Η ΑΕΚ δεν έχει προπονητή
Η ΑΕΚ κατέβηκε με το γνωστό 4-2-3-1 και με τους υποχρεωτικούς παίκτες που έχουν κληθεί να μεταμορφώσουν το περσινό έκτρωμα. Να σημειώσω εδώ ότι ο αρχηγός – κότα, έμεινε στην Αθήνα. Άρα δεν θα είχαμε άλλα διλήμματα εκ μέρους του πάγκου, τύπου να μπει για να κρατήσει την μπάλα ή να κερδίσει κανά φάουλ. Λέω τώρα γι’ αυτούς που υποτίθεται ξέρουν μπάλα.
Κατέβηκε όμως η ΑΕΚ; Στο πρώτο μέρος δεν είδα κάποια τέτοια ομάδα. Ήταν ξεκάθαρο οτι θα έπαιζε με αντεπιθέσεις και θα περίμενε τον αντίπαλο. Κάτι το οποίο φάνηκε προς το τέλος του ημιχρόνιου ξεκάθαρα. Πιο πριν θα μπορούσε και να μπερδευτεί κάποιος. Αυτό όμως το οποίο δεν μπέρδευε ήταν η νωθρότητα της μπροστινής της ποιότητας. Πράγματι, Τσούμπερ, Γκαρσία και Γιέβτιτς ήταν θλιβερές φιγούρες. Η ΑΕΚ που ήταν μέσα στο γήπεδο, ήταν ο Βράνιες και σε κανά δυό στιγμές ο Στάνκοβιτς.
Όλοι οι άλλοι ήταν ανύπαρκτοι. Τόσο σε δημιουργία, όσο και σε επίπεδο πρεσαρίσματος ή κρατήματος της μπάλας. Ο αντίπαλος ανέβαινε με την παροδο του χρόνου, κι έφτασε σε συγκλονιστικές στιγμές στο τελευταίο εικοσάλεπτο. Εκεί που έβγαλε μπόλικες τελικές, εκεί που είχε μια τρομερή επέμβαση ο τερματοφύλακας, εκεί που πέτυχε το γκολ του, κι εκεί που ανάγκασε την ΑΕΚ να παίζει όχι απλά παθητικά, αλλά απλά να προσπαθεί να απομακρύνει την μπάλα.
Σήμερα μπορούμε να μιλήσουμε για σοβαρότητα στον φόβο. Πολύ φόβος αδερφάκι μου. Ανύπαρκτο κέντρο και φουλ πίσω στην γραμμή για το φτου ξελευθερία. Μπακ πλάγια, ούτε για να συζητάς. Ταχυδύναμη και σωματοδομή στο κέντρο, ανέκδοτα καθαρά. Εξτρέμ για να την αντεπίθεση, είπαμε να μιλάμε σοβαρά. Μα είχαμε και τρεις τελικές. Ναι παιδιά. Μιλάμε για μπάλα, δεν μιλάμε για το σουτ του Γιέβτιτς στα πουλιά την πήρανε τελική. Τι ήταν η ΑΕΚ; Μια ομάδα χωρίς αρχή και τέλος, χωρίς αμυντική συνοχή και με μια προχειράντζα στην όποια προσπάθεια να βγάλει κάποια κόντρα. Τι ήταν; Ένα καφενείο.
Όταν λοιπόν έχεις φτειάξει ένα καφενείο, τι να πρωτοδιορθωθεί στο δεύτερο ημιχρόνιο; Πώς να γίνει εστιατόριο; Τι να πρωτοαλλάξεις, ειδικά αν είσαι ο ιδιοκτήτης που όλα τα χρόνια σου, καφενεία έφτειαχνες. Τι θέλω να πω; Οτι το δεύτερο μέρος είχε τα εξής θετικά σημεία : Την είσοδο του Σιμόες, την είσοδο του Μουχαμαντί, και το γκολ που βάλαμε που ήταν και η μόνη εξιόλογη ενέργεια που έκανε η ΑΕΚ σαν δημιουργία. Άσχετα που ακυρώθηκε σωστά. Θα μπορούσα και να πω για το κλέψιμο του Τσούμπερ και την τρομερή ευκαιρία του Καρίμ. Δεν το λέω όμως διότι δεν ήταν δημιουργία της ομάδας μας.
Αν ήθελα να γράψω κάτι για το δεύτερο μέρος, θα ήταν μόνο για τον ΠΑΟΚ. Όμως δεν είμαστε site του αντιπάλου, για να πούμε οτι κατάπιε την ομάδα μας σε όλα τα επίπεδα. Πίσω στην άμυνα, ειδικά στον χώρο του κέντρου και φυσικά στην επίθεση του. Έκανε ό,τι ήθελε, κι όποτε ήθελε. Απέναντι σε μια τρικυμία, που ναι μεν δεν κινδύνευσε τόσο πολύ όσο στο πρώτο μέρος, όμως έδειξε οτι της λείπουν πάρα πολλά πράματα για να διεκδικήσει την τρίτη θέση. και να τα πούμε πλέον :
– Δεν έχει δεύτερο σέντερ μπακ, δίπλα στον κορυφαίο σήμερα Βράνιες. Ο Τζαβέλας δεν κάνει και πλέον πρέπει να μπει ο Σβάρνας.
– Δεν έχει δεξί μπακ. Ο Μισελέν απλά είναι ένας αστείος παίκτης.
– Δεν έχει δυό χάφαρους που να υποστηρίζουν την αμυντική λειτουργία και ταυτόχρονα να χτίζουν την επίθεση οργανωμένα και με ΤΑΧΥΤΗΤΑ. Ακόμα και σε κάποια κόντρα η ΑΕΚ είναι προβλέψιμη επειδή είναι αργή. Κι είναι φοβερό λάθος ότι ο Σιμάνσκι αλλάζει με τον Σάκχοφ.
– Ο Γκαρσία είναι αστείος σε διάρκεια και σταθερότητα. Ακόμα διασκιούται υπομονής, όμως θες κάτι άλλο από εκεί.
Να πω και το τελευταίο. Η ΑΕΚ ΔΕΝ έχει προπονητή. Είναι εντελώς αδούλευτη, σε αυτοματισμούς, και σε στοιχειώδη συστήματα. Συστήματα απλοϊκά εννοώ. Επίθεσης και αλληλοκάλυψης. Το υλικό της είναι σαφώς πιο καλό από πέρσι, όμως δεν έχει διευθυντή παραγωγής.
Αν λοιπόν πάρετε τα τελευταία, θα ερμηνεύσετε και τα τέσσερα γκολ στο φιλικό με τον Βόλο, και τα τρία γκολ της Κρήτης. Φυσικά δεν είναι δύσκολο να προσεγγίσετε και την σημερινή ήττα, που ήταν απόλυτα λογική και αναμενόμενη. Το ναυάγιο είναι πάντα στον πάτο της θάλασσας και μια απλή βαρκούλα, πλέει από πάνω. Χωρίς να έχει Τσούμπερ. Απλά έναν στατικό Μπίσερσβαρ. Γιατί; Διότι είναι χαφ που ξέρει μπάλα. Ενώ τέτοιον δεν έχει η ομάδα μας. Ο Τσούμπερ αντεπιτίθεται, δεν οργανώνει. Αν οργανωτής είναι ο Γιέβτιτς, τότε ξεκινάει σε λάθος θέση. Θα δούμε. Όπως θα δούμε αν μπορεί ο Χατζησαφί να αξιοποιηθεί στον χώρο του κέντρου. Μιλάμε από άλλον προπονητή. Αυτός δεν νομίζω οτι έχει την προσωπικότητα για τέτοιες αλλαγές. Και μοιραία και η ομάδα αυτήν την ηττοπάθεια βγάζει και στο τερέν.
