Ο Μιχάλης θα είναι για πάντα εκεί…
Oι καιροί είναι περίεργοι. Και έχουν δώσει το στίγμα τους εδώ και χρόνια. Όλοι κάτι έχουμε καταλάβει. Και αυτοί οι καιροί εξακολουθούν να δίνουν στίγμα… Πολλά άσχημα συμβαίνουν. Και αυτά συνεχίζουν να μας πιέζουν ασφυκτικά. Όλοι εμείς αναγκαζόμαστε να διατηρούμε την ψυχραιμία μας, να βάζουμε σε τάξη τα συναισθήματά μας και να διευθετούμε και όλες μας τις υποχρεώσεις…
Η ΑΕΚ ανεβαίνει. Η ΑΕΚ εδώ και λίγο καιρό έχει περάσει το μήνυμά της προς όλες τις κατευθύνσεις. Είναι εδώ και θα ανεβαίνει ολοένα και περισσότερο. Και ποιοτικά και ποσοτικά… Η ΑΕΚ είναι από τα λίγα πράγματα στην Ελλάδα που δίνουν χαρά και που γεμίζουν θετικές παραστάσεις ζωής πλήθος κόσμου. Ε, αυτό κάποιοι φαίνεται πως δεν το αντέχουν. Δεν το θέλουν. Με αφορμή αυτά τα καθάρματα που ήρθαν έξω από το Ναό για να τον μολύνουν, χάρη στην κρατική αδράνεια-ΣΥΝΕΝΟΧΗ, κάποιοι διάλεξαν να χτυπήσουν τη σύγχρονη καρδιά της ενεστωτικής Ενωσίτικης παλιγγενεσίας. Το γεγονός βέβαια πως θα τα έβαζαν με τις καφετέριες και τους αμέριμνους θαμώνες τους δεν τους απασχολούσε καθόλου. «Έπρεπε» να βρεθούν εκεί, να τα βάλουν με τις καρέκλες και τους ανθρώπους που ήθελαν να περάσουν ένα βράδυ τους σε ένα από τα πιο όμορφα μέρη της Αθήνας. Κάποιοι σκέφτηκαν το συμβολισμό, κάποιοι Εφιάλτες βοήθησαν, και κάποια χαϊβάνια υλοποίησαν…
Ήταν και ο Μιχάλης εκεί… Ο Μιχάλης θα είναι για πάντα εκεί. Το αίμα του θα νοτίζει ακόμα περισσότερα τα ιερά χώματα της κιτρινόμαυρης Νέας Φιλαδέλφειας… Θα συνοδεύει τις μνήμες, τις καρδιές και τις ψυχές όλων των ΑΕΚτζήδων. Και όχι μόνο. Γιατί αυτό που έγινε σημάδεψε πολλούς, ακόμα και ανθρώπους που δεν είναι ΑΕΚ… Όλους τους υγιείς ανθρώπους. Τα καθάρματα που δολοφόνησαν τον Μιχάλη πέτυχαν ταυτόχρονα να περάσει αυτός για πάντα στην πιο περίοπτη θέση των εσώτερών μας. Από εδώ και πέρα, οτιδήποτε γίνεται θα γίνεται και για αυτόν.
Η ΠΑΕ ΑΕΚ πρέπει να συμβάλλει όσο μπορεί αυτά τα καθάρματα να πληρώσουν όπως ορίζει ο νόμος στις πιο αυστηρές του πτυχές και όχι ελαφριά και «δικηγορίστικα». Οι οργανωμένοι της ΑΕΚ θα βρουν τους τρόπους να τιμήσουν τον Μιχάλη. Εύχομαι να γίνει με έξυπνους τρόπους που θα αποδείξουν πως οι ΑΕΚτζήδες ήταν, είναι και θα παραμείνουν διαφορετικοί. Όσο για τους πραγματικούς υπεύθυνους, το ελληνικό κράτος και τους επιτελείς του; Δεν θα σας ξεχάσουμε ποτέ για όσα δεν κάνετε για να μας προστατεύσετε και για όσα κάνετε εις βάρος μας. Μπορεί στο σήμερα να μη σας νοιάζει, αλλά ο χρόνος και η μοίρα ξέρουν πολύ καλύτερα από κάθε άνθρωπο να τηρούν τα χρονοδιαγράμματα για όσους παραβιάζουν άτυπα συμβόλαια κοινωνικής συμβίωσης… Δεν θα γράψω άλλα, γιατί πάνω στην οθόνη αντανακλά η φωτογραφία του Μιχάλη και το σκίτσο με τον αετό που τον παίρνει μαζί του στους ουρανούς. Και μπροστά σε τέτοιες εικόνες δεν αξίζουν λέξεις για εγκληματίες και παπαροζούμηδες… Αυτές τις ώρες σε κλίμα περισυλλογής και κατάνυξης αποχαιρετάμε τον Μιχάλη. Όμως, όποιον αποχαιρετάς δεν σημαίνει και πως τον ξεχνάς…
ΥΓ. Η οικογένεια της ΑΕΚ μετά από μήνες χαράς και πανηγυριού είναι υποχρεωμένη να τιμήσει-θρηνήσει ένα δολοφονημένο μέλος της. Σκληρή δοκιμασία. Δεν μας αξίζει, αλλά μας ήρθε. Αλλά, αν φερθούμε όλοι έξυπνα, θα το ξεπεράσουμε και ο Δικέφαλος Αετός θα συνεχίσει τα φτερουγίσματά του με μεγαλύτερη ακόμα δύναμη και με τη δέουσα χάρη που θα ξεφτιλίζει όλους τους αλήτες, τα καθάρματα, τους ζηλόφθονους, τους εγκληματικά ανίκανους, όλους αυτούς τους ποταπούς που εναντιώνονται στο μεγαλείο της νέας ΑΕΚ με πλάγιους τρόπους… Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω, με οδηγό (και) τον Μιχάλη θα γίνει ακόμα πιο ορμητικό…
