Όλοι και όλα επηρεάζονται…

Οι μέρες προχωράνε, οι μήνες το ίδιο, οι χρονιές (βλ. και αγωνιστικές περίοδοι) επίσης… Και η ΑΕΚ χάνει ματς που δεν πρέπει, η ΑΕΚ χάνει θέσεις στο βαθμολογικό πίνακα, η ΑΕΚ χάνει χρόνο, η ΑΕΚ χάνει στήριξη, η ΑΕΚ χάνει την εμπιστοσύνη των φίλων της, η ΑΕΚ χάνει την έξωθεν καλή μαρτυρία της ποδοσφαιρικής πιάτσας. Και τα πρόσωπα που ηγούνται από διάφορα μετερίζια και πόστα βρίσκονται στο επίκεντρο της κριτικής, με όρους που δεν τους συναντήσαμε και πολλές φορές στο παρελθόν της ποδοσφαιρικής Ένωσης…

Μέσα σε μία τέτοια κατάσταση δομικής δυσλειτουργίας, εταιρικής παθογένειας, ποδοσφαιρικής αρρώστιας και οπαδικού «μηχανιστικού παγώματος» (με όρους στήλης άλατος), όλοι και όλα επηρεάζονται… Και εμείς να παλεύουμε με το μέσα μας, με τα συναισθήματά μας, με τη συνείδησή μας. Να γράψεις σαν ΑΕΚτζής ή σα δημοσιολόγος που κρίνει την ΑΕΚ; Αν το επικεντρώσεις στον ένα τομέα, θα αδικήσεις περιστάσεις… Η σημασία των καιρών δεν επιτρέπει τέτοια λάθη…

Τα ίδια και τα ίδια, συνέχεια. Πολλοί Ενωσίτες μου λένε εδώ και καιρό πως «τους βαρέθηκε η ψυχή (σχεδόν) κάθε ΑΕΚτζή». Γράφονται ονόματα και ονόματα, π.χ. για τη θέση του καινούριου προπονητή, και ο κόσμος, πια, δυσπιστεί: «μόνο και μόνο για να φανεί πως το προσπαθούν. Ποιοι; Αυτοί που απέτυχαν παταγωδώς, υποτίθεται θα φτιάξουν τη νέα ΑΕΚ… Πίσω από όλα τα ονόματα που παρελαύνουν πρέπει να διαβάζουμε Φαν τ Σχιπ; Ο Σάντος το ήξερε πως στην ΑΕΚ τον συζητούσαν; Θα μπούμε έγκαιρα στο νέο γήπεδο ή θα έρθει κάποιος προπονητής κατώτερος των αρχικών προσδοκιών που θα έχει -και καλά…- χρόνο να δοκιμαστεί;»… Ακούω διάφορα. Άλλα λογικά, άλλα υπερβολικά, αλλά όλα ενδεικτικά του κλίματος… Και δεν απαντάω. Γιατί κρίνω πως μετράει περισσότερο το γενικότερο κλίμα και τα αίτια διαμόρφωσής του, παρά η οποιαδήποτε δική μου απάντηση….

Δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν πως «το αστείο παραχόντρυνε». Οι σοβαρές και σύγχρονες επαγγελματικές ποδοσφαιρικές οντότητες κινούνται έγκαιρα, σιωπηλά και δημιουργικά συνάμα, κλείνουν παίκτες, προπονητές ΚΑΙ τεχνικούς διευθυντές, και απλά κάποια μέρα καλούν τους δημοσιογράφους σε μία παρουσίαση (με μπουφέ για όλους): «Κύριοι καλημέρα σας. Αυτός είναι ο νέος προπονητής της ΑΕΚ, και αυτό το μπάτζετ που έχει στη διάθεσή του για να χτίσει το νέο έμψυχο δυναμικό που θα υπηρετήσει το πλάνο ΤΟΥ». Όλα τα άλλα είναι… πρόβλημα, και πλέον ενοχλητικά για πολλούς Ενωσίτες… Δεν φταίνε αυτοί.

ΥΓ. Σε περιόδους και καταστάσεις παρατεταμένης κρίσης το χειρότερο είναι να μη μπορεί ένας συλλογικός οργανισμός να διακρίνει τα όποια θετικά υπάρχουν. Γιατί σε αυτά πρέπει να στηριχθείς για να ξεκινήσεις την απαραίτητη διαδικασία αντιστροφής της κατάστασης. Αν δεν τα δεις έγκαιρα και εύστοχα, αν τα υποτιμήσεις, η προσπάθεια που θα κάνεις θα ξεκινήσει από πιο πίσω και το έργο θα είναι δυσκολότερο. Έως και ακατόρθωτο…

ΥΓ1. Λένε πολλοί φίλοι της ΑΕΚ πως η νυν διοικητική τάξη πραγμάτων «έκανε την ΑΕΚ, Ιωνικό…». Πάντως, ο Ιωνικός εδώ και τέσσερα χρόνια όποιον στόχο θέτει κάθε φορά στο τέλος της σεζόν, τον κατακτάει. Η ΑΕΚ έχει πολλά χρόνια να πετύχει κάτι που να αφήσει ικανοποίηση στο κοινό της, έστω και σχετική… Τελευταίο; Μάλλον, η πρόκριση επί της Βόλφσμπουργκ. Αλλά, σε ποιον να το πεις και να μη σε μουντζώσει και μόνο για την αναφορά; Και ποιος τη θυμάται, πια, με τους όρους που της αρμόζει;

ΥΓ2. Πίστευε κάποιος, ακόμα και ο μεγαλύτερος εχθρός της ΑΕΚ, πως λίγους μήνες πριν μπει η ομάδα στο νέο γήπεδο θα επικρατούσε τέτοιο κλίμα;

YΓ3. Μπορεί ο κόσμος της ΑΕΚ να επέμβει και να πιέσει καταστάσεις για μία θετική έκβαση των «κιτρινόμαυρων» εξελίξεων;