Οι δυσκολίες του καλοκαιριού και τα… ξαναζεσταμένα σίριαλ

Η αλήθεια είναι πως μια κάποια ανησυχία υπάρχει στις τάξεις των φίλων της Ένωσης, με την καθυστέρηση των μεταγραφών. Επίσης είναι αλήθεια, πως αυτό δεν συμβαίνει μόνον με την ΑΕΚ, αν και δεν ξέρω κατά πόσο αυτό μπορεί να ενδιαφέρει τους φίλους της.

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΩΣΤΑΣ ΜΙΑΟΥΛΗΣ

Το ένα δεδομένο που δεν θα πρέπει να λησμονεί κανείς, έχει να κάνει με τον χρόνο που ξεκινούν οι προετοιμασίες. Τα προηγούμενα έτη, τέτοια εποχή, ακόμα ήθελαν καμία εβδομάδα με δέκα ήμερες, να ξεκινήσουν οι προετοιμασίες, τώρα αυτό γίνεται πολύ νωρίτερα. Ως έναν βαθμό λοιπόν υπάρχει ελαφρυντικό, στο γιατί μπορεί να φαίνεται πως η ομάδα, όντως έχει αργήσει, προκειμένου να πραγματοποιήσει το μεταγραφικό της ντεμαράζ.

Από εκεί και μετά η ΑΕΚ έχει θέσει πολύ συγκεκριμένους στόχους για το πρώτο κομμάτι των μεταγραφικών της. Κι επειδή και στις τρεις περιπτώσεις, οι ποδοσφαιριστές, τουλάχιστον οι δύο από αυτούς είναι κλεισμένοι, αλλά αναμένεται η αποδέσμευση από τις ομάδες τους, γι’ αυτό και η ιστορία, έχει μείνει κάπως πίσω. Με τον Αραούχο πάντοτε ξέρουμε πως τίποτε δεν είναι εύκολο, ειδικά με την Λας Πάλμας. Ωστόσο οι δύο σύλλογοι έχουν πάντοτε ανοικτό δίαυλο επικοινωνίας και κάποια στιγμή, είναι πολύ πιθανό να λυθεί το θέμα. Βέβαια αυτό δεν σημαίνει πως η Ένωση, δεν θα έπρεπε κι από την πλευρά της να κοιτάζει γι αλλού και για το θέμα της επίθεσης. Κι όλα αυτά, λαμβάνοντας υπόψη πως δεν θα ήταν απίθανο να εμφανιστεί κάποια πρόταση για τον Ανσαριφάρντ, κάτι που μπορεί να συμβεί και με άλλους ποδοσφαιριστές. Στην ΑΕΚ οφείλουν να είναι έτοιμοι και γι’ αυτά τα ενδεχόμενα.

Από εκεί και μετά η εμφάνιση του Βράνιες στην Ελλάδα, αναζοπύρωσε διάφορα σενάρια. Με αποτέλεσμα, όπως είναι φυσικό, να ανοίξει πάλι η συζήτηση για το αν η επιστροφή του παίκτη θα μπορούσε να γίνει δυνατή. Σε αυτό το γεγονός ή μάλλον σε αυτό το ενδεχόμενο για να είμαι πιο ακριβής, υπάρχουν δύο λογικές. Αφού θυμίσω βέβαια πως και εδώ, πως ο παίκτης δεν είναι ελεύθερος, οπότε και επιθυμία να υπάρχει από την πλευρά του, όλα εξαρτώνται από την ομάδα του.

Για την περίπτωση απόκτησης του Βράνιες, υπάρχει διχογνωμία, αλλά υπάρχουν και εκείνοι που είναι κάπου στη μέση. Ως αναγκαίο κακό, δέχονται μια ενδεχόμενη επιστροφή, μιας και είναι δύσκολο να βρεθεί ένας παίκτης που ξέρει καλά την ελληνική πραγματικότητα και με σχετικά μικρό κασέ. Εδώ που τα λέμε αποτελεί μια αξιόπιστη και σίγουρη λύση με αυτό το σκεπτικό. Από την άλλη μεριά, δεν μπορεί να λησμονεί κανείς τις πραγματικά αρνητικές του στιγμές, τα προβλήματα που έχει περάσει η ομάδα με τα καμώματά του. Για μένα προσωπικά, τίποτε δεν είναι πάνω από την ισορροπία και την ηρεμία που πρέπει έχει η ομάδα. Κι επειδή εγώ το βλέπω από αυτό το πρίσμα, μια πιθανή επιστροφή του Βόσνιου δεν είναι κάτι που θα επιθυμούσα. Σαφέστατα όμως, αυτό είναι κάτι που θα το αξιολογήσει η διοίκηση και πάνω απ’ όλα ο προπονητής. Σαν γεγονός όμως, αν αναλογιστεί κανείς πως τα ίδια ονόματα ακούγονται κάθε καλοκαίρι, είναι ενοχλητικό, ο σύλλογος ν’ ασχολείται, είτε με περιπτώσεις παικτών που πέρασαν από την ομάδα ή να φέρεται να κοιτάζει τους ίδιους παίκτες κάθε καλοκαίρι.