ΣΚΕΨΕΙΣ

Με γλώσσα και… πένα από τον παλιό “Φίλαθλο” ο Στήβεν Αβραμίδης γράφει για τους δημοσιογράφους κάνοντας έναν απολογισμό της χρονιάς που πέρασε.

H απώλεια του πρωταθλήματος στο ποδόσφαιρο με είχε πικράνει. Ακόμα και όταν όλα τα σημάδια μας έδειχναν πως ο τίτλος θα πάει αλλού. Ακόμα και στα τελευταία λεπτά του αγώνα με τη Λαμία, όταν μετατρέποντας το κινητό μου σε ραδιόφωνο περίμενα ένα γκολ του Άρη για να πανηγυρίσω κι εγώ, ανεβοκατεβαίνοντας συνεχώς τις εσωτερικές σκάλες του ενός πετάλου. Ήταν και η συνολική εικόνα του συλλόγου που θεωρώ πως δεν ήταν αυτή που έπρεπε για τον

Μας τρολάρησε μάλλον ο προφήτης με την χρησιμοποίηση του Λιούμπισιτς σήμερα, αλλά δεν μασάμε εμείς. Μασάμε; Φυσικά και όχι. Ο μαλάκας αποδεικνύεται μόνος του. Κι ο μαλάκας έχει δυο χαρακτηριστικά; Πρώτον ότι απολαμβάνει τους ύμνους από βαλτούς που λέγονται δημοσιογράφοι και δεύτερον ότι δεν μαθαίνει από τα λάθη του.

ΑΕΚ σε μεγάλο ποσοστό σημαίνει (και) ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ. Δυσκολίες που τις προκαλεί η ίδια. Γιατί όταν τα δύσκολα τα βάζουν οι άλλοι σε αυτήν, η ΑΕΚ ΔΕΝ ΜΑΣΑΕΙ. Η ΑΕΚ διαχρονικά «πληρώνει» ΚΥΡΙΩΣ τα δικά της τρωτά, τις δικές της «μακ..κίες»… Ας είναι. Και αν το χάσει φέτος το πρωτάθλημα, η όλη κουβέντα πρέπει να στραφεί στα εσωτερικά χωράφια και μόνο… Αλαζονικό ένα τέτοιο συμπέρασμα; Δεν ξέρω, ΕΥΣΤΟΧΟ, όμως, είναι σίγουρα. Η ΑΕΚ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ για την

Με τα εάν και τα θα, έπρεπε να ήμασταν ήδη πρωταθλητές. Όμως αυτοκτονήσαμε. Γιατί η ΑΕΚ είδε τρεις φορές όπως είπε και ο Αλμέιδα να περνάει από μπροστά της το πρωτάθλημα και να μην το αγκαλιάζει. Φυσικά δεν τελείωσε τίποτα. Υπάρχει μια τελευταία ζαριά την Κυριακή και όλα είναι πιθανά. Μπάλα είναι και γυρίζει. Μπορεί οι εκπλήξεις να είναι πολλές. Καλό θα είναι να απομακρυνθούν όσοι έχουν προβλήματα υγείας διότι μπορεί να ζήσουμε κάτι το