Author: Steven Avramidis

Αυτά τα παιχνίδια φυσικά δεν έχουν κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον όταν είναι ρεβάνς σκορ που δίνει ήδη την πρόκριση. Εμείς όμως είμαστε ελαφρώς παλαιάς κοπής. Και με σίγουρο το full rotation του Αλμέιδα, είχαμε σίγουρα μπόλικα ενδιαφέροντα : Σε τι κατάσταση θα εμφανιζόντουσαν οι αναπληρωματικοί. Αν η τακτική του Αλμέιδα δουλεύεται σε βάθος. Τι σόι παίκτες είναι αυτοί που δεν έχουμε δει ποτέ. Απέναντι σε αντίπαλο, που έχει κιόλας την αξία του.

Φουλ γήπεδο και φουλ ατμόσφαιρα. Με μονόδρομο την νίκη και με μονόδρομο το σύστημα και την ενδεκάδα. Έτσι κατέβηκε η ΑΕΚ σε ένα περιβάλλον το οποίο έβραζε από κορωνοϊό και πάθος για μια καλή εμφάνιση, για θέαμα και για γκολ.

Η ομάδα μας κατέβηκε με το γνωστό σύστημα του ρόμβου και με μπόλικες αλλαγές σε θεωρητικά βασικούς, πλην των απόντων. Αλλαγές που δεν νομίζω ότι δικαίωσαν τον Αλμέιδα. Κάπου χάθηκε η αμυντική συνοχή, κυρίως πίσω, ενώ φαινόταν ότι και στο κέντρο υπήρχαν προβλήματα. Τόσο αμυντικά όσο και οργανωτικά.

Με μπόλικο ενδιαφέρον αλλά και αγωνία, περιμέναμε το σημερινό παιχνίδι. Όπως και να το κάνεις, ένα τηλέφωνο προεδρικό θα το χρειαζόμασταν για να αποδοθούν τα ίσα σε σχέση με το παιχνίδι του Βόλου με την αλογοτροφή. Δεν ξέρω τις λεπτομέρειες, αλλά ξέρω οτι όσα εισιτήρια ζητήσαμε τα πήραμε, κι άρα ήταν σαν να παίζαμε εντός έδρας.

Παιδιά, πολύ κρύο. Κρύο με υγρασία. Λιβάνιζα έναν καφέ στο πρώτο μέρος, δεν μπόρεσα. Κατέβηκα στο διάλειμμα και συνεπικουρούντος του αποτελέσματος, πήρα ένα ουίσκι, διότι κάπου μου είχε καρφωθεί η γνωστή Αεκτζήδικη γκέλα των Χριστουγέννων. Έκανα κι άλλα βέβαια. Γυρνώντας οι διπλανοί μου είχαν καθίσει όπως ήθελαν αφού δεν είχαν έρθει όλοι στα εισιτήρια. Τους τοποθέτησα όπως καθόμαστε πάντα. Το έπαιξα Αλμέιδα της κερκίδας.