ΣΚΕΨΕΙΣ

Οφείλω να πω ότι περίμενα με πολύ κέφι να δω μπάλα και την ΑΕΚ ξανά. Είχα και μια αδημονία να δω την ομάδα να παίξει με τα στοιχεία του Γιαννίκη, όπως γράφανε οι έγκριτοι εδώ και μερικές ημέρες…

Είμαστε στην σκιά του θανάτου δύο μεγάλων μορφών της ΑΕΚ. Είμαστε όμως υποχρεωμένοι και να προχωρήσουμε, αφού αυτή είναι η ζωή. Οπότε θα πούμε τα τετριμμένα, δηλαδή τα καλή χρονιά κι όλα τα ανεδαφικά, και θα δούμε και το παιχνίδι μας στην Λαμία το οποίο είναι και το πρώτο μετά την πρωτοφανή στήριξη του εγγυητή στον Γιαννίκη. Με την ελπίδα, η αυριανή (σ.σ. σημερινή) γιορτή να ανάψει κάποιον πνευματικό προβολέα.

Κρίμα για τον ηρωικό Απόλλωνα να μην νικήσει στη Ριζούπολη τον Ολυμπιακό με το πέναλτι μαρς στα τελευταία λεπτά του αγώνα που το ‘κανε γαργάρα το VAR για άλλη μια φορά.

Στο άκουσμα του θανάτου του Στέλιου Σεραφείδη γύρισε η μνήμη μου καμιά 30άρια χρόνια πίσω, όταν στη Νέα Φιλαδέλφεια πολύ μικρός παρατηρούσαν έναν νευρικό τύπου με πολύ καλό αριστερό πόδι και σουτ ακριβείας να κάνει σούπερ ταχυδυναμική προθέρμανση πριν τους εντός έδρας κυριακάτικους αγώνες στον Σπύρο Οικονομόπουλο, Αντώνη Μήνου και Ηλία Ατματσίδη.

Διαβάσαμε και την δήλωση Γιαννίκη μετά το παιχνίδι με τον ΟΦΗ : <<Ήταν θέμα λαθών η ήττα μας>>. Είπατε τίποτα; Τι να πείτε; Ξέρετε μπάλα; Ασφαλώς και δεν ξέρετε. Αυτό μας είπε ο απόφοιτος της ταβέρνας της Κολωνίας. Ότι δεν είδατε καλά. Ότι εκτάκτως γίνανε λάθη και δεν χάσαμε λόγω των σωστών πραγμάτων που κάναμε.