Όταν τα πάντα είναι λάθος, τι να πρωτοδιορθώσεις;
Καταλαβαίνω ότι δεν υπάρχει κέφι. Σάμπως έχω εγώ; Σχεδόν δύο η ώρα και ξεκινώ να γράψω την κριτική. Σε κάτι που δεν κατάλαβα. Σε κάτι που διψούσα να δω. Σε κάτι που περίμενα. Σε κάτι που με γάμησε. Σε κάτι που κανονικά, δεν θα ασχολιόμουν άλλο.
Ναι ρε παιδιά. Εδώ είναι το προηγούμενο κείμενο μου. » ΜΙΑ ΑΕΚ ΑΠΑΙΣΙΑ «, έλεγα. Την ώρα που οι τίποτες γράφανε για την στατιστική της πάσας μεταξύ Βίντα και Τσούμπερ ή για τον Πινέιδα ή για το τρομερό πρέσινγκ που άσκησε η ομάδα ψηλά και σκότωσε την Λαμία. Μπούρδες παιδιά.
Και σήμερα ήρθε ο Βόλος. Χωρίς προπονητή. Και τι έκανε; Τίποτα. Έκατσε πίσω, έσφιξε κι έψαξε μια αντεπίθεση. Την βρήκε με ένα τυχερό ή υψηλής ικανότητας σουτ ( δεν θέλω να αδικήσω τον σκόρερ ) και μετά άραξε και πήρε σχεδόν περίπατο ένα διπλό. Πραγματικά περίπατο αν εξαιρέσω την απόκρουση του αγώνα του αντίπαλου τερματοφύλακα κάπου προς το τέλος του πρώτου μέρους, που όμως είναι αναμενόμενο η επαρχιακή ομάδα να κάνει και κάτι τέτοιο.
Η κερκίδα μανούριαζε. Για τον διαιτητή Παπαδόπουλο, που είναι γνωστός πράγματι. Θέλετε να είναι βαλτός ή θέλετε να είναι ανεπαρκής; Διότι δεν έβγαλε πιο πολλές κίτρινες ή διότι έκοψε τον ρυθμό ή διότι δούλεψε ελληνικά. Τα ακούω όλα. Δεν έχω πρόβλημα. Ρε υπάρχει Αεκτζής σήμερα, που θα πεί οτι ο Παπαδόπουλος δεν άφησε την ΑΕΚ να κερδίσει; Φυσικά και υπάρχει, όμως δεν θα τολμήσει να το γράψει δημόσια διότι θα μιλάμε για ανεγκέφαλο. Να ορίζουμε την σημερινή κριτική.
Η ΑΕΚ πού ήταν; Τι προετοιμασία είχε κάνει; 3-5-2 με τις παραλλαγές για να παίξει μια ομάδα που είχε ένδεκα παίκτες πίσω από την σέντρα; Αλήθεια ρε παιδιά; Δηλαδή στην λεωφόρο μεθαύριο, τι θα παίξει; Μιλάμε για μια ομάδα ρεντίκολο. Μια ομάδα που δεν είχε ούτε αρχή ούτε τέλος αλλά έχουμε κι άλλες λεπτομέρειες. Είπαμε στο γήπεδο ήμασταν.
Και λέμε τα προφανή. Κορυφαίοι και σήμερα οι Τζαβέλας, Βίντα και Γιόνσον – ακόμα και σε λάθος θέση. Παίζαμε άμυνα για να έχουμε αυτούς κορυφαίους; Όχι. Δεν ξέραμε τι παίζαμε. Τι είδα εγώ; Οτι οι παίκτες δεν ακούν τις επιλογές του προπονητή. Αρνείται Ο Τσούπερ, αρνείται ο Άραμπαντ, αρνείται ο Γκατσίνοβιτς στο water break να πάει να ακούσει. Μαζί με αυτά είναι κάκιστος ο Πινέιδα κι ο Αραούχο, τι θέλετε να περιμένουμε;
Τα είδαμε και τα ακούσαμε; Τον Μελισσανίδη να μουτζώνει τον Παπαδόπουλο και τον Μάνταλο να γίνεται αλλαγή. Είδαμε και τον Πογιέτ. Παραδίπλα. Το έλεγα στην διάρκεια του διαλείμματος. Πάρτονα για το δεύτερο μέρος. Την ώρα που ο Αλμέιδα ακύρωνε τον εαυτό του πολλαπλώς. Ο Γκατσίνοβιτς δεξί εξτρέμ; Μετά από λίγο στο κέντρο και μέσα ο Ρότα. Τι είναι αυτά ρε; Θες μπακ τελικά ή δεν θες; Και καλά από τα δεξιά. Από τα αριστερά σου είχε βγάλει τα μάτια ο Τσούμπερ; Γιατί να μην ήταν μέσα ο Μοχαμαντί;
Ξέρετε λίγα μπορώ να πω, διότι όταν τα πάντα είναι λάθος, τι να πρωτοδιορθώσεις; Και δεν μιλάμε για λεπτομέρειες. Μιλάμε για ουσία. Διότι το παιχνίδι χάθηκε σήμερα, και απόλυτα δίκαια, από προπονητικά λάθη. Είναι αστείο να βλέπεις μια ομάδα χωρίς πλάγια μπακ, είναι αστείο να βλέπεις επιθετικούς να σπαταλώνται για ανάσχεση, είναι αστείο να βλέπεις το δεξί στόπερ να είναι εξτρέμ. Και είναι αστείο ακόμα. Διότι στην λεωφόρο και με ένα στοιχειώδες overlap του μοναδικού στην πτέρυγα, δεν ξέρω τι θα δούμε. Και τι θα μετρήσουμε βεβαίως.
Και για να τα πάμε ήρεμα, ας ρωτήσω : Γιατί παίζει ο Σιμάνσκι αμυντικό χαφ και όχι ο Γιόνσον; Γιατί πρέπει να πατάει στην αντίπαλη περιοχή ο Γιόνσον κι όχι ο Πολωνός; Γιατί έρχεται ο Βίντα μπροστά κι όχι ο Χατζησαφί; Υπάρχει τακτική που γέρνει προς τα δεξιά; Πώς ακριβώς θέλει το γκολ ο Αλμέιδα; Με σέντρα ή με πάτημα περιοχής; Υπάρχει κάποιο σέντερ φορ στην περιοχή; Υπάρχει κάποιο πλάτος στην ανάπτυξη της ομάδας όταν ο Βόλος κάνει συμφόρηση στον άξονα του κι εσύ πηγαίνεις σαν χάπατο να κάνεις διάσπαση από εκεί;
Παιδιά, μια ΑΕΚ χωρίς καμία αρχή, μέση και τέλος. Μια ΑΕΚ που δεν ήξερε πώς να αναπτυχθεί και τι να ζητήσει από το παιχνίδι. Μια ΑΕΚ βραχυκυκλωμένη από την αρχή μέχρι το τέλος. Μια ΑΕΚ αντιπαραγωγική. Διότι ναι, μπορείς και να χάσεις. Αλλά ρε φίλε, δεν μας απασχολεί το αποτέλεσμα. Παίξε κάτι. Μην μας τσαμπουνάς νεωτερισμούς ή ό,τι θες και πίστωση χρόνου διότι το ελληνικό πρωτάθλημα είναι αλλιώς. Μην μας δουλεύεις κιόλας. Τον Βόλο είπαμε να κερδίσεις. Αυτή η ομάδα θα κέρδιζε κάποιαν άλλην ομάδα από πρωτάθλημα που δεν είναι αλλιώς;
Σύνελθε Αλμέιδα. Άλλαξε τακτική. Την πτέρυγα την παίζουν φουλ μπακ κι όχι επιθετικοί. Που έχουν μπροστά τους εξτρέμ, αν δεν είναι φουλ. Στο κέντρο παίζουν οι χαφ και οι στόπερ δεν κάνουν παιχνίδι. Νωρίς είναι βέβαια αλλά όχι για την διοίκηση. Που πρέπει να ξεσκονίζει βιογραφικά. Διότι δεν ήταν σήμερα θέμα παικτών. Ήταν ότι ο Αλμέιδα δεν ξέρει τι του γίνεται. Και δεν έχει την γενναιότητα να αλλάξει στην διάρκεια του αγώνα. Την τακτική του ή να κάνει αλλαγή τον δικό του παίκτη. Ξύπνα Αλμέιδα, δεν μπαίνει μέσα ο Αλμπάνης, ούτε ο Γκαρσία είναι κεντρικός. Ξύπνα ρε πούστη μου. Με τον Βόλο έπαιζες.
Τόσοι πολλοί κακοί παίκτες; Αδύνατον. Κάτι άλλο φταίει. Εύχομαι να είναι μόνο η τακτική. Αλλιώς, κλάφτα Χαράλαμπε. Κι είναι τόσο απλό το ποδόσφαιρο. Τέσσερα μπακ θέλει, τρία χαφ και τρεις επιθετικούς. Και θέλει να είσαι και γυμνασμένος. Δεν ήρθες κι από τον Άρη ρε συ Αλμέιδα. Από την Αργεντινή ήρθες το μπουρδέλο σε ένα άλλο μπουρδέλο. Άσε τις πουτάνες στο σαλόνι όπως τις βρήκες, δεν χρειάζεται να τις στοιβάζεις. Αν διαλέξει κάποια ο πελάτης, θα σου την ζητήσει να την κατεβάσεις από την ντάνα και να περπατήσει. Τον έντεχνα τεντωμένο κώλο λόγω στοίβας, δεν τον τρώει πια ούτε μέλος της θύρας 7. Άντε μαλάκα που έδωσες και συνέντευξη για την ψυχοθεραπεία….
