ΑΕΚ σωστών προθέσεων, αποτέλεσμα ρεαλισμού
Ήταν ένα ντέρμπι προσαρμογής της νέας ΑΕΚ, της φετινής ΑΕΚ με τις πολλές και κομβικές προσθήκες, στις ιδιαιτερότητες των άμεσων αναμετρήσεων με τους βασικούς διεκδικητές του τίτλου. Θα ξεκινήσω με τα ποδοσφαιρικά και μετά θα αναφερθώ στον Λουτσέσκου, γιατί το ποδόσφαιρο είναι το πιο σημαντικό πράγμα. Φυσικά, πολύ περισσότερο από τις εκτροπές στις οποίες ενίοτε το οδηγούν ορισμένα πρόσωπα που το υπηρετούν (με το αζημίωτο) με εντελώς λάθος τρόπο…
Η ΑΕΚ προσπάθησε στο τερέν να εφαρμόσει το τακτικό πλάνο που είχε προκαθορίσει ο προπονητής της (που είχε στη διάθεσή του και την συντριπτική πλειοψηφία του διαθέσιμου έμψυχου υλικού της ομάδας). Η ΑΕΚ ήξερε πως σε οργανωμένη επίθεση θα χρειαζόταν υπομονής, ατομικές εμπνεύσεις και υπερβάσεις, για αυτό θα έψαχνε διακαώς τα χωροχρονικά σημεία στα οποία θα μπορούσε να βρει με γρήγορες μεταβάσεις κενούς χώρους. Οι ποδοσφαιριστές το προσπάθησαν. Είχαν, δηλαδή, την ψυχοπνευματική επάρκεια για ένα τέτοιο ματς. Δεν είχαν, όμως, αποτελεσματικότητα…
Δεν έλλειψαν, βέβαια, κάποια διαστήματα που ο ΠΑΟΚ απέδειξε γιατί είναι ο περσινός πρωταθλητής και η ομάδα που έφτασε στους προημιτελικούς του UEFA Conference League. Σε αυτά τα διαστήματα έφτανε με περισσή ευκολία στην περιοχή της ΑΕΚ. Ευτυχώς, σκόραρε μόνο μία φορά, δυστυχώς και η ΑΕΚ παρά τη φανερή της προσπάθεια να σκοράρει δεν βρήκε ένα δεύτερο γκολ. Γενικώς, το ντέρμπι ήταν πολύ ανταγωνιστικό και σε κάποια σημεία είχε και πολύ καλό ρυθμό, δείγμα δύο ομάδων με ποιότητα, διάθεση και αυτοσεβασμό (για μένα είναι οι δύο καλύτερες ομάδες στη χώρα, αλλά αυτά είναι υποκειμενικά…). Που, όμως, έχουν κενά και ορισμένες δυσλειτουργικότητες που χρειάζονται βελτίωση. Γιατί στο ποδόσφαιρο δεν έχεις πάντα σε αρμονία τη διάθεση με την ικανότητα… Και όταν οι αντίπαλοί σου είναι (πάνω κάτω) ισάξιοι, εσύ χρειάζεσαι να πιάσεις το ταβάνι σου αν θες να τερματίσεις στην πρώτη θέση στο τέλος… Για να κάνεις τις λεπτομέρειες να σου χαμογελάσουν…
Όταν τελειώνει ένας αγώνας και η ομάδα που υποστηρίζεις δεν έχει νικήσει, δύσκολα να είσαι ικανοποιημένος. Σε κάθε περίπτωση, η ΑΕΚ έχασε δύο βαθμούς, όμως τους έκοψε και από τον ΠΑΟΚ και έτσι δεν έγινε καμία ιδιαίτερη ζημιά. Ειδικά, σε μία αγωνιστική που φρόντισε και ο Λεβαδειακός να κάνει δώρο στους αντιπάλους του Ολυμπιακού. Παρόλα αυτά, ήταν τέτοια η εικόνα του ματς που εμένα προσωπικά μου έμεινε η αίσθηση πως το ποδόσφαιρο είναι πάντα πιο πάνω από τις επιθυμίες μας. Κρατάμε πως η ΑΕΚ προσπάθησε να νικήσει (και όχι να κλέψει τους τρεις βαθμούς), πως ανταποκρίθηκε σε ένα πολύ δύσκολο αγώνα και πως μπορεί μέσα από αυτή την ισοπαλία να ψάξει σωστά το δρόμο προς τις νίκες. Ευτυχώς είναι νωρίς και ακόμα καλύτερα η ΑΕΚ έδειξε πως αν βελτιωθεί κι άλλο (αφού κάποια στιγμή μάθουν όλοι οι παίκτες της να συνεργάζονται αρμονικά και να βγάζουν αυτοματισμούς) θα μπορεί αυτούς τους δύο βαθμούς που έχασε την Κυριακή να τους βρει μέσα στην Τούμπα ή στο ΟΑΚΑ ή στο «Γ. Καραϊσκάκης»… Γιατί όχι, δηλαδή; Προς το παρόν, είδαμε μία ΑΕΚ σωστών προθέσεων, αλλά προέκυψε ένα αποτέλεσμα ρεαλισμού. Για μία ΑΕΚ που ανεβαίνει σταδιακά, λογικό ήταν αυτό το 1-1…
«ΥΠΟΘΕΣΗ» Λουτσέσκου…
Πάμε τώρα να πούμε δύο λόγια για τον Λουτσέσκου. Το σημαντικό σε αυτές τις περιπτώσεις είναι αυτός που έχει δίκιο να μπορεί να διατηρεί την ψυχραιμία του και να απαντάει στις προσκλήσεις με αύρα, άνεση και τη δέουσα πειστικότητα. Σε όλα αυτά που κάνει και λέει κατά καιρούς με εμμονικό τρόπο ο Ρουμάνος προπονητής η ΑΕΚ έχει το δίκιο και αρκεί να μπορεί να το εξυπηρετήσει διαχειριζόμενη έξυπνα τις παγίδες που στήνονται. Αν και, προσωπική μου άποψη, αυτά όλα δεν έχουν καμία ιδιαίτερη σημασία μπροστά στο να μπορεί η ομάδα να νικάει μέσα έξω τον ΠΑΟΚ…
Πάμε, λοιπόν… Kλεμμένο είναι κάτι όταν το έχεις πάρει, σου ανήκει, και έρχεται κάποιος και στο «βουτάει». Το πρωτάθλημα του 2017-2018 ο ΠΑΟΚ ΔΕΝ το είχε πάρει ΠΟΤΕ, ούτε μαθηματικά, ούτε καν σε επίπεδο εντυπώσεων (η ΑΕΚ είχε εκείνη τη χρονιά μεγαλύτερο και καλύτερο ΜΕΤΑΛΛΟ από τον τότε ΠΑΟΚ). Άρα, η χρήση της λέξης «κλεμμένο» είναι εντελώς λάθος. Βέβαια, ο Λουτσέσκου ξεχνάει (συνειδητά) όσα έγιναν στο ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός εκείνης της σεζόν και εστιάζει εμμονικά στην ΑΕΚ. Ίσως γιατί ξέρει ή φαντάζεται πως ένας από τους λίγους πια αποδεκτούς ρόλους που θα μπορέσει να έχει στην ελληνική ποδοσφαιρική κοινωνία όταν απομακρυνθεί από τον ΠΑΟΚ είναι να βρεθεί σε κάποιον άλλον συγκεκριμένο πάγκο… Αλλά, αυτά δεν μας αφορούν εμάς…
Για να μιλήσουμε ανοιχτά. Ναι, στην υπόθεση του αγώνα ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός τη ζημιά την έκανε στον ΠΑΟΚ η κινησιολογία του τότε προπονητή των «ερυθρόλευκων» και κυρίως η από πριν διάθεση του Ολυμπιακού να φύγει με την παραμικρή αφορμή. Στο ματς της ΑΕΚ, όμως, ο Ρουμάνος τεχνικός ξεχνάει και την απόφαση λίγες ώρες πριν γίνει το ματς στην Τούμπα, και στην ουσία ΕΠΙΚΡΟΤΕΙ τις προεδρικές ΜΠΟΥΚΕΣ μέσα στα γήπεδα, από οπλοφόρους κιόλας…, για να πιέσουν έναν διαιτητή να ΑΛΛΑΞΕΙ μία απόφασή του… Ο Ιβάν τον στήριξε σήμερα, γιατί πρωτίστως ο Λουτσέσκου τον στήριξε στο ΜΕΓΙΣΤΟ ΛΑΘΟΣ του να εισβάλλει στον αγωνιστικό χώρο της Τούμπας εκείνο το ατυχές για τον ΠΑΟΚ βράδυ… Στην ουσία ο Λουτσέσκου γίνεται εγκωμιαστής παραβίασης κανονισμών, που αφορούν και στο ποδοσφαιρικό δίκαιο, αλλά και στο εξω-ποδοσφαιρικό. Δεν τον νοιάζει αυτό, αλλά ας το έχουμε στο νου μας…
Οι πιο οξυδερκείς άνθρωποι χρόνια τώρα πίστευαν πως ο Λουτσέσκου υιοθετεί αυτή την τακτική για λόγους επικοινωνίας. Νομίζω πως μάλλον τα αίτια είναι διαφορετικά και βρίσκονται μέσα στις βαθύτερες σκέψεις του. Αυτές που ενώ είναι ικανότατος προπονητής, μία από τις μεγαλύτερες προπονητικές γάτες που έχουν περάσει από τους ελληνικούς πάγκους, χάνει χρόνο και φαιά ουσία, και βλάπτει τον εαυτό του… Δικό του θέμα, βέβαια… Η συμπεριφορά του, όμως, δεν είναι δικό του θέμα, αλλά των αρμόδιων αρχών.
ΥΓ. Κάθομαι και σκέφτομαι το εξής: διαβάζουμε και ακούμε πως κάποια χρόνια πριν υπήρχε σοβαρό ενδεχόμενο να καθίσει στον πάγκο της ΑΕΚ, γιατί κάτι τέτοιο ήταν επιθυμία των ανώτατων κλιμακίων της ΠΑΕ. Και αναρωτιέμαι. Αυτά τα περί «κλεφτών» θα τα ξέχναγε για πάντα; Θα τα άφηνε στην άκρη και θα τα επανέφερε στο προσκήνιο όταν έφευγε από τον «κιτρινόμαυρο» πάγκο; Άβυσσος η ψυχή των ανθρώπων. Kυρίως γενικώς, αλλά ενίοτε και ειδικώς…
ΥΓ1. Ο ΠΑΟΚ την αγωνιστική περίοδο 2017-2018 έπαιξε από το Νοέμβριο και μετά αρκετά ελκυστική μπάλα, έμαθε μετά από δεκαετίες να νικά σε συνεχόμενους αγώνες και είχε τελικό απολογισμό ένα Κύπελλο Ελλάδας και την τιμητική και σπάνια για τα μέχρι τότε μέτρα του θέση του δευτεραθλητή Ελλάδας. Δίκαια τερμάτισε δεύτερος πίσω από την πανάξια πρωταθλήτρια μετά από 24 χρόνια ΑΕΚ. Και μάλλον έμαθε (αγωνιστικής υφής) χρήσιμα πράγματα. Έτσι μετά από 12 μήνες πανάξια έγινε αυτός πρωταθλητής Ελλάδας. Όλα τα άλλα, ας τα βρει ο Λουτσέσκου με την ΠΑΕ ΠΑΟΚ, τον διαιτητή Κομίνη και τον προπονητή του Ολυμπιακού που δέχτηκε το ρολό στο ματς που δεν έγινε ποτέ… Σε μία τέτοια υποθετική συνάντηση θα ήταν καλεσμένος και ο κ. Σκουτέρης για να μπορέσει να συμπληρωθεί ολιστικά η ιστορική αναδίφηση.
