Είναι να μην σκάμε; Είναι να μην χτυπιόμαστε που δεν ανεβήκαμε στην πρώτη θέση;
Κι εκεί που λέγαμε ότι θα δούμε έναν υγιεινό περίπατο γενικώς προς την πρώτη θέση, ήρθε πάλι μια προσγείωση. Απότομη και με αστεία ομάδα. Έναν αντίπαλο πολύ αδύναμο, που κλείστηκε με το καλημέρα κι έψαξε κάποια αντεπίθεση. Τα πάντα γνωστά δηλαδή.
Κι ο περίπατος φάνηκε πραγματικά όταν η ΑΕΚ με την ορμή της, προηγήθηκε με δυό γκολ διαφορά. Τι άλλο καλύτερο να ζητάς ! Πρεσάρισμα, κλεψίματα και ευστοχία. Κι αντί να κατεβάσει με αυτοπεποίθηση και ηρεμία τα φτερά της, αντί να ελέγξει τον ρυθμό του αγώνα, και να δείξει την κλάση της όπως και την αφεντιά της, άρχισε να κάνει έναν ασύλληπτο διαγωνισμό λαθών. Τόσο ατομικών όσο και ομαδικών.
Με κύριο λάθος την τρομερή επιπολαιότητα. Τι να πεις για Μουκουντί, τι για Μοχαμαντί. Ακόμα και για Γκαρσία, που μετά το γκολ δεν υπήρχε πουθενά στο γήπεδο. Και να έχουμε σε καλή μέρα τον Μάνταλο και τον Σιντιμπέ κι αρκετά δραστήριους τον Γκατσίνοβιτς όπως και τον Σιντιμπέ. Που όμως δεν ήταν αρκετοί για να κρατήσουν το σκορ, το οποίο ανετράπη με ένα βλακώδες πέναλτυ του Μουκουντί και με ένα εκπληκτικό μακρινό σουτ. Τι να πεις πραγματικά !!!
Πάλι να το ρίξεις στην κούραση και στο πληγωμένο λιοντάρι ( τι μαλακία κι αυτή ). Ότι έγινε πάλι υποτίμηση του αντιπάλου ; Μα κάπου έλεος ! Ή πάλι να χάψεις την παπαριά για τις δυό ισοδύναμες ενδεκάδες ! Εγώ ξέρω ότι όταν δεν παίζει ο Πινέδα, η ομάδα δείχνει να μην ξέρει τι κάνει και πώς να το κάνει. Θα μου πεις, μα προηγήθηκε και μέχρι το τριακοστό λεπτό δεν είχε πουθενά κινδυνέψει. Και τι να κάνω εγώ; Να λήξω το παιχνίδι στο ένα του τρίτο; Ή να λογικεύσω τον Αλμέιδα με την χρησιμοποίηση του Ζίνι;
Και το χειρότερο απ΄όλα δεν ήταν η ισοφάριση που φάγαμε. Πες η αλαζονεία, πες η κακιά στιγμή. Ένα ολόκληρο μισάωρο τι έκανες; Με όλο το γήπεδο δικό σου. Δεν μπορείς με κλειστές άμυνες; Και τι έχεις κάνει στις προπονήσεις; Την Ευρώπη μόνο δουλεύεις; Όχι ότι κι εκεί έσκισες, αλλά τέλος πάντων. Θα υποχρεώνεις τον αντίπαλο να παίζει ανοιχτά και να σου λέει περάστε κυρία ΑΕΚ; Τι ωραία που πρεσάρατε, τι μπαλάρα παίξατε και πόσες τελικές είχατε που δεν τις κάνατε γκολ. Ρε δεν γαμιόμαστε…
Διότι όπως δίνουμε συγχαρητήρια στις καλές εμφανίσεις, έτσι και μπινελικώνουμε όταν πρέπει. Σε ένα άδειο γήπεδο, με τον προτελευταίο, με απόλυτα προβλέψιμο παιχνίδι, κι ενώ προηγείσαι με δυό γκολ διαφορά, να σου κόβονται τα πόδια και να μην κάνεις το πιο εύκολο πράμα που θα μπορούσες. Είναι να μην σκάμε; Είναι να μην χτυπιόμαστε που δεν ανεβήκαμε στην πρώτη θέση μετά τα ευνοϊκά αποτελέσματα της αγωνιστικής; Δηλαδή εμείς δεν έχουμε κανένα δικαίωμα σε μια εύκολη επικράτηση; Πρέπει μόνιμα να είμαστε στην αγωνία; Έλα ρε φίλε Αλμέιδα. Δεν το αξίζουμε αυτό. Με την μισή ομάδα χτυπημένη και με αυτούς που παίξανε πνευματικά ανέτοιμους…
Και να σε πιάνει κορόιδο ο συμπαθέστατος Πετράκης. Που σου έκλεισε τον άξονα και σε έβαλε να παίζεις με σέντρες. Ό,τι έκανε δηλαδή ο Μάντζιος. Κι εσύ να μην μαθαίνεις. Εκεί να βρουν κάποιον ή κάποιο σέντερ μπακ. Και να πω ότι είναι και τίποτα ξυραφιές οι σέντρες ; Αει στο διάολο επιτέλους και κοίτα να πάρεις κανά χαφ διότι πόσο να αντέξει ο Πινέδα όταν γυρίσει και πόσο ο Μάνταλος πια. Και κοίτα να δεις γιατί χτυπάει συνέχεια αυτός ο Πισάρο. Τσουρέκια μας τα έκανες και σήμερα.
