Σήμερα θα πάμε Φιλαθλέικα
Σήμερα θα πάμε Φιλαθλέικα, όσο το θυμάμαι τουλάχιστον. Και θα πάμε έτσι, διότι φτάνεις στο γήπεδο μετά από μιάμιση ώρα στον δρόμο, κι αφού παρκάρεις τρία χιλιόμετρα μακριά, μια που τις θέσεις parking τις έχουν τα τζαμπατζέ λαμόγια, υφίστασαι έναν έλεγχο ίδιο σαν να είσαι χαπακωμένος της Original, μπας και φτάσεις στην θέση σου για την οποίαν έχεις δώσει 4500 ευρώ. Φυσικά είσαι Έλληνας και σε γαμάνε. Καλά σου κάνει ο εγγυητής….
Μετά βέβαια έχει αγώνα. Γι΄αυτό δεν έτρεχες; Σωστά. Είπαμε, εγώ είμαι το κορόιδο. Ελληνική ομάδα απέναντι σε αγγλική; έστω κι αν της λείπουν τέσσερις βασικοί. Από προχθές τα είχαμε γράψει. Όλα εδώ είναι. Τι τύχη μπορείς να έχεις; Πού υπερτερείς; Σε σωματοδομή; Σε ψυχή; Σε οργάνωση παιχνιδιού; Σε φυσική κατάσταση; Σε μέσα με την ευρωπαϊκή διαιτησία; Πού ρε γαμώτο είσαι καλύτερος;
Μπαίνω και παίρνω την θέση μου. Βλέπω μια αισιοδοξία γύρω μου. Δεν καταλαβαίνω, αλλά σίγουρα δεν είναι δυνατόν να τους μάθω μπάλα στιγμιαία. Ούτε τους κανόνες του παιχνιδιού. Δεν είναι εύκολο να τους πείσεις όταν μιλάνε ότι αυτούς τους κερδίσαμε στην Αγγλία, άρα…Τέλος πάντων, αυτή είναι η παρέα του γηπέδου, κι αυτή είναι και η δική μου απόλαυση. Όπως και οι κοπέλες που σερβίρουν τα ποτά, όπως και οι κοπέλες της υποδοχής. Τα πάντα είναι η γιορτή της Φιλαδέλφειας. Ακόμα και η βλακεία των διπλανών μου….
Ρε φίλε, πράγματι ο Βίντα στο πρώτο δεκάλεπτο, προσπάθησε να σώσει το άγχος μας. Έκανε τρία διαδοχικά λάθη και προσκαλούσε τον αντίπαλο να μας σώσει από το τρέξιμο του ενενηντάλεπτου. Τίποτα οι άλλοι. Το θέλανε αλλιώς. Το θέλανε να λιώσουμε στο τρέξιμο, το θέλανε να παραδεχτούμε ότι έχουμε ήρωες, το θέλανε να πούμε ότι ο Ελβετός διαιτητής μας αδίκησε. Το θέλανε να πούμε ότι είμαστε προτεκτοράτο ακόμα μπροστά και σε ένα χωριό της Αγγλίας. Διότι αυτό έγινε.
Πόσες τελικές να μετρήσουμε; Πόσες κατοχές και πόσες διεκδικήσεις; Ακόμα κι από τον Βίντα, που μετά το δεκάλεπτο, έγινε ξανά ο γνήσιος αρχηγός μας ( φυσικά του χαρίστηκε μια απ’ ευθείας κόκκινη όταν τράβηξε εκείνη την μπουνιά στο αυτί του αντιπάλου ) !. Που μαζί με τον Μουκουντί του πρώτου μέρους, τον τέλειο σε όλο το παιχνίδι Σιμάνσκι ( αν ο Γκαρσία κάνει 12 μύρια σήμερα μεγάλε επενδυτή, πόσο κάνει το πολωνικό τανκ ), τον σοβαρότατο Χατζησαφί, και φυσικά με τον καταπληκτικό Μάνταλο και Πινέδα μέχρι που βγήκαν – τεράστιο λάθος του Αλμέιδα στον ταυτόχρονο συντονισμό -, ρωτάς τα απλά : Τι σου λείπει; Ο Γκαρσία; Αλήθεια; Δηλαδή, κάθε πόσες τελικές βάζει γκολ; Γιατί να βάζουν οι άλλοι με λιγότερη αξία, πιο πολλά;
Αυτό βέβαια είναι φιλοσοφία κι αλήθεια. Από εκεί και μετά, όλοι έβλεπαν την επιθετική τοποθέτηση της Brighton, που ήταν τέσσερις παίκτες μπροστά στην περιοχή μας, όταν προσπαθούσαμε να κάνουμε build up. Και φυσικά όλοι έβλεπαν, πλην πλειοψηφικών ηλιθίων, ότι δεν γίνεται να παίξεις υποτίθεται αλλιώς, αφού στο κέντρο δεν έχεις κάποιον χάφαρο να διεκδικήσει, να πάρει την μπάλα, και να επιτεθεί τραβώντας πάνω του παίκτες από την απέναντι άμυνα κι άρα να αφήσει ελεύθερους τους άλλους μεσοεπιθετικούς. Κάτσε εκεί πίσω κι άλλαζε την μπάλα λες και παίζεις μουσική δωματίου, τύπου Πιζάρο.
Και κάτσε να μετράς χαμένες τελικές. Και κάτσε να λες ότι η ΑΕΚ έπαιξε σαν λιοντάρι. Και κάτσε να λες ότι τα έχασαν οι γλάροι. Κάτσε να λες ό,τι θες. Γήπεδο είναι με ελευθερία έκφρασης. Κάτσε να πανηγυρίζεις, που ο Ολυμπιακός έτρωγε γρήγορα δυο γκολ κι αργότερα τέσσερα. Κάτσε να βλέπεις εκείνο το σκορ, και να μην βλέπεις την μάπα σου : Τον ανύπαρκτο Μαροκινό, και φυσικά τον τίποτα Γκατσίνοβιτς, που δεν φτάνει που έχασε τα άχαστα, αλλά μας άφησε και με δέκα παίκτες. Ρε πουλείστε τον να ησυχάσουμε. Και μην πάρετε κανέναν εκεί. Μην μπείτε και στα έξοδα. Καλύτερα να λέμε ότι εκεί δεν έχουμε κάποιον. Βαρέθηκα να βλέπω κάποιον που θέλει να φύγει αλλά να μην κάνει τίποτα.
Όπως βαρέθηκα να βλέπω τον Αλμέιδα, να βάζει τον Πόνσε με θλάση στον προσαγωγό. Ή τον Αραούχο με κάκωση από το τελευταίο ψαλίδι. Και να κάνει αλλαγές στο 70 λεπτό, λες και κερδίζει. Αλλά αυτό δεν με νοιάζει τόσο. Με νοιάζει ότι ο οργανισμός ΑΕΚ, δεν καταλαβαίνει πού πατά και πού βρίσκεται. Διότι φυσικά και θα τιμήσω την προσπάθεια, αλλά ρε φίλε, κατάλαβε πού είσαι. Και φύγε από το γήπεδο ικανοποιημένος με την προσπάθεια και κάνε κριτική εκεί που πρέπει. Τι ασχολείσαι με τον διαιτητή και τι βρίζεις τους φιλάθλους της Brighton, που πολύ σωστά πανηγύριζαν;
Γιατί δεν λες την αλήθεια; Στον εαυτό σου πρώτα. Κλείσε τα σύνορα να μην βγαίνουμε έξω. Στο λέει και η Ουέφα, αν δεχτούμε εχθρική διαιτησία. Δεν σε θέλει, μέχρι να επενδύσεις κι όχι με το να πας να κλέψεις με τα 25 του Γκαρσία, τα τυχαία φυσικά των κουτόφραγκων. Για όλες τις ελληνικές ομάδες. Ντροπή για την μπάλα να την σχεδιάζουν Έλληνες. Και να μην το βλέπεις , επειδή κανείς δεν σου απαγορεύει την διαμαρτυρία. Δεν βαριέσαι. Κι εχθές απλά σου ακύρωσε το πρωθυπουργικό ραντεβού κάποιος Ινδός. Και σήμερα, τα ίδια σου έδειξε αυτό το χωριό της Αγγλίας.
Τι σου έδειξε; Ότι είναι άτυχη η χώρα που έχει ήρωες. Διότι αυτοί συνήθως είναι νεκροί. Κι η ΑΕΚ ήταν πολλή ηρωική. Όπως θέλετε λοιπόν, δέστε το. Μπορείτε φυσικά να το δείτε, ότι η Ευρώπη δεν θέλει την ΑΕΚ, διότι δεν είναι τόσο εμπορική. Γι ΄αυτό λοιπόν την αδικεί. Ό,τι θέλετε. Αν πάντως το πιστέψετε αυτό στο τέλος, καλύτερα να μην δείτε το παιχνίδι στην Ολλανδία….
Υγ. Διάβασα ότι κι η αλογοτροφή έπαιξε σαν λιοντάρι. Μερικές εβδομάδες πιο πριν είχε παίξει στην Αγγλία κι ο γαύρος σαν λιοντάρι. Ρε δεν βαρεθήκατε να διαβάζετε μαλακίες; Είτε παίξεις είτε δεν παίξεις σαν λιοντάρι αφού υπάρχει και το ποντίκι που αντιμετωπίζει την γάτα καθημερινά, το αποτέλεσμα θα μετρήσει.
