Πλέον το πρωτάθλημα αν έρθει, θα είναι προϊόν δώρου

Αν αυτό που είδαμε στο πρώτο μέρος είναι αυτό που δουλευόταν τόσο καιρό στις προπονήσεις, τότε ας ξανακοιτάξουμε τα βιβλία της μπάλας που ξέρουμε. Διότι είδαμε ακριβώς τα ανάποδα από αυτά που φανταζόμασταν: Μια ΑΕΚ σχεδόν ψόφια, κι έναν αντίπαλο με φουλ ενέργεια. Αυτό για την φυσική κατάσταση.

Μετά έχουμε και τα τακτικά κομμάτια. Μια ΑΕΚ ανύπαρκτη στο κέντρο και σχεδόν εξαφανισμένη στην επίθεση. Όλοι οι επιθετικοί ήταν κάτω του ανεκτού μέσου όρου για το συγκεκριμένο παιχνίδι. Επίσης μια ΑΕΚ κλεισμένη πίσω που έψαχνε συνεχώς κάποια αντεπίθεση. Μια μακρινή μπαλιά ή μια πλαγιοκόπηση κύρια από δεξιά. Μονότονη, άνευρη και πολλή παθητική. Στα όρια της μοιρολατρίας.

Ο αντίπαλος ήταν πολύ καλύτερος. Πήρε το κέντρο με τα χαφ του αλλά και την άμυνα του που έπαιξε πολύ ψηλά. Έβγαλε μπόλικη ενέργεια και σφυροκόπησε το τέρμα μας. Μπορεί να μην έκανε κάποια άχαστη τελική, όμως στην ουσία κατετρόπωσε την ομάδα μας. Απειλούμασταν συνεχώς είτε στην περιοχή μας είτε στις δεύτερες μπάλες. Εμείς δεν μπορούσαμε όχι μόνο να κατεβάσουμε τη μπάλα αλλά ούτε και να διώξουμε σωστά. Καιρό είχα να δω τόσο άτακτο παιχνίδι από μέρους μας. Τέτοια παντελή έλλειψη πρεσαρίσματος, τόση νευρικότητα και τόσους κακούς παίκτες.

Η ουσία είναι ότι δεν πήγαμε για ποδόσφαιρο κατοχής αλλά για κάτι άλλο, που δεν βγήκε. Και δεν βγήκε αφού ο Γκαρσία κι ο Αραούχο ήταν της πλάκας. Πολύ κοντά τους και ο Ελίασον. Φυσικά για τα μπάζα ήταν κι ο Γκατσίνοβιτς. Κι έβλεπες αυτήν κακομοιριά όταν δεν υπήρχε τρέξιμο σε κενούς χώρους και προτιμούσαν όλοι να κλείνονται ανάμεσα σε δυo και τρεις αντιπάλους. Μόνο ένα θετικό μπορώ να πω : Μια καλή ευκαιρία που έχασε ο Ελίασον αλλά που δεν είναι ικανή να ισοφαρίσει όλες αυτές τις τρίχες που είδαμε. Εντάξει παίδες πράγματι ο διαιτητής έπρεπε να είχε βγάλει μια κίτρινη στο σέντερ μπακ του Οσφπ.

Πήγε με γρήγορη αλλαγή να διορθώσει την κατοχή στο χώρο του κέντρου. Έβαλε λοιπόν τον Γιόνσον ενώ πήγε τον Πινέδα δεξί μπακ. Πήγε να φτειάξει κάτι αλλά χάλασε κάτι άλλο. Βλέπετε του άρεσαν πάρα πολύ οι Γκατσίνοβιτς και Αραούχο, κι είπε ότι ο Σιντιμπέ είχε θέμα. Εν πάση περιπτώσει έτσι το σκέφτηκε κι έτσι το έκανε. Χωρίς όμως να παίρνει και κάτι το ιδιαίτερο.

Η ΑΕΚ εξακολουθούσε να είναι φοβισμένη και ανήμπορη. Κάπως κουνήθηκε επειδή την λέγανε ΑΕΚ, αλλά γενικά δεν έπεισε κανέναν σήμερα. Μπορώ να πιω ότι ήταν απλά αναλώσιμη αλλά και πολλή κακή. Νόμιζα ότι έβλεπα ομάδα προ Αλμέιδα. Οι γραμμές ήταν μακριά, ενέργεια δεν υπήρχε και φυσικά λείπανε οι προσωπικότητες. Φυσικά μόνο για γέλια ήταν η απόφαση του Αλμέιδα να κάνει ένα πεντάλεπτο με δυό επιθετικούς ή αντί του Λιούμπισιτς να μπει ξανά ο Μάνταλος.

Δεν ξέρω ειλικρινά τι προετοιμασία είχε γίνει. Εμένα μου θύμισε ένα σκορποχώρι με παίκτες που τους μάζεψαν από κάποια παραλία και τους είπαν, μπείτε για να προπονήσετε λιγάκι τον αντίπαλο. Τα πάντα ήταν λάθος και με τρομερή συνέπεια στα λάθη. Στην έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης, στην λιγοψυχιά στις προσωπικές μονομαχίες και φυσικά σε μια απίστευτη ασυνεννοησία.

Η ΑΕΚ ΗΤΑΝ ΤΗΣ ΠΛΑΚΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΔΙΚΑΙΟΥΤΟ ΤΙΠΟΤΑ. Δεν φοβόμαστε να το πούμε, ούτε να δώσουμε συγχαρητήρια στον αντίπαλο. Πλέον το πρωτάθλημα αν έρθει, θα είναι προϊόν δώρου. Δεν θα είναι θέμα παικτών ούτε προπονητή. Θα είναι μόνο η καύλα του Μελισσανίδη να πει ότι πήρε ακόμα έναν τίτλο. Οι παίκτες και ο προπονητής, απέτυχαν. Οπότε αν την Κυριακή πάρει τελικά η ΑΕΚ τον τίτλο, καλό θα ήταν να αποθεώσουμε τον Μελισσανίδη. Καλό θα ήταν αυτός να μπει στο γήπεδο και να κάνει τον γύρο του θριάμβου. Θα το αξίζει πραγματικά.

Υγ. Κορυφαίους είδα σήμερα τον Κάλενς και τον Χατζησαφί. Οπότε κι έτσι εξηγούνται τα πάντα.

ΟΥΣΤ ΦΟΒΙΤΣΟΥΛΕΣ.