Ίδιες προσδοκίες και κατεύθυνση, αντιστροφή κλίματος
Δεν μπορούμε να το κρύψουμε, αλλά Σαββατοκύριακο χωρίς αγώνες της ποδοσφαιρικής ΑΕΚ είναι κενά. Χρειάζονται αρκετά υποκατάστατα για να έρθουμε στα ίσια μας, όσον αφορά στο ποδόσφαιρο. Βέβαια, σε τέτοιες περιπτώσεις είναι τυχεροί όσοι Ενωσίτες παρακολουθούν και τα άλλα τμήματα του συλλόγου. Ειδικά, αν το κάνουν επισταμένα… Τις προηγούμενες μέρες βρέθηκε στο επίκεντρο του «κιτρινόμαυρου» ενδιαφέροντος η μπασκετική ΑΕΚ.
Η ανταγωνιστικότητα που επέδειξε η ΑΕΚ στο ΣΕΦ απέναντι στον Ολυμπιακό και η σπουδαία εντός έδρας νίκη επί της γερμανικής Λούντβιχσμπουργκ έσβησαν σε μεγάλο βαθμό τις αρνητικές αρχικές εντυπώσεις. Η ΑΕΚ τόσο καιρό απείχε και σαν σύνολο, και σαν ατομικές παρουσίες, από ένα επίπεδο που θα άρμοζε στις φιλοδοξίες που υπάρχουν, και στη δυναμική του ρόστερ. Μην ξεχνάμε, άλλωστε, πως το 2024 η Ένωση συμπληρώνει 100 χρόνια ένδοξης παρουσίας στα αθλητικά και πολιτισμικά δρώμενα του ελλαδικού χώρου, επομένως κάθε τμήμα της οφείλει να παρουσιάσει την εικόνα που αντιστοιχεί στην περίσταση.
Η ΑΕΚ μέχρι πριν λίγες μέρες προβλημάτιζε πολύ. Όμως, πλέον υπάρχει μία διαφορά. Ριζική, κρίσιμη και ενδεχομένως καθοριστική. Οι στόχοι είναι ίδιοι με εκείνους που υπήρχαν ένα μήνα πριν, αλλά πλέον η αισιοδοξία είναι μεγαλύτερη. Επομένως; Ίδιες προσδοκίες και κατεύθυνση, αντιστροφή κλίματος. Δεν παρασυρόμαστε από ένα ή δύο αποτελέσματα, αλλά από την εικόνα. Γιατί εκεί βρίσκεται το κλειδί και το ζουμί για κάθε μελλοντικό αποτέλεσμα… Για να γίνει οτιδήποτε καλό από το συγκρότημα του (διακεκριμένου στο μπασκετικό στερέωμα, μην το αγνοούμε αυτό) Χουάν Πλάθα το πρώτο βήμα ήταν η Ένωση να εγκαταλείψει το πλαδαρό, το ασύνδετο, το μετριότατο που έβγαζε πριν λίγο καιρό. Το επόμενο βήμα είναι η σταθεροποίηση σε μία παρατεταμένη περίοδο βελτίωσης, μέχρι να κατακτηθεί το ταβάνι και να επέλθει ύστερα η δυνατότητα στα κρίσιμα που θα κριθούν οι στόχοι, αυτό το ταβάνι να αγγίζεται διαρκώς… Οδεύουμε σιγά σιγά προς την ολοκλήρωση του Οκτώβρη και φαίνεται πως η ομάδα εισήλθε στο στάδιο της βελτίωσης…
Προς το παρόν, άλλωστε και γενικώς το αποφεύγω, δεν θα σταθώ σε ατομικές παρουσίες. Και αυτό γιατί ένας παίκτης μπορεί σε έναν αγώνα, ακόμα και σε μία σειρά από τέτοιους, να μη μπορεί να ανταποκριθεί. Π.χ. γιατί ο ίδιος δεν έχει τη δέουσα φυσική κατάσταση, γιατί δεν έχει προσαρμοστεί στη ζωή μίας άλλης χώρας, γιατί προσπαθεί να μάθει το παιχνίδι των συμπαικτών του και να αφομοιώσει έμπρακτα τις προπονητικές απαιτήσεις. Οι λόγοι είναι αρκετοί. Εύκολα μπορούμε να ξεγελαστούμε όλοι. Βέβαια, για κάθε έναν που αρχικά «δεν τραβάει» έρχεται το βιογραφικό του και οι προγενέστερες περγαμηνές του να του «δώσουν άλλη μία ευκαιρία». Γιατί, και στο μπάσκετ, μπορούν να το γυρίσουν εκείνοι που έχουν τις ανάλογες «εργαστηριακές ρυθμίσεις».
Κάθε ομάδα όταν υπογράφει με έναν παίκτη συμβόλαιο γνωρίζει τα βασικά συστατικά των ικανοτήτων του και του χαρακτήρα του. Ο κάθε προπονητής δουλεύει πάνω σε αυτά (προσαρμόζοντάς τα στα δικά του πλάνα) και προσδοκά να τα δείξει όσο πιο γρήγορα γίνεται. Αλλά και να ταιριάξει με τα υπόλοιπα εγώ της ομάδας. Ο Πλάθα είναι τυχερός γιατί το υλικό που έχει στα χέρια του τού δίνει απτά την προοπτική να το γυρίσει το πράγμα και η ΑΕΚ να είναι συμβατή με τα θέλω των φίλων και της διοίκησής της σε αυτή την ιστορική αγωνιστική περίοδο. Ας ελπίσουμε πως τώρα ξεκινάει πραγματικά η χρονιά για τη μπασκετική ΑΕΚ, γιατί αν ισχύσει όντως κάτι τέτοιο, ενδεχομένως να δουν όλοι αρκετά καλά πράγματα. Ίδωμεν, λοιπόν!
