0-0, που μπορεί είτε να σε τσακίσει, είτε να σε απογειώσει…
Δεν θα γράψω πολλά. Γιατί και ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ η ώρα των απολογισμών, και γιατί πιστεύω ΑΚΟΜΑ πως το κλίμα μπορεί σε λίγες μέρες να είναι διαφορετικό (προς το καλύτερο), και γιατί (δεν θα το κρύψω) έχω μία πίκρα που μου θυμίζει τις Ενωσίτικες πτυχές του εαυτού μου τον Μάιο του 1996 και τον Μάιο του 2009…
Προς το παρόν, καταλαβαίνω πολύ καλά πως σε τέτοιες στιγμές υπογράφονται τα πιο πιστά συμβόλαια ΔΕΣΜΕΥΣΗΣ του εσωτερικού ψυχισμού και των συναισθημάτων με μία ομάδα και επίσης θέλω να πω πόσο ωραία είναι βαμμένα στα κιτρινόμαυρα και «παραδομένα» στις ΑΕΚτζήδικες φωνές τα πατρογονικά μου εδάφη της Νέας Ερυθραίας. Προχωράω…
Το κυριακάτικο αποτέλεσμα, ήταν ένα 0-0 που μπορεί είτε να σε τσακίσει, είτε να σε απογειώσει… Moυ αρκούν στο σήμερα κάποια πράγματα που τα λένε ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΟΙ. Πως κατάλαβαν οι φίλοι (και) του Παναθηναϊκού πως η ΑΕΚ είναι μία ποιοτική (για τα ελληνικά δεδομένα) ομάδα που δεν θα τους χάλαγε καθόλου να ήταν η δική τους ΕΤΣΙ (ειδικά να είχε και την τύχη τους, θα είχε πάρει το πρωτάθλημα από το Φεβρουάριο και το λέω σκωπτικά αυτό και όχι πικρόχολα ή ειρωνικά για τους «πράσινους»). Πως στο τέλος του αγώνα δεν πανηγύρισε έξαλλα ΚΑΝΕΝΑΣ από το τριφύλλι, κάτι που φανερώνει πως ξέρουν-πιστεύουν ΜΕΣΑ τους πως το πρωτάθλημα ΔΕΝ έχει κριθεί. Και τρίτον πως ο ΚΟΣΜΟΣ της ΑΕΚ δεν παρασύρθηκε από την απογοήτευση του αποτελέσματος, δεν κάμφθηκε από το dna του ίδιου του αθλήματος (που στην κυριολεξία μπορεί να σου τσακίσει το σημείο ισορροπίας, και στη ψυχή και στο μυαλό, με τις αδικίες του) και περιμένει ΠΩΣ και ΠΩΣ τη συνέχεια.
Τέτοια ΜΑΘΗΜΑΤΑ ποδοσφαίρου, εσωτερικής ενδοσκόπησης και αυτοελέγχου σαν αυτά που παίρνουν κυρίως οι Ενωσίτες ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΡΟΝΙΑ δεν βρίσκεις εύκολα στην πιάτσα. Τι μπορούμε να κάνουμε από εδώ και πέρα; Να δώσει η ΟΜΑΔΑ του ΑΛΜΕΪΔΑ τον καλύτερό της εαυτό, να έχει όσο το δυνατόν λιγότερες ατυχίες και προβλήματα γίνεται, να συνεχίσει με το ίδιο φρόνημα και την ίδια αγωνιστική ποιότητα, οι άλλοι να χάσουν βαθμούς και να έλθει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ η ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΗ ποιότητας και βαθμολογικής θέσης. Και αν δεν γίνει αυτό; Ε, ας το δούμε όλοι αυτό το πικρό 0-0 της Λεωφόρου ως ΕΝΑΥΣΜΑ για να πεισμώσουν στην ΠΑΕ ΑΕΚ ακόμα περισσότερο ώστε του χρόνου να εξαλειφθούν τα όσα φέτος στοίχισαν…
ΥΓ. Είναι λογικό να ΤΣΑΝΤΙΖΟΝΤΑΙ οι φίλοι της ΑΕΚ με την τύχη του Παναθηναϊκού. Αυτό, όμως, ΔΥΣΤΥΧΩΣ για την ΑΕΚ, ΕΥΤΥΧΩΣ για το ρημάδι το ποδόσφαιρο…, δεν αναιρεί ούτε την ικανότητα του συγκροτήματος του Γιοβάνοβιτς, ούτε την καλή δουλειά και το έξυπνο στήσιμο. Γιατί ο προπονητής του Παναθηναϊκού ποντάρει πολύ στην ΑΠΛΗ, αλλά ΚΡΙΣΙΜΗ και ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΑ ΒΟΛΙΚΗ σκέψη πως ο πιο ΣΥΝΤΟΜΟΣ δρόμος για την επιτυχία είναι ο πιο ΕΥΚΟΛΟΣ. Και όχι ο πιο σύνθετος, ο πιο «πικάντικος», ο πιο θεαματικός, ο πιο ποιοτικός. Σε τέτοιες περιπτώσεις, νομίζω πως ο κάθε Ενωσίτης πρέπει να ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΖΕΙ την πίκρα, και να ΣΤΗΡΙΖΕΙ τη δική του ομάδα ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ, προσπαθώντας να ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΕΙ όσο πιο ήπια μπορεί στις γαμ..ένες ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΕΣ του άτιμου του ποδοσφαίρου. Αλλά, οκ, ο καθένας όπως του ταιριάζει. Δεν θα υποδείξω εγώ σε κανέναν πώς θα το δει το πράγμα…
