ΣΚΕΨΕΙΣ

Τελειώσαμε λοιπόν και με την σούπερ λίγδα. Λογικά έχετε δει τα μπλοκ των ψηφισάντων, που όμως δεν λένε απολύτως τίποτα για τις μετέπειτα εκτελεστικές αποφάσεις που θα παρθούν σχετικά με τον τρόπο διεξαγωγής του πρωταθλήματος και κυρίως των μπαράζ. Το να συμμετέχουν τέσσερις ομάδες ή πέντε δηλαδή αντί για έξι. Ουδόλως απασχολεί την ΑΕΚ κάτι τέτοιο. Όπως ουδόλως την απασχολεί ποιος είναι ο πρόεδρος. Ένα σπρωξιματάκι ήταν αυτό.

Πολλά θα γραφτούν και θα ειπωθούν μετά την πρώτη συνέντευξη τύπου του Μάριου Ηλιόπουλου. Πολλά θα είναι τα συναισθήματα που βγήκαν. Όπως και τα συμπεράσματα. Τα δικά μου είναι αρκετά αλλά θα σταθώ σε τρία. Αυτά που άκουσα από το νέο μεγαλομέτοχο της ΠΑΕ ΑΕΚ κατάλαβα πως πρόκειται για έναν άνθρωπο έξυπνο, εξωστρεφή που σφάζει με το βαμβάκι.

Με γλώσσα και… πένα από τον παλιό “Φίλαθλο” ο Στήβεν Αβραμίδης γράφει για τους δημοσιογράφους κάνοντας έναν απολογισμό της χρονιάς που πέρασε.

H απώλεια του πρωταθλήματος στο ποδόσφαιρο με είχε πικράνει. Ακόμα και όταν όλα τα σημάδια μας έδειχναν πως ο τίτλος θα πάει αλλού. Ακόμα και στα τελευταία λεπτά του αγώνα με τη Λαμία, όταν μετατρέποντας το κινητό μου σε ραδιόφωνο περίμενα ένα γκολ του Άρη για να πανηγυρίσω κι εγώ, ανεβοκατεβαίνοντας συνεχώς τις εσωτερικές σκάλες του ενός πετάλου. Ήταν και η συνολική εικόνα του συλλόγου που θεωρώ πως δεν ήταν αυτή που έπρεπε για τον