Οι αναταράξεις άρχισαν και θα ‘ναι έντονες
Ο Στήβεν Αβραμίδης γράφει με τον δικό του ξεχωριστό μα και συνάμα σκληρό τρόπο στο dailytripes για την ντροπιαστική ήττα από τη Νόα στην Αρμενία και το AEK24HOURS κάνει την αναδημοσίευση.
Κανείς φυσικά δεν κατάλαβε γιατί δεν είχαμε κανονικό αριστερό μπακ. Κάποιοι υποπτεύθηκαν την επαναφορά του 3-5-2, αλλά δεν έβγαινε ούτε για την σημασία του αγώνα, ούτε και με τους υπόλοιπους που ήταν μέσα. Εν πάση περιπτώσει, το είδαμε κι αυτό όσο κι αν ο Κάλενς τίμησε το όνομα του.
Απλά είχε την ατυχία να έχει μπροστά του τον Γκατσίνοβιτς, που ήταν μόνιμη πηγή φόβου και λαθών. Με μεγάλη διαφορά ο χειρότερος παίκτης μας. Σε μια ΑΕΚ που ήταν σοβαρή αρκετά, τόσο στο κατέβασμα της μπάλας όσο και στη συνοχή των γραμμών της. Και στο τρέξιμο της και στο πλάνο της. Μιλάω για τριάντα λεπτά, που μάλιστα είχε κατορθώσει να προηγηθεί απέναντι σε πολύ αδύναμο αντίπαλο και σε ένα γήπεδο που θύμιζε δική μας τρίτη κατηγορία.
Κι ενώ έβλεπες συνέχεια τον Στρακόσα να διώχνει τη μπάλα, εκεί στο τριακοστό λεπτό αποφάσισαν οι πίσω να κάνουν τις μαλακισμένες πασίτσες τους – sic το ονομάζουν χτίσιμο της επίθεσης, ενώ όλοι ξέρουν ότι οι πιο άμπαλοι παίκτες μιας ομάδας είναι οι πίσω – και τα τριάντα λεπτά της κυριαρχίας μας χωρίς καμία απειλή για τοπ τέρμα μας, φάγαμε ένα αστείο γκολ πάλι προσφορά μας. Το έλεος πότε θα το πεις;
Κατά τα άλλα, είχαμε κορυφαίο τον Λιούμπισιτς, πολύ τρεχαλητό τον Σιμάνσκι και αρκετά θετικό τον Πινέδα. Είχαμε την κατοχή της μπάλας, είχαμε μια σοβαρότητα κι είχαμε αρκετά σωστά πράματα. Ήταν καλύτερη η ομάδα σε σχέση με τα δύο προηγούμενα παιχνίδια αλλά δεν λέει και πολλά αυτό. Το να ξαναβάζεις τον αντίπαλο στο κόλπο είναι πλέον μάστιγα. Αλλά αυτά τραβάς αν δεν έχεις μπαλαδόρο στο κέντρο να ζητήσει τη μπάλα…
Ήρθε όμως το δεύτερο ημιχρόνιο κι όλα τακτοποιήθηκαν. Φάνηκε ξανά το δόγμα in Matias we trust. Η απόλυτη μ@@@ που μαστίζει την ΑΕΚ. Μια ομάδα νούμερο, μια ομάδα ασύνδετη, άνευρη, άοσμη κι απαίσια ποδοσφαιρικά. Παίζοντας απέναντι σε κάτι ξυλοκόπους, δεν έκανε ούτε μία τελική στο αντίπαλο τέρμα, έφαγε γκολ από τον αντίπαλο τερματοφύλακα και μετά σφράγισε τη ντροπή της και με ένα τρίτο γκολ.
Ήταν η χειρότερη ΑΕΚ επί εποχής Αλμέιδα, που κανείς πλέον δεν ξέρει τι στηρίγματα έχει για το τριετές project του και για το τι ζητάει μέσα στο γήπεδο. Ούτε πρεσάρισμα υπήρχε, ούτε ηρεμία, ούτε σωστή ανάπτυξη, ούτε φυσικά ορθολογική κατανομή των δυνάμεων ή του χρόνου παγώματος του παιχνιδιού. Που κατ’ ευφημισμόν ήταν ποδοσφαιρικό παιχνίδι. Ένα απέραντο ξυλίκι ήταν, που από τη μια μεριά έβλεπες μια κακομοίρα ΑΕΚ κι από την άλλη έβλεπες συνεχείς καθυστερήσεις και δήθεν τραυματισμούς για να κοπεί ο όποιος ρυθμός.
Η ομάδα αγαπητοί κι αγαπητές είναι σοβαρά άρρωστη. Φυσικά θέλει ενίσχυση αλλά εδώ μιλάμε ότι ακόμα και παίκτες σοβαροί, μοιάζουν να βρίσκονται σε αποσύνθεση. Μοιάζουν να μην ενδιαφέρονται με συνεχή λάθη, συνεχείς επιπολαιότητες και μια χαλάρωση που είναι ανεπίτρεπτη. Κι έχουν χάσει τόσο την προσωπική όσο και την ομαδική τους εμπιστοσύνη.
Οι αλλαγές που έκανε ο Αλμέιδα, φυσικά ήταν σωστές αλλά δεν προσέφεραν τίποτα αφού στο κανονικό γήπεδο, δεν παίζουμε play station. Ο άνθρωπος είναι ικανός να τους κάψει πριν την ώρα τους. Και μιλάμε για χθες, που ο αντίπαλος ήταν της πλάκας και που σου είχε δώσει το γήπεδο να παίξεις ό,τι θέλεις. Κι εσύ απέδειξες ότι είσαι άτακτος κι αδούλευτος σε κάθε στοιχειώδη τακτική. Και να είμαστε και στην τρίτη χρονιά του project…
Να το θυμίσω : 3-1, και η ΑΕΚ χειρότερη στο δεύτερο μέρος από το παιχνίδι με την Ανδόρα. Οι αναταράξεις άρχισαν και θά ‘ναι έντονες. Δέστε τις ζώνες σας.
Υγ1. Φυσικά θα διαβάσουμε ότι ευτυχώς το χαστούκι ήρθε νωρίς κι ο Ματίας θα διορθώσει τα πράματα. Φυσικά η δημοσιογραφία έχει εξειδίκευση στη μ@@@…
Υγ2. Ο αλ@@@@ δεν εμπιστεύεται πλέον κανέναν για αριστερό μπακ;
