(Παλιά + νέα) AEK=ΑΕΚ
«Δεν είναι γεννημένος για να δοξαστεί όποιος δεν ξέρει την αξία του χρόνου» (Βωβενάργκ)
Δεν πλησιάζει απλά η μεγάλη μέρα. Ξεκινάνε οι μεγάλες μέρες… Από τη μέρα των εγκαινίων μέχρι την ημέρα του αγώνα με τον Ιωνικό δημιουργείται ένα πλαίσιο-πρόγραμμα γεμάτο ΑΕΚ. Για λίγο το αγωνιστικό περνάει σε δεύτερη μοίρα (για τον Αλμέιδα και τους παίκτες όχι…), ευλόγως. Γιατί η είσοδος της ΑΕΚ στο νέο της γήπεδο είναι γεγονός που υπερβαίνει «τα σύνορά της». Το να αποκτάει ένα υπερσύγχρονο και άκρως ποδοσφαιρικό (εννοώ στο πεδίο της ατμόσφαιρας) γήπεδο η ΑΕΚ, σημαίνει πως εμπλουτίζεται το ελληνικό ποδόσφαιρο και αναπτερώνονται οι ελπίδες του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμικού πεδίου. Όσοι δεν το καταλαβαίνουν αυτό, είναι δικό τους πρόβλημα…
Tις μέρες, τις ώρες, τα λεπτά που απομένουν, μπορούμε όλοι να καταφύγουμε στις αναμνήσεις και να επιχειρήσουμε να βάλουμε σε μία τάξη τα όνειρά μας. Πότε βρέθηκε ο καθένας και η κάθε μία για πρώτη φορά στην παλιά Νέα Φιλαδέλφεια, είναι ένα καλό ερώτημα. Εγώ προσωπικά την άνοιξη του 1997 σε έναν αγώνα με την Παναχαϊκή για το πρωτάθλημα της Ά Εθνικής (λίγες μέρες πριν τον επαναληπτικό με τη μεγάλη και τότε Παρί Σεν Ζερμέν). Εκεί βιώθηκαν πάρα πολλά… Nίκες, θρίαμβοι, ισοπαλίες (άλλες χορταστικές, άλλες πικρές ή άγευστες), ήττες (εντάξει, όχι και τόσες πολλές για να μην αντέχονται…). Τώρα; Νέος κύκλος ξεκινάει. Νέες παραστάσεις, νέες εμπειρίες, νέοι αγώνες, νέες προσδοκίες, νέες επιτυχίες. Αλλά και νέες αποτυχίες, ενδεχομένως και στο πέρασμα του χρόνου νέες κρίσεις και (σίγουρα) προβλήματα (ευχόμαστε τόσα ώστε η υπέρβασή τους να κάνει την ΑΕΚ ακόμα ισχυρότερη). Σε κάθε περίπτωση, όλοι μας συγκροτούμε τις γενιές που συνέθεσαν το βιωματικό έμψυχο υλικό της επίσημης έναρξης λειτουργίας της OPAP Arena «Αγιά Σοφιά»… Σε αυτές τις λέξεις συμπυκνώνονται όλα τα νοήματα.
Το 2013 η ΑΕΚ έκανε μία νέα αρχή μέσω μίας απαραίτητης διαδικασίας αυτοκάθαρσης. Αυτό το σχέδιο επιλέχτηκε από τις κεφαλές του σωματείου, αυτό προκρίθηκε, αυτό υλοποιήθηκε… Το 2022 το αρχικό στάδιο ολοκληρώνεται. Ναι, κράτησε πολύ. Είχε και καλά, είχε και άσχημα. Αλλά, θα περάσει στις μνήμες ως το μεταβατικό στάδιο στη σημαντική ιστορία ενός σπουδαίου οργανισμού για την ελληνική κοινωνία. Από την παλιά ΑΕΚ στη νέα ΑΕΚ. (Παλιά + νέα) AEK=ΑΕΚ. Πάντοτε ΑΕΚ μεν, με ίδιες ρίζες και ίδιες απαιτήσεις, αλλά πια σε άλλες βάσεις, σε άλλη αφετηρία… Με προοπτικές, αλλά και υποχρεώσεις για όλους. Από τη διοικητική ηγεσία μέχρι τον οπαδό που βρίσκεται στο πιο απομακρυσμένο μέρος της οικουμένης. Γιατί όπως λέει και μία θυμόσοφη ρήση, «ότι δεν το εκτιμάς, δεν το αξίζεις»… Στην ΑΕΚ αξίζει να την εκτιμήσουν και να την υπηρετήσουν όσοι ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΆ συμφωνούν σε κάτι τέτοιο…
Κανένας δεν χρειάζεται να πει στους Ενωσίτες τι πρέπει να κάνουν αυτές τις μέρες. Όλοι ξέρουν, όλοι είχαν προετοιμαστεί χρόνια πριν… Και μαζί τους θα έχουν και όσους δεν πρόλαβαν… Αυτό που λένε αυτές τις ημέρες όλοι οι Ενωσίτες με ένα στόμα είναι ένα πράγμα: «Παίρνουμε κασκόλ, παίρνουμε σημαίες, παίρνουμε τις ψυχές, τα μυαλά και τις καρδιές μας, και πάμε Νέα Φιλαδέλφεια». Η ΑΕΚ δεν εγκαινιάζει απλά τη νέα της στέγη, τη νέα εστία που θα φιλοξενεί τις φιλοδοξίες της και θα σμιλεύει τη σημειολογία της. Η ΑΕΚ εγκαινιάζει τις νέες προκλήσεις της. Με έναν πήχη τοποθετημένο σε κάθε εποχιακή συγκυρία στο κατάλληλο σημείο. Τώρα είναι η αρχή για κάτι καλό. Τα μεγάλα πρέπει να κατακτηθούν βήμα βήμα… Με αφορμή και αιτία το ποδόσφαιρο, η ΑΕΚ μπορεί στη Νέα Φιλαδέλφεια να γράψει Ιστορία…
ΟΛΟΙ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΗ ΝΕΑ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ…
