η ΑΕΚ σου βγάζει πως κάτι την κρατάει, κάτι την αποτρέπει. Αυτό το κάτι το ξέρουν στα Σπάτα; Αυτό το κάτι μπορούν να το εξαφανίσουν οι αρμόδιοι; Άλλο πράγμα το τι θέλουμε, άλλο το τι πιστεύουμε, άλλο το τι θα γίνει. Μακάρι, αυτό που θέλουμε να είναι και αυτό που θα γίνει…
Πέρυσι καθόσουν να δεις αγώνα της ΑΕΚ και ήξερες πως θα τον απολαύσεις. Ακόμα και τις φορές που η ομάδα δεν νίκησε, ακόμα και όταν έχασε, κανένας δεν βυθίστηκε στην απόγνωση, κανένας δεν εγκατέλειψε την προσπάθεια, κανένας δεν έπαψε να πιστεύει στην ανατροπή, στην πρωτιά, στους τίτλους. Φέτος, ρε γαμώτο, δεν ξέρεις τι θα γίνει. Περιμένεις να δεις τον (κάθε) αγώνα και να μιλήσεις μετά με βάση αυτό που είδες. Δεν έχεις καμία σιγουριά από πριν…
Πότε θα μπορέσουμε να μιλήσουμε για επανάκαμψη της φετινής ΑΕΚ; Μονάχα όταν κάνει τέσσερα ή πέντε συνεχόμενα παιχνίδια σε σταθερό ρυθμό, με λίγα τρωτά και αξιοποιώντας με πειστικό τρόπο τα προτερήματά της. Μέχρι τότε, ακόμα και δύο καλούς συνεχόμενους αγώνες να κάνει η ομάδα, δεν θα μπορούμε να είμαστε σίγουροι. Πάντως, και δεν το λέω για να χρυσώσω κάποιο χάπι, το γεγονός πως η Ένωση προχωράει ασθμαίνοντας (σε σχέση με τις δυνατότητές της) και είναι μόνο δύο βαθμούς πίσω από την πρώτη θέση είναι ένα βασικό στοιχείο που παρέχει απλόχερα αισιοδοξία στους φίλους της Ένωσης. Όμως, όσο περνάει ο καιρός αυξάνει και το μερίδιο της ανησυχίας και του άγχους. Και καλό είναι τα όποια σύννεφα υπάρχουν να διαλυθούν πριν «συνηθίσει το μάτι, αλλά και το είναι…, στη μελαγχολία του μουντού»…
ΥΓ. Η ΑΕΚ μπορεί και να ανέβει αγωνιστικά κάποια στιγμή. Το θέμα τότε θα είναι, βέβαια, και σε τι κατάσταση θα είναι και οι βασικοί αντίπαλοί της. Γιατί αν κάποιος ή κάποιοι από αυτούς τους αντιπάλους έχει πολύ υψηλά στάνταρ απόδοσης όταν η ΑΕΚ βρει τα πατήματά της, μπορεί και να μην καταφέρει η «κιτρινόμαυρη» ομάδα να πάρει αυτό που θέλει. Αλλά, δεν έχει άλλη επιλογή. Θα πιάσει το ταβάνι της, θα δώσει τις μάχες της και στο τέλος θα κάνει ταμείο. Όταν, όμως, δει ο ΑΕΚτζής ταβάνι, μόχθο και προσπάθεια, τότε όποια κατάληξη κι αν έχει η μάχη για το πρωτάθλημα θα μπορέσει να σταθμίσει δίκαια τις καταστάσεις και να ρίξει ένα βλέμμα στοργής στην ομάδα.
ΥΓ1. Ας τα αφήσω, όμως, αυτά τώρα: στόχος είναι το πρωτάθλημα και οι πανηγυρισμοί την ερχόμενη άνοιξη. Με απλά λόγια; Να εμφανιστεί η καρδιά της πρωταθλήτριας και να θέσει τους όρους της…
