Βίντα και Στάνκοβιτς ήταν όλη η ΑΕΚ
Συναισθηματικά θα πάω. Δεν μπορώ να κάνω άλλη κριτική. Δηλαδή τεχνική ή άλλου τύπου. Μας είχαν φλομώσει από την ΑΕΚ για το πόσο χάλια ήταν ο Άγιαξ. Κάπου αυτό δημιούργησε μια υπεραισιοδοξία στην εξέδρα. Από την άλλη όλοι ήταν κρυμμένοι πίσω από το ματς της Κρήτης. Εκεί έγινε το rotation για να πάρουμε τη νίκη σήμερα. Από Ολλανδία μεριά, τι έβλεπε ο Άγιαξ; Με ένα διπλό απέναντι στην ομάδα που κέρδισε στην Αγγλία, κάπως θα γλείφαμε τις πληγές μας. Υπήρχε μεγαλύτερη ευκαιρία για τον Άγιαξ;
Εγώ στο γήπεδο μπήκα με τη νοοτροπία του οπαδού μιας μικρής ομάδας. Ότι ήμουν καλεσμένος σε δεξίωση, όπως σας έγραψα. Δεν πίστεψα ποτέ ότι η ΑΕΚ μας μπορεί να κοιτάξει ευρωπαϊκή ομάδα στα μάτια. Θέλετε την φυσική κατάσταση; Θέλετε την έλλειψη σωματοδομής; Πέστε ό,τι θέλετε. Πιο πολύ με καίει το παιχνίδι της Κυριακής, παρά το σημερινό. Και δεν ήμουν μόνος.
Τα ίδια πίστευαν κι ο Πινέδα, ο Γκατσίνοβιτς κι ο Πόνσε. Στο πρώτο μέρος ήταν μία ΑΕΚ για λύπηση. Ούτε ήξερε πού να χτυπήσει, ούτε πώς να κρατήσει την μπάλα. Σαφώς μπήκε για να πάρει το παιχνίδι, αλλά σαφώς και ήμασταν σε δεξίωση. Όταν έχεις κορυφαίο παίκτη του πρώτου μέρους, αλλά κι όλου του αγώνα θα πω εγώ, τον Στάνκοβιτς , πού θέλεις να πας; Για τη νίκη ή για την έλλειψη της συντριβής; Που δεν απέχουν δυό δάχτυλα. Είδαμε μια ΑΕΚ για τα μπάζα. Χωρίς κέντρο, χωρίς μυαλό, χωρίς σχέδιο, που πεισματικά αρνούνταν να συμβιβαστούν, ο τερματοφύλακας της, ο παγκόσμιος Βίντα κι ο Μουκουντί. Χανόταν σε αυτήν την τραγική εμφάνιση ακόμα κι αυτό το τεράστιο τρέξιμο του Σιμάνσκι.
Μοιραία ο αντίπαλος προηγήθηκε. Όχι με τίποτα τρομερό. Με ένα χαζό πέναλτυ, όμως εμείς κρατήσαμε την παράδοση. Θα ξαναφάμε γκολ. Κι αυτό δεν ήταν το κυριότερο. Το χειρότερο ήταν ότι από κέντρο και μπροστά, ήμασταν για τα μπάζα. Και δεν είδα κάποια τρομερή ομάδα. Απλά συγκροτημένη και γυμνασμένη. Που είχε πάρει το κέντρο – αλήθεια δεν λείπουν χαφ από την ΑΕΚ; – κι έκανε μικρές κινήσεις σιγουριάς και μέτρων, και μας καρδιοχτυπούσε σε κάθε κάθοδο. Είπαμε όμως : Στον διαγωνισμό λαθών που είδαμε σήμερα – να μην ξεχάσω να αναφέρω σημαντικές ευκαιρίες μας -, ο Άγιαξ ήταν μια ομάδα ανώτερη από εμάς.
Στο δεύτερο μέρος, κάπως γύρισε το παιχνίδι. Όχι από την αρχή. Κυρίως από τις αλλαγές του Αλμέιδα. Αλλά μέχρι να γίνουν αυτές, είχε φανεί ότι η ΑΕΚ ήταν πιο αποφασιστική. Είχε ανεβάσει κι άλλο την απόδοση του ο Σιμάνσκι, ενώ ο Βίντα εμφάνιζε την τεράστια κλάση του, και τον ακολουθούσε κι ο Μουκουντί. Με τις αλλαγές έγινε μπέρδεμα σοβαρό στον αντίπαλο, όμως τίποτα δεν θα είχε αλλάξει, αν δεν είχε σαλπίσει μήνυμα νίκης ο Βίντα. Που αφού δεν σκόραρε στο πρώτο μέρος – είναι εντυπωσιακή η σκηνή που χτυπάει το χόρτο -, είπε να βγει μπροστά και να ισοφαρίσει. ΜΟΝΟ ΥΠΟΚΛΙΣΗ ΣΤΟΝ ΠΑΙΚΤΑΡΑ.
Και σπουδαία απόφαση του Αλμέιδα, να γυρίσει το σύστημα σε 3-5-2. Το ήθελε, το πίστευε. Και δικαιώθηκε με την ισοφάριση. Μετά το ξαναγύρισε στον κλασσικό ρόμβο, αφού δεν ήταν και μικρό πράμα η ισοπαλία. Και η ομάδα κράτησε, χωρίς να κινδυνέψει ιδιαίτερα. Και θα μπορούσε και να κερδίσει, αν ο Γιόνσον στο τετ α τετ, που δεν χάνεται, απλά έβλεπε γωνία. Δεν μπορούμε όμως να πούμε κάτι περισσότερο. Διότι ο Γιόνσον μπήκε στους διακριθέντες με μισό χρόνο. Και νομίζω ότι δεν θα ήταν και τόσο δίκαιο αποτέλεσμα μια νίκη της ΑΕΚ. Φυσικά θα βγει τώρα εκείνο το καινούργιο φρούτο, που λέγεται wyscout, και θα μας μάθει μπάλα. Ας το διαβάσουν οι προπαγανδιστές και οι γκόμενες.
Εγώ αυτό που μπορώ να πω είναι οτι η ΑΕΚ έδωσε μάχη. Την έχασε καθ’ ολοκληρίαν στο πρώτο μέρος, και την ισορρόπησε στο δεύτερο μέρος. Τρέξανε όλοι και τα έδωσαν όλα. Μπορώ να πω ότι ξεπέρασε τον εαυτό της. Και πήρε ένα πολύ τιμητικό αποτέλεσμα, που μάλλον φαίνεται δίκαιο βάσει τελικών προσπαθειών και χαμένων ευκαιριών, αν δεχτούμε ότι ο τερματοφύλακας δεν είναι μόνο για να βαράει τα ελεύθερα. Από εκεί κι έπειτα, έπεισε νομίζω τον καθένα για την έλλειψη δυό χάφαρων, που μπορούν με όλη την μαχητικότητα των πλαϊνών, να καταπιούν τον αντίπαλο. Οπότε σε συνδυασμό με το άλλο αποτέλεσμα, δίνουμε ευχαριστίες και συγχαρητήρια.
Υγ1. Ευτυχώς που χτύπησε ο Γκατσίνοβιτς. Κατάλαβε ότι τον υπολόγιζαν.
Υγ2. Στέκομαι προσοχή στον Βίντα. Είναι πραγματικός ηγέτης. Αρχοντικός. Ξέρει πού πατάει και πού βρίσκεται. Μαζί με τον Στάνκοβιτς, ήταν όλη η ΑΕΚ. Και πάνω του έπαιζε είδα, έναν πολύ δύσκολο παίκτη που του πήρε τα σώβρακα, μαζί βέβαια με μία κίτρινη κάρτα, που την διαχειρίστηκε τέλεια, και μετά όλα τα φάουλ ήταν υπέρ του. Λεπτομέρεια; Ε, γι΄αυτό βλέπουμε μπάλα, κι γκομενικό σκορ.
