Author: Steven Avramidis

Η ΑΕΚ κατέβηκε με το 4-2-3-1 με Ρότα και Μήτογλου ξανά βασικούς και με τον Γκαρσία στον πάγκο. Κατέβηκε με ξεκάθαρα πλάνα αμυντικής θωράκισης και για ξαφνικές αντεπιθέσεις. Κατέβηκε με σκοπό να δώσει το γήπεδο στον αντίπαλο και να τον χτυπήσει σε πιθανό ανοιχτό χώρο, στην ταχύτητα κάποιας κόντρας και φυσικά με την επιθετική της ποιότητα.

Εκπλήξεις είχαμε στο πρώτο παιχνίδι του Γιαννίκη. Το σύστημα δεν πειράχτηκε, ήταν το 4-2-3-1, αλλά είχαμε βασικούς τον Γιέβτιτς, τον Ρότα και τον Μήτογλου. Από την μια μπορείς και να μιλήσεις για ρίσκο, από την άλλη μπορείς να πεις ότι ο νέος κόουτς παρακολουθούσε την ομάδα καθώς και κάποιους αδύναμους κρίκους τους, όπως τα έχουμε ξαναγράψει.

Σε αυτό το καθοριστικό για τον προπονητή μας τεστ, η ομάδα κατέβηκε με 4-2-3-1 και κάποιες αλλαγές μεσοεπιθετικά. Κατέβηκε όμως και με όρεξη να γίνει και αφεντικό του παιχνιδιού. Με αδιάκοπο πρεσάρισμα ψηλά και στον χώρο του κέντρου, κυριάρχησε για μισή ώρα και σκόραρε δυό γκολ. Όλο το μυστικό ήταν η αριστερή της πλευρά καθώς και η εναλλαγή θέσης στον άξονα και στο πλάι των Μάνταλου και Τσούμπερ. Φυσικά και το πολύ τρέξιμο σε συνδυασμό

Πολύ πριν την παρέλαση αρχίσαμε στην ομάδα τα ηρωικά. Την ανάταση του φρονήματος και τους όρκους για νίκη και συσπείρωση. Στον ρόλο αυτόν έλαβε την πρωτοκαθεδρία ο Σιμόες, που όπως είχα γράψει παλιότερα, είναι και ο φυσικός αρχηγός της ΑΕΚ. Και ρώτησε τα υπόλοιπα παλληκάρια : Είστε winners ή losers; Τι να απαντήσουν κι αυτά; Και τι να απαντήσουν μάλιστα, μετά το παιχνίδι; Λάθος θεωρώ ότι ήταν η κίνηση του Αντρέ.

Η ΑΕΚ κατέβηκε με το γνωστό 4-2-3-1 και με τους υποχρεωτικούς παίκτες που έχουν κληθεί να μεταμορφώσουν το περσινό έκτρωμα. Να σημειώσω εδώ ότι ο αρχηγός – κότα, έμεινε στην Αθήνα. Άρα δεν θα είχαμε άλλα διλήμματα εκ μέρους του πάγκου, τύπου να μπει για να κρατήσει την μπάλα ή να κερδίσει κανά φάουλ. Λέω τώρα γι’ αυτούς που υποτίθεται ξέρουν μπάλα.