Author: Steven Avramidis

Κανονικά δεν θα έπρεπε να γράψω τίποτα. Κανονικά θα έπρεπε να βάλω μια μαύρη σελίδα και να αρχίσω τα γαμωσταυρίδια. Διότι άλλο πράμα να πηγαίνεις για χαλαρό βραδάκι, κι άλλο πράμα να φεύγεις άνω κάτω. Και προσέξτε: Δεν μιλάω για την γκέλα. Τέτοιες υπάρχουν στο άθλημα και τις κάνουν όλοι. Η γκέλα όμως είναι γκέλα, όταν προπονητικά τα έχεις κάνει όλα σωστά κι απλά δεν σου πάει ο αγώνας. Δεν ήταν κάτι τέτοιο, άσχετα αν

Άλλο είχα στο μυαλό μου να γράψω, άλλο προέκυψε. Και μάλιστα πολύ θλιβερό. Έμαθα κι εγώ στα ξαφνικά ότι ο φίλος μου Γιώργος, ο γεννημένος την ίδια ημέρα με εμένα με διαφορά μια δεκαετία και στο ίδιο μαιευτήριο, αποφάσισε να ανοίξει τον Φίλαθλο των ουρανών παρέα με τον Σιέμπη, τον Μπαζίνα, τον Καίσαρη και τον Παρασκευά. Θα είναι ένα άκρως εντυπωσιακό έντυπο, όπως τρομερό θα είναι και το Καφενείο των φιλάθλων που είναι σίγουρο ότι

Δυστυχώς η μοίρα, μας το έφερε κι αυτό. Ποιο; Να παίζει μαζική άμυνα η ΑΕΚ. Να θυμίζει τον Πλατανιά απέναντι σε ομάδα ανώτερης κατηγορίας. Και να το βλέπουμε αυτό στην Ελλάδα, όχι στην Ευρώπη. Τι να πεις ρε πούστη μου για την σημερινή γιορτή μας που έγινε θρίλερ.

Όλα τα περίεργα συμβαίνουν πλέον. Εμείς πανηγυρίζουμε σήμερα, ημέρα μνήμης. Ακόμα κι εγώ βάζω την αφεντομουτσουνάρα μου μαζί με τον Σπύρο. Φυσικά πανηγυρίζουμε για το πρωτάθλημα και πάμε για έναν απολογισμό πριν καν τελειώσει η σαιζόν. Πού τι να ψάξουμε να βρούμε; Όλα τόσο γνωστά και τόσο εξόφθαλμα…

Σήμερα να μιλήσουμε για μπάλα; Ξέρω κι εγώ; Να λέμε για το παιχνίδι ενώ υπάρχει μια γιορτή; Μια γιορτή που έχει ξεκινήσει εδώ και μια εβδομάδα; Μην κοιτάς που κάποιοι την πήραν πρέφα καθώς έφτανε η Κυριακή. Η γιορτή έχει ξεκινήσει πολύ καιρό πριν. Από την ώρα που τα έφτυσε η φαλακρή αδερφή. Που είδε μπόλικα : Από Μαξίμου μέχρι Φιλαδέλφεια. Έτσι πάει η δουλειά : Στο τέλος όλοι στρατεύονται πίσω από τον νικητή. Ποιός