AEK, ακριβώς όπως τη θέλουν οι φίλοι της
Ιστορική νίκη και δεν χρειάζεται να πω κι εγώ τα αυτονόητα. Ένα μόνο θα προσθέσω όσον αφορά στη βραδιά της μεγάλης απόδρασης από την έδρα της Μπράιτον: ας κρατήσει ο κάθε Ενωσίτης και η κάθε Ενωσίτρια μέσα του/της με τον τρόπο που αρμόζει μία νίκη που ήρθε με μία εμφάνιση που «γέμισε» τους πάντες. Ακόμα και υποστηρικτές άλλων ομάδων που τους αρέσει να προσεγγίζουν με υγεία, ουσία και τέρψη το ποδόσφαιρο. Γιατί η ΑΕΚ στα καλά της γεννοβολάει σε μεγάλο ποσοστό ποδοσφαιρική υγεία, ουσία και τέρψη σε διάφορους τομείς…
Aπό την άλλη πλευρά, επιβεβαιώθηκαν όλοι όσοι δεν έχασαν ποτέ την εμπιστοσύνη τους στον Αλμέιδα και στο ρόστερ της ομάδας. Η ΑΕΚ το προηγούμενο διάστημα δεν τράβαγε, δεν έπαιζε όπως θέλαμε και μπορούσε. Όταν, όμως, η ΑΕΚ παίζει όπως μπορεί, μάλλον θα της βγάζουν το καπέλο όλοι. Γιατί η Ένωση δεν έκλεψε το διπλό στην έδρα της Μπράιτον. Η ΑΕΚ έκανε το παιχνίδι της, το έκανε πολύ καλά, ήταν υπέροχη και γήινη συνάμα, και αυτό αρκούσε. Και τρίτο πέναλτι να έβαζαν οι Άγγλοι (παρεμπιπτόντως χαζά τα πέναλτι, ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΗΦΘΟΥΝ…), η ΑΕΚ θα το έψαχνε και μάλλον θα το έβρισκε και το τέταρτο… Γιατί όταν μία ομάδα κεντάει, έχει ροή και εκπέμπει ποιότητα και καθαρό μυαλό, ακόμα και όταν δίνει ο διαιτητής περίπου 15 λεπτά καθυστερήσεις, ξέρεις πως δίπλα στην ανησυχία και το άγχος σου σαν οπαδός μίας ομάδας οφείλεις να βάλεις και το αντίθετο: την πίστη πως σε αυτό το χρονικό διάστημα η ομάδα σου μπορεί να είναι εκείνη που θα κάνει κάτι καλό… Καλή συνέχεια ΑΕΚ μας, άρχισες πια να θυμίζεις 1976-1977 και ευρύτερα εκείνα τα χρόνια, και όχι μόνο για στιλιστικούς λόγους… Ψυχραιμία, όχι έπαρση, επίγνωση των δυσκολιών, δουλειά, απελευθερωμένες διαθέσεις και όλα θα γίνουν όπως πρέπει!
Φυσικά γνωρίζουμε σχεδόν όλοι πως αυτή η νίκη πέρα από τα θετικά της δεν σημαίνει καν εξασφάλιση της τρίτης θέσης. Μπορεί στη ρεβάνς στη Νέα Φιλαδέλφεια να κάνει η Μπράιτον ένα παιχνίδι άξιο συγχαρητηρίων, μπορεί η ΑΕΚ να τα βρει σκούρα στα επόμενα κιόλας ματς. Όλα μπορούν να γίνουν στο ποδόσφαιρο, ιδιαίτερα σε τέτοιο επίπεδο. Όμως, η ΑΕΚ σε πείθει πως όταν είναι στα καλά της δεν τη φοβίζει τίποτα. Θα κάνει το παιχνίδι της, θα παίξει τις πιθανότητές της, θα παλέψει για τη νίκη, και ακόμα και να χάσει θα βγάλει σε όλους θετική εικόνα και ανάλογους σχολιασμούς. Αυτή την ΑΕΚ δεν θέλουν όλοι οι φίλοι της; Στην Αγγλία είχαμε μία ΑΕΚ ακριβώς όπως τη θέλουν οι φίλοι της…
ΥΓ. Οι ιστορικές βραδιές μπαίνουν στις μνήμες. Το πόσο βαθιά, όμως, γίνεται αυτό, κρίνεται από τον αντίκτυπο που δημιουργούν τα επόμενα. Αν, δηλαδή, η ΑΕΚ πάρει αποτέλεσμα από τον Παναθηναϊκό δεν θα ξεθωριάσει καθόλου το θαύμα της Πέμπτης. Αν η ΑΕΚ κάνει και άλλο σπουδαίο διπλό στην Ευρώπη τους επόμενους μήνες, το 2-3 με τη Μπράιτον δεν θα ξεθωριάσει. Αν η ΑΕΚ προκριθεί και αν (ακόμα καλύτερα) προχωρήσει κιόλας στους επόμενους γύρους, όχι μόνο δεν θα ξεθωριάσει, αλλά θα είναι αυτή η νίκη «ένα μικρό έπος απαρχή ενός μεγάλου έπους». Τέλος πάντων. Προφανώς και δεν θα σβήσει από τις μνήμες οτιδήποτε και αν συμβεί από εδώ και πέρα, αλλά η συνέχεια μπορεί να το κάνει ακόμα σπουδαιότερο από ότι ήδη είναι… Αυτό θέλω να πω…
