Η ΑΕΚ στο δεύτερο ημίχρονο έπαιξε ξυλίκι κι έβαλε σε κίνδυνο τον τίτλο

Με την ίδια ενδεκάδα της Τετάρτης μπήκε στο γήπεδο η ομάδα και με την οδηγία αυτήν την φορά να ακολουθεί τον Κωσταντέλια ο Σιμάνσκι. Φυσικά και οι εντολές για την πίεση, υποθέτω θα ήταν οι ίδιες.

Το κακό ήταν ότι φάγαμε ένα γκολ από την Τούμπα. Γκολάρα ήταν, δεν μπορώ να πω, αλλά ακόμα δεν είχε παιχτεί παιχνίδι. Που άρχισε να παίζεται μετά. Παρά τον αιφνιδιασμό που πάθαμε, πήραμε τα ηνία του αγώνα και κυρίως ξεδιπλώσαμε τις τεχνικές, ατομικές αλλά και τις ομαδικές αρετές που έχουμε σαν ομάδα. Και πράγματι, μετά από μία χαμένη ευκαιρία, ισοφαρίσαμε κι εμείς με μια γκολάρα του Πινέδα, μετά από έξοχο κατέβασμα της μπάλας.

Κι έβλεπες πλέον για κανά μισάωρο, μόνο την ΑΕΚ μέσα στο γήπεδο. Η οποία περιόρισε τον αντίπαλο σε ρυθμό αλλά και σε εδάφη. Με κίνηση σε κενούς χώρους – όσους υπήρχαν -, με τρέξιμο παντού και με τρελό μαρκάρισμα. Το αποτέλεσμα ήταν κάποια κατοχή μπάλας σε τρομερά επίπεδα αλλά και τέσσερις τελικές που σώθηκαν από τον αντίπαλο τέρμα. Σε όλη αυτήν την προσπάθεια πρέπει να σταθούμε στον Αραούχο, που δικαίωσε τον Αλμέιδα.

Στο υπόλοιπο διάστημα, ο ΠΑΟΚ ισορρόπησε τον αγώνα και φυσικά απείλησε κι αυτός αλλά φώναξε παρών ο Αθανασιάδης. Το παιχνίδι πήγε πάνω κάτω και στην ουσία έφτασε σε αλληλοεξουδετέρωση. Πέσανε και κάποιες κάρτες σε σκληρά προσωπικά μαρκαρίσματα, αλλά τίποτα που θα μπορούσες να πεις για την διαιτησία. Να πεις για τον Κωσταντέλια, ίσως αλλά δεν είδα καλά ποιοι άλλοι ήταν πίσω του.

Το σίγουρο είναι ότι θα μπορούσαμε να είχαμε προηγηθεί, αλλά η τελική προσπάθεια δεν ήταν σίγουρη. Όμως το να κόβεις τον αέρα στον ΠΑΟΚ, στην Τούμπα, κι ενώ χάνεις, είναι ενδεικτικό της ομάδας μας και της διάθεσης της. Που σίγουρα μας έπεισε με αυτήν την απόδοση, ότι μπήκε για να κερδίσει. Και θα έλεγα ότι απειλήσαμε με στρωτό ποδόσφαιρο, ενώ ο αντίπαλος φάνηκε πιο πολύ να απειλεί με στατικές φάσεις. Επίσης σίγουρο είναι ότι είδαμε πολύ καλό ημιχρόνιο με ρυθμό, θέαμα και δύναμη στις μονομαχίες.

Το δεύτερο μέρος ήταν διαφορετικό. Η ΑΕΚ ήταν εμφανέστατα κουρασμένη και δεν μπορούσε να καθίσει ψηλά. Όχι μόνο για να πρεσάρει στην άμυνα του αντιπάλου, αλλά ούτε και να κρατήσει την μπάλα. Αναγκαστικά κλείστηκε και πήγε σε παθητικό παιχνίδι. Αν λοιπόν έψαχνες για κάποιο θέαμα, θα το εύρισκες από την μεριά του ΠΑΟΚ, που προσπάθησε πολύ και κυρίως με στατικές φάσεις, όπως ξαναέγραψα.

Σε αυτό το διάστημα, φάνηκε το υπερφίαλο του Αλμέιδα. Κυρίως στην κούραση του Αραούχο, του Ελίασον και βασικά του Πινέδα. Και τα περίμενε όλα από την τύχη. Και πήρε μπόλικα, αφού ούτε γκολ φάγαμε και κόντρα στη λογική που βλέπαμε, προηγηθήκαμε με τον Βίντα. Είχε βέβαια εν τω μεταξύ κάνει δυό αλλαγές, αλλά εγώ τουλάχιστον δεν μπορώ να καταλάβω τι ακριβώς έφτιαχνε στο μυαλό του. Διότι όσο η ομάδα ήταν κουρασμένη, αλλά κι όσο ο ΠΑΟΚ άφηνε χώρους και διαδρόμους, άδειαζε κι άλλων παικτών το ενεργειακό απόθεμα. Χωρίς να βάζει τον Γκαρσία έγκαιρα, άντε και τον Πόνσε, που θα μπορούσαν να κρατήσουν πίσω τους αντιπάλους.

Τα λάθη λοιπόν του Αλμέιδα, παρέα με το λάθος του Κάλενς ( παιδικό ) μαζί με τον Αθανασιάδη, φέρανε την ισοφάριση του νηπιαγωγείου. Κι άφησαν μόνο τον Βίντα – που φυσικά ήταν ο αρχηγός αλλά και ο καλύτερος τελικά – να προσπαθεί να κατευνάσει τα πνεύματα, τον ρυθμό αλλά και την εύθραυστη ψυχολογία των συμπαικτών του. Ήταν αδύνατον να καλύψει και τις μαλακίες του προπονητή.

Ο αντίπαλος γιγαντώθηκε ψυχολογικά μετά την ισοφάριση και με άλλο ένα παιδικό γκολ από μακρινό σουτ, πήρε τελικά τη νίκη. Ανέλπιστα όπως είχε πάει το παιχνίδι αλλά καθόλου άδικα με βάση αυτά που είδαμε ζωντανά ή από την στατιστική. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια για μια ΑΕΚ πολλή κακή στο δεύτερο ημιχρόνιο, η οποία μπορεί να έχει πολλά παράπονα από τον Γερμανό διαιτητή σε σχέση με τον πειθαρχικό έλεγχο, αλλά δεν δικαιούται να μιλάει για ποδόσφαιρο. Διότι στο δεύτερο μέρος έπαιξε ξυλίκι και φυσικά έβαλε σε κίνδυνο και τον τίτλο.

Υγ1. Καιρό είχα να δω προπονητή μας να παίζει ξύλο. Ό,τι και να έγινε – είμαι σίγουρος ότι άκουσε πολλά – δεν δικαιώνεται.

Υγ2. Αυτό με τον Λιούμπισιτς εκτός από εμμονικό, είναι και δολοφονικό για όλη την ομάδα.