Μία νίκη παραπάνω από τρεις βαθμοί
Ήταν ένα από τα πιο γεμάτα ποδοσφαιρικά σαββατόβραδα αυτό του κρισιμότατου αγώνα της ΑΕΚ με τον αξιολογότατο Ατρόμητο στην «κιτρινόμαυρη» ξανά Νέα Φιλαδέλφεια. Σε τέτοια ματς υπάρχουν όλα σε υπερθετικό βαθμό. Η αγωνία, οι συνεχόμενες εναλλαγές συναισθημάτων, οι φάσεις, οι γρίφοι, συνολικά η ποδοσφαιρική πολυσυνθετότητα. Ευτυχώς, για την ΑΕΚ, και ένα νικητήριο γκολ στο τέλος του αγώνα και τα όσα αυτό προκαλεί στους νικητές…
Μία νίκη παραπάνω από τρεις βαθμοί (για την ακρίβεια οι δύο έξτρα που θα χάνονταν αν έμενε η ισοπαλία), γιατί χαλυβδώνει το αγωνιστικό τμήμα και κυρίως πείθει τους πάντες σε έναν οργανισμό πως οι οιωνοί είναι θετικοί και αξίζει να εξαντληθούν όλες οι δυνάμεις για να επιχειρηθεί να κατακτηθεί η πρωτιά στο τέλος. Ο κάθε παίκτης νιώθει πως είναι εφικτό κάτι τέτοιο και πως βοηθάνε και τα σημάδια. Κάτι τέτοια μπορεί να φαίνονται λεπτομέρειες, αλλά σε κλειστούς ανταγωνισμούς πρωταθλήτριες γίνονται οι ομάδες που καταφέρνουν να κάνουν τις λεπτομέρειες να τους χαμογελάσουν…
Βέβαια, όσο εσύ δείχνεις ικανός, τόσο προσπαθούν οι ανταγωνιστές σου να σου κλείσουν το δρόμο «ποικιλοτρόπως». Και φέτος έχουν πετύχει αρκετή βαθμολογική ζημιά στην ΑΕΚ διάφορες παράμετροι. Όμως, και ενώ η διοίκηση αποδεδειγμένα προσπαθεί να καταλάβει, να χαράξει στρατηγική και να παλέψει για να την εφαρμόσει, αναδύεται κάτι πολύ σημαντικό: πως η ΑΕΚ παρά τις όποιες διαιτητικές παρασπονδίες εις βάρος της, που μπορεί να προέρχονται από παραπάνω από έναν λόγο…, συνεχίζει ακάθεκτη. Λίγο μετά τα μέσα Φλεβάρη και η εικόνα της ΑΕΚ συμβαδίζει με την εικόνα που θα θέλαμε. Τον τελευταίο καιρό εννοώ, γιατί πριν ο προβληματισμός ήταν έντονος και τον συνειδητοποιούσαμε σε κάθε κουβέντα που κάναμε στην καθημερινότητά μας με άλλους Ενωσίτες…
Αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να αγνοούμε τα διαιτητικά, όμως αν η ομάδα συνεχίσει να βαδίζει στο μονοπάτι του αγωνιστικού αυτοσεβασμού είναι σε θέση να νικήσει τα πάντα και τους πάντες. Αν το δεις κάπως έτσι, αντιλαμβάνεσαι ως κίνητρο ακόμα και τις δυσκολίες. Και όσον αφορά στους παίκτες και τον προπονητή είναι ξεκάθαρο πως γνωρίζουν ποιες είναι οι προτεραιότητες, και τι πρέπει να κάνουν οι ίδιοι. Η ΑΕΚ διεκδικεί στα ίσια το πρωτάθλημα και το κύπελλο, έχει μπει στο χορό και θα κριθεί αν τον ξέρει καλά, και αν τον χορεύει καλύτερα από τους άλλους… Ο κόουτς και οι παίκτες είναι αυτοί που χορεύουν εν τέλει…
Τώρα, υπάρχει και μία άλλη παράμετρος. Οι πολλές γκέλες μέχρι το Γενάρη στερούν από την ομάδα το «δικαίωμα» να έχανε π.χ. το Σάββατο δύο βαθμούς. Όμως, αυτό πια δεν αλλάζει, και έπρεπε να μάθουμε να συμβιώνουμε με αυτή την κατάσταση… ήδη… Επομένως, από βαθμολογική σκοπιά, μετά την ήττα στο ΟΑΚΑ από τον Παναθηναϊκό η καλή αγωνιστική εικόνα πρέπει να συμβαδίζει με τη βαθμοθηρία. Σίγουρα είναι ευκολότερο για τις καλές ομάδες να κάνουν βαθμοθηρία από εκείνες που δεν «τσουλάνε». Σε κάθε περίπτωση, έμειναν πια τόσες λίγες αγωνιστικές που η ΑΕΚ οφείλει να προστατεύσει ακόμα και τον παραμικρό βαθμό, επιζητώντας κιόλας απώλειες των άλλων. Το άκρως θετικό είναι πως η Ένωση στα χρόνια του Αλμέιδα κάνει διαρκώς πρωταθλητισμό, επομένως γνωρίζει τις απαιτήσεις και τις ιδιαιτερότητές του. Δεν είναι μία άμαθη σε τέτοια ομάδα… Και αυτό ελπίζουμε να διαδραματίσει το δικό του ρόλο στη συνέχεια της φετινής σεζόν…
YΓ. Λέμε όλοι πως το τελευταίο διάστημα η ΑΕΚ παίζει καλά, ή τέλος πάντων κοντά σε αυτό που θα θέλαμε. Και το στηρίζουμε αυτό στη συνεχή κίνηση των παικτών, στις γρήγορες εναλλαγές της μπάλας (ορισμένες από αυτές είναι και αρκετά εμπνευσμένες…), στην απόπειρα να ανακτηθεί αυτή όσο πιο γρήγορα γίνεται (ανεξάρτητα από το σημείο του γηπέδου που παίζεται το παιχνίδι), από τις πολλαπλές επιλογές για τη δημιουργία απειλών για κάποιο γκολ, από τα βλέμματα των παικτών που παίζουν και το πάθος ακόμα και του πάγκου, και πάει λέγοντας. Με καθαρά ποδοσφαιρικούς όρους δεν υπάρχει κατά την προσωπική μου άποψη καλύτερη απόδειξη πως η ΑΕΚ είναι καλά, από το γκολ του Πέτρου Μάνταλου: το ματς σχεδόν τελείωνε, η γκέλα ήταν ένα σχεδόν σίγουρο (με όρους πιθανοτήτων) τελικό αποτέλεσμα, και όμως είδαμε όλοι την ομάδα να ψάχνει με ορθόδοξο (ποδοσφαιρικό) τρόπο το γκολ. Με τρόπο που έχει μάθει, έχει δουλέψει και επιχειρεί να βγάλει πάνω στο γρασίδι, αδιαφορώντας για το χρόνο, για το σκορ, για τον αντίπαλο και τις δεδομένες ικανότητές του. Η ΑΕΚ νίκησε γιατί έπαιξε να νικήσει, και κυρίως γιατί επέλεξε να παίξει σωστά για να νικήσει…
