Διασώθηκαν Άμραμπατ και Μουκουντί σε μια ΑΕΚ που στους Ζωσιμάδες δεν έμοιαζε με ομάδα

Η ομάδα μας κατέβηκε με το γνωστό σύστημα του ρόμβου και με μπόλικες αλλαγές σε θεωρητικά βασικούς, πλην των απόντων. Αλλαγές που δεν νομίζω ότι δικαίωσαν τον Αλμέιδα. Κάπου χάθηκε η αμυντική συνοχή, κυρίως πίσω, ενώ φαινόταν ότι και στο κέντρο υπήρχαν προβλήματα. Τόσο αμυντικά όσο και οργανωτικά.

Επίσης η ομάδα μου φάνηκε κάπως άνευρη και κρύα, με κάποιο τουπέ, ενώ βέβαια είχαμε και τις γνωστές επιπολαιότητες με τα τελειώματα των φάσεων. Μιλάμε για σούπερ κλασσικές ευκαιρίες, που ήθελες τεράστια προσπάθεια για να τις χάσεις. Και καλά που τις έχασες, να φας και δυο γκολ; Γκολ που τα μετράμε από την αστάθεια του Σιντιμπέ αλλά και την προβληματική εμφάνιση του Αθανασιάδη.

Πρέπει να ήταν το χειρότερο φέτος πρώτο μέρος. Απέναντι σε έναν αντίπαλο, που έκανε τα στοιχειώδη. Κλείστηκε πίσω κι έψαξε τις αντεπιθέσεις. Τις οποίες και αξιοποίησε στο έπακρον, ενώ θα μπορούσε να έχει σκοράρει κι άλλο γκολ. Που και εμείς θα μπορούσαμε να έχουμε πετύχει κάποιο γκολ, αλλά από την ΑΕΚ αυτό περίμενες. Δεν το περίμενες από τον ΠΑΣ. Κι είμαστε άξιοι της μοίρας μας.

Με κακή επιθετική οργάνωση που στηριζόταν κυρίως σε εμπνεύσεις, με πάρα πολλά αβίαστα λάθη στις μεταβιβάσεις και με την χαλαρότητα στην ομαδική άμυνα, είδαμε μια πολλή κακή ΑΕΚ, που έχανε δικαίως. Και που στα μάτια μου μάλλον φαινόταν απίθανο να γυρίσει την ροή σε αυτό το διάστημα, ενώ θα χρειαζόταν σοβαρές αλλαγές παικτών και νοοτροπίας στο δεύτερο μέρος.

Αυτή ακριβώς η νοοτροπία, δεν άλλαξε. Κι αυτό ήταν το χειρότερο. Διότι ο ΠΑΣ κλείστηκε ακόμα περισσότερο, αλλά η ομάδα μας ήταν άτσαλη, ατσούμπαλη, βιαστική και φυσικά άσφαιρη. Ούτε καν το γρήγορο γκολ με το οποίο μείωσε το σκορ, δεν μπόρεσε να την ηρεμήσει. Ούτε και τον Αλμέιδα, στον οποίον καταλογίζω μπόλικα. Δεν είναι δυνατόν ρε φίλε να μην κάνεις αλλαγή στο διάλειμμα. Δεν είναι δυνατόν να πηγαίνεις για αλλαγές στο πρώτο πεντάλεπτο, αλλά επειδή μπήκε γκολ να τις αναβάλεις.

Δηλαδή πόσο χρειαζόταν για να καταλάβεις ότι ο Φερνάντες ήταν ξένο σώμα; Πόσο σου χρειάζεται να καταλάβεις ότι ο Γκαρσία πρέπει να παίζει στο πλάι; Κι ότι ομάδα που δεν έχει σέντερ φορ, δύσκολα θα βάλει γκολ. Για να σκεφτούμε τον Φαν Φέερτ στις ευκαιρίες του πρώτου μέρους… Φυσικά δεν ήταν μόνο αυτός με τις ευθύνες.

Διότι οι παίκτες ήταν κατώτεροι του αναμενόμενου και έμοιαζαν τρομερά μπερδεμένοι από την εορταστική ατμόσφαιρα. Κι ήταν μπόλικοι που δεν είχαν καλή απόδοση. Δεν χρειάζεται να πλακώσουμε τα ονόματα τώρα, διότι υποτίθεται ότι έχουμε δεχτεί ότι έχουν συστρατευθεί πίσω από την έννοια ομάδα. Και χθες μόνο ομάδα δεν είχαμε. Κάτι σε καφενείο θα μπορούσαμε να το προσεγγίσουμε.

Σε ένα παιχνίδι πάντως, που αν δεν ήσουν Αεκτζής, θα το απολάμβανες. Διότι είχε πάθος και τρεξίματα, όπως και τελικές εκτός από τα τρία γκολ. Ένα παιχνίδι που δεν λέει τίποτα για την Κυριακή. Δεν είναι κάποιο προοίμιο δηλαδή. Είναι απλά ένα παιχνίδι που το χάσαμε και το θεωρώ δίκαιο. Όσο κι αν μετρήσαμε σούπερ κατοχή μπάλας και μπόλικες τελικές. Συγχαρητήρια στον ΠΑΣ.

Υγ. Οι μόνοι διασωθέντες είναι ο Άμραμπαντ και ο Μουκουντί.