Μία καινούρια μέρα διεκδικεί την ευκαιρία της
Οι μέρες περνάνε και πλέον ο νους όλων στην ΑΕΚ (ευτυχώς θα έλεγα εγώ…) είναι στη νέα σεζόν. Το σκέφτομαι κάθε καλοκαίρι τέτοια εποχή πως ενώ μπάλα δεν παίζεται πρόκειται για ένα πολύ κρίσιμο χρονικό σημείο… Το διάστημα που διανύουμε είναι κρίσιμο γιατί για παράδειγμα τώρα θα διαμορφωθεί το υλικό με το οποίο ο νέος προπονητής θα επιδιώξει να χτίσει ένα αξιόμαχο σύνολο που θα δίνει στις μονάδες τη δυνατότητα να αποδώσουν αυτό που μπορούν για συνεχόμενους μήνες…
Κάθε καλοκαίρι, βέβαια, ισχύουν τα ίδια. Πριν δούμε τι γίνεται στην πράξη, μόνο εκτιμήσεις μπορούμε να κάνουμε. Πόθους εκφράζουμε επί της ουσίας… Διαβάζουμε, ακούμε, σκεφτόμαστε, τοποθετούμαστε. Για πρόσωπα, για τις ανάγκες της ομάδας, για τις κινήσεις που γίνονται ή που δεν γίνονται… Αυτά, όμως, δεν έχουν καμία σημασία μπροστά σε όσα αναδείξει η ίδια η πραγματικότητα από την ώρα που θα αρχίσει να κυλάει η μπάλα στο χορτάρι. Προσωπική μου άποψη είναι πως ο Νίκολιτς είναι μία καλή επιλογή η οποία όμως θα πρέπει να αποδείξει πράγματα σε real time. Καμία πετυχημένη παρουσία σε μία ομάδα δεν διασφαλίζει το ίδιο και στην επόμενη. Ο Νίκολιτς έχει όρεξη, έχει προπονητικές εφαρμοστικές πατέντες, έχει επιτυχίες. Θα χρειαστεί τύχη και καλό κλίμα.
To καλό κλίμα εξαρτάται από όλους όσοι ασχολούμαστε με την ΑΕΚ. Αυτούς που διοικούν, αυτούς που λύνουν προβλήματα κάθε διαλογής, αυτούς που δημοσιολογούν, αυτούς που υποστηρίζουν (ως φίλοι της ομάδας). Είναι ένα καινούριο πρόσωπο ο Νίκολιτς για την οικογένεια της ΑΕΚ και θεωρώ πως οφείλουμε όλοι να τον στηρίξουμε και να τον αφήσουμε να κάνει αυτά που κρίνει πως θα βοηθήσουν τον κοινό μας σκοπό… Βέβαια, πάντα, όλα κρίνονται από τα αποτελέσματα. Αν, π.χ., η ΑΕΚ ξεκινήσει τη σεζόν δυνατά, θα θυμάται άραγε κανείς τα όσα λέγονται τώρα από κάποιους για τον Νίκολιτς (π.χ. για τη φωτογραφία με τη φανέλα του ΠΑΟΚ κοκ); Την απάντηση θαρρώ πως όλοι μπορούμε να τη φανταστούμε, έτσι δεν είναι;
Το μόνο σίγουρο είναι πως πλέον η όποια καθημερινότητα της ΑΕΚ θα είναι απαλλαγμένη από μία υποβόσκουσα κρίση που δημιουργούσε η συνύπαρξη της παλιάς τάξης πραγμάτων και αυτής που προσπαθούσε να εδραιωθεί. Διαβάζοντας αυτές τις μέρες διάφορα δημοσιεύματα καλώς ή κακώς παίρνουμε μία καλή γεύση για το τι γινόταν για μήνες στην ΑΕΚ… Και μετά απορούσαμε γιατί στο αγωνιστικό κομμάτι προέκυψαν αδυναμίες… Δύο κόσμοι συνυπήρχαν και πραγματικά δεν ξέρω ποιοι πραγματικά ήθελαν να πάει καλά η ΑΕΚ πέρυσι… Και το λέω σοβαρά, γιατί όταν δεν θες κάποιους μπλεγμένους στα πόδια σου αν η ομάδα πάει καλά πώς να βγεις στην επίθεση εναντίον τους; Ενώ όταν δεν πάει καλά η ομάδα, όλα είναι πιο εύκολα γιατί τους παίρνει όλους η μπάλα με μεγάλη ευκολία… Τέλος πάντων.
Φαίνεται πως πλέον αυτά δεν υπάρχουν. Η ομάδα τραυματίστηκε από όλα αυτά, αλλά κάθε πληγή επουλώνεται και μία καινούρια μέρα διεκδικεί την ευκαιρία της… Εγώ δεν θα σταθώ στα πρόσωπα. Δεν έχει καν καμία σημασία τι πιστεύω εγώ για τον Γιάννη Παπαδόπουλο, τον Κονέ, ή τον Αντώνη Ηλιόπουλο. Το μόνο που έχει σημασία είναι να πάει καλά η ΑΕΚ. Να φτιάξει ξανά καλή ομάδα και να παίρνει τα αποτελέσματα που θέλει στη συντριπτική πλειοψηφία των αγωνιστικών της υποχρεώσεων. Όλα τα άλλα είναι αφενός πια περασμένα και αφετέρου και κουτσομπολιό που δεν βοηθάει και φθείρει και τα ατομικά εσώτερα του καθενός μας (είτε το καταλαβαίνουμε, είτε όχι…).
Εύχομαι στους καινούριους στυλοβάτες της ΑΕΚ να πετύχουν στο δύσκολο έργο τους και αναγνωρίζω στους προηγούμενους πως είχαν και επιτυχίες και αστοχίες. Το έμπρακτο στυλ τους ήταν συγκεκριμένο και κρίθηκε στην πράξη… Πλέον, δύο κέντρα στο εσωτερικό του οργανισμού δεν υπάρχουν, άρα αυτό δίνει από τη μία την ευχέρεια στη νέα τάξη πραγμάτων να κάνει απερίσπαστη τη δουλειά της. Να πραγματώσει τους σχεδιασμούς της, να χτίσει μία ΑΕΚ με βάση το δικό της πλάνο. Από την άλλη, βέβαια, όλες οι ευθύνες από εδώ και πέρα είναι δικές της. Έχουν τη στήριξή μας, είμαστε αισιόδοξοι, τα πρώτα δείγματα γραφής μου αρέσουν, η συνέχεια θα δείξει τι γίνεται και τι δεν γίνεται… Είπαμε, η (σωστή) πυξίδα πάντα δείχνει προς την κατεύθυνση της Ενωσίτικης επιτυχίας και τίποτα άλλο…
