«Δείτε ΑΕΚ και δεν θα χάσετε»…
Πια το έχουν εμπεδώσει όλοι οι ΑΕΚτζήδες. Οι εντός έδρας αγώνες της ομάδας είναι μία ολόκληρη μυσταγωγία. Δεν ξέρει που να εστιάσει κάποιος. Στην ατμόσφαιρα στα «κιτρινόμαυρα» στενά της περιοχής της Νέας Φιλαδέλφειας πριν μπει ο κόσμος μέσα στο γήπεδο για τον εκάστοτε αγώνα; Στο κλίμα που επικρατεί στις κερκίδες κατά τη διάρκεια των ενενηντάλεπτων; Στην απόδοση της ομάδας πάνω στο γρασίδι; Στις προσδοκίες που αυτή η ομάδα δημιουργεί, καθώς η σεζόν σιγά σιγά οδηγείται στους κρίσιμους μήνες που θα καθορίσουν τους τίτλους; Σε όλα αυτά μαζί; Που μεταξύ μας, αυτό το τελευταίο, δηλαδή όλα αυτά μαζί, φαίνεται να είναι το επικρατέστερο σενάριο αυτή τη στιγμή…
Το θέμα είναι πως ανεξάρτητα από επιθυμίες και πρόσκαιρες χαρές τα επόμενα είναι πολύ δύσκολα. Και πολλά σε ποσότητα… Και μόνο που μέχρι την ολοκλήρωση του φετινού πρωταθλήματος θα δώσει η ομάδα του Ματίας Αλμέιδα τόσα πολλά ντέρμπι απέναντι σε Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ, τα λέει όλα. Γιατί μία καλή ομάδα όπως είναι ήδη η ΑΕΚ γίνεται πολύ καλή και κατακτάει τίτλους ΜΟΝΑΧΑ όταν σε τόσα πολλά απαιτητικά ματς μπορέσει να επιβληθεί. Να βρει, δηλαδή, τρόπους έτσι ώστε σωματικά και πνευματικά να είναι σε θέση να εφαρμόσει τις αγωνιστικές της αρετές επιβαλλόμενη επί σκληροτράχηλων αντιπάλων (που έχουν και αυτοί διακριτά και σοβαρά αγωνιστικά πλεονεκτήματα, δίχως βέβαια να λείπουν τα μειονεκτήματα…). Είναι τόσα πολλά τα ντέρμπι που έχουν μπροστά τους οι ομάδες, που όσα έχουμε δει ως σήμερα είναι απλά ένα trailer για το υπόλοιπο της σεζόν… Και να θυμίσουμε πως η ΑΕΚ και στα δώδεκα πρωταθλήματα που έχει στην τροπαιοθήκη της ποτέ δεν χρειάστηκε play off για να κόψει πρώτη το νήμα. Βρίσκεται, δηλαδή, μπροστά σε μία πρωτόγνωρη και άκρως απαιτητική συνθήκη…
Aπό εκεί και πέρα, το έχω ξαναγράψει λίγο καιρό πριν, υπάρχει πια ένα συγκεκριμένο ζήτημα που αφορά στις σχέσεις που διαμορφώνονται ανάμεσα στους οπαδούς της ΑΕΚ και τον Παναθηναϊκό. Όσο περνάει ο καιρός και όλοι καταλαβαίνουν το αγωνιστικό στυλ των δύο ομάδων καταλήγουν πως η ΑΕΚ είναι πιο φινετσάτη, πιο ποιοτική, πιο ελκυστική στο μάτι, πιο πληθωρική… Και αρχίζουν να αναπτύσσονται κάποιες αντιλήψεις μειωτικές για τον Παναθηναϊκό και τον τρόπο που παίρνει τους βαθμούς και εξακολουθεί να οδηγεί την κούρσα. Από την άλλη, ο ενθουσιασμός και τα εγκωμιαστικά λόγια για τη μπάλα (που όντως παίζει η ΑΕΚ σε πολλές περιπτώσεις) που αναπτύσσονται σε μεγάλο βαθμό από τους Ενωσίτες μπορεί να κουράζουν και να ενοχλούν τους αντίπαλους ποδοσφαιρόφιλους. Και να κάνουν την ΑΕΚ κάπως αντιπαθητική…
Θα πει κάποιος ξύδι… Εντάξει. Πάσο. Γενικώς, από τη στιγμή που η ΑΕΚ μπαίνει στους μήνες που θα κριθούν οι εγχώριοι τίτλοι με τόσο έντονες προσδοκίες χρειάζεται πολύ λεπτός χειρισμός των καταστάσεων, και από την ίδια την ομάδα, και από τους φίλους της. Χωρίς αλαζονίες, υπέρμετρους αυτοβαυκαλισμούς και έπαρση, οι ΑΕΚτζήδες πρέπει να μάθουν να διαχειρίζονται με μυαλό τον πραγματικό ποδοσφαιρικό θησαυρό που έχουν μπροστά τους και που τους προσφέρει απλόχερα το δημιούργημα του Δημήτρη Μελισσανίδη και των διάφορων συνεργατών του. Bήμα βήμα όλα, έτσι ώστε να μπορέσει η ομάδα να αξιοποιήσει τις δεδομένες και πάρα πολύ μεγάλες δυνατότητες που αποδεικνύει εδώ και μήνες πως έχει φέτος… Γιατί αξίζει τον κόπο να επιδειχθεί σύνεση, να επικεντρωθεί σύσσωμος ο οργανισμός ΑΕΚ στα δικά του, και να μάθει να διαχειρίζεται τη χαρά και τον ενθουσιασμό του.
Η ΑΕΚ είναι πλέον όπως τη θέλανε οι φίλοι της. Είναι ευκαιρία να δείξουν όλοι σε αυτήν πως ξέρουν και να παίζουν πολύ όμορφα, και να κατακτούν πρωτιές, και να πανηγυρίζουν, και να μην αλλοιωθούν σαν χαρακτήρες, και να κάνουν τους άλλους να βγάλουν το καπέλο στην Ένωση. Όπως γινόταν, δηλαδή, τη δεκαετία του 1990… Η ορμή για αγωνιστικά «όργια» και για «κερκιδάτα» πάρτυ έχει ήδη διαμορφωθεί, όχι ανεδαφικά και άδικα… Όποιος όμως, μπορέσει να την ελέγξει και να την κατευθύνει έξυπνα, στο τέλος θα την «απελευθερώσει» ΟΛΗ προς όφελος του…
ΥΓ. Με τους οπαδούς των άλλων ομάδων δεν χρειάζονται έχθρητες, κοκορομαχίες και ανούσιες αντιπαραθέσεις είτε στα ραδιόφωνα, είτε σε κάθε εστία της καθημερινότητας… Αρκεί να υπάρχει εμπιστοσύνη στην ΑΕΚ και αυτή να ωθεί τις συμπεριφορές. Και φυσικά ο καλύτερος τρόπος για να «αντιμετωπίζονται» η αντίπαλη καζούρα, οι επιθέσεις κάθε διαλογής, είναι μία: προσκαλέστε (με ύφος που υποδηλώνει σεβασμό) τους πάντες να παρακολουθήσουν τα παιχνίδια της ΑΕΚ. Για να δουν πως μία ελληνική ομάδα εν έτει 2023 μπορεί να παίξει ποδόσφαιρο που ενδεχομένως θα τους μείνει. Για να αντιληφθούν όλοι πως στη σημερινή Ελλάδα υπάρχει κάτι, ένας συλλογικός και πολυπληθής οργανισμός (η ποδοσφαιρική ΑΕΚ), που προόδευσε, που άλλαξε το status της, που ζει πτυχές των ονείρων της. Ένα παράδειγμα για το πώς μπορείς μέσα σε λίγους μήνες να κάνεις να σε σεβαστούν οι περισσότεροι από τους «άλλους», ενώ κάποιους μήνες νωρίτερα είχες γεμίσει με αμηχανία και αμφιβολίες κάθε διαλογής τους περισσότερους δικούς σου…
ΥΓ1. «Δείτε ΑΕΚ και δεν θα χάσετε»… Να ένας «σύντομος» τρόπος αυτο-διαφήμισης του σημερινού όμορφου ποδοσφαιρικού συγκροτήματος που δουλεύει καθημερινά στα Σπάτα για να μπορεί στα διάφορα επίσημα ματς να πιάνει υψηλά στάνταρντς απόδοσης…
ΥΓ2. Ας το χαρούν, λοιπόν, όσοι περισσότεροι γίνεται, για όσο κρατήσει… Θα κρατήσει μάλλον πολύ, αλλά θα περάσει και από διάφορα στάδια… Ορισμένα θα είναι και οδυνηρά (όπως π.χ. οι φετινές ήττες από ΝΠΣ Βόλος στη Ριζούπολη και ΠΑΣ στα Γιάννενα). Το θέμα είναι πως πια είναι πολλοί αυτοί που πιστεύουν πως αυτά τα «παραστρατήματα» όχι μόνο δεν είναι κάποιος κανόνας που «φοβίζει», αλλά μοιάζουν με εξαιρέσεις που κάνουν τον κανόνα ακόμα πιο καβλερό… Θα αποδειχτεί πως είναι έτσι, μέχρι τέλους; Ίδωμεν…