Όλα θα κριθούν «στις ζαριές της Κυριακής»

Στο λήμμα Κυριακή κοντή γιορτή, δεν υπάρχει μάλλον αυτές τις μέρες παγκοσμίως ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΕΡΗ περίσταση από την εξέλιξη του πρωταθλήματος της φετινής ελληνικής Super League 1. Επομένως, πρέπει να κάνουμε ΥΠΟΜΟΝΗ (για πολύ λίγες μέρες πια…), γιατί καταλάβαμε όλοι πως τα πραγματικά δεδομένα τα δημιουργούν τα αποτελέσματα μέσα στα γήπεδα και όχι οι καφενειακές εικασίες (ακόμα και όταν κάποιες από αυτές αποδεικνύονται, κατά τύχη και όχι από πρωτογενή γνώση, σωστές…) ή οι επιθυμίες μας…

Όλοι, λοιπόν, ψάχνουν να βρουν ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ο Ολυμπιακός με τον Παναθηναϊκό. Πολλοί δικοί μας οπαδοί, είτε στο facebook, είτε στα ραδιόφωνα, είτε οπουδήποτε αλλού, εκφράζουν βεβαιότητα για το ΧΑΛΑΡΟ της επερχόμενης παρουσίας του Ολυμπιακού, ίσως ευελπιστώντας ενδόμυχα πως θα δημιουργηθεί κλίμα (ειδικά στο εσωτερικό του οπαδικού κορμού της ομάδας του Πειραιά) που θα λειτουργήσει ΠΙΕΣΤΙΚΑ προς την ΠΑΕ Ολυμπιακός να «χτυπήσει» το ματς. Ο καθένας προσπαθεί όπως μπορεί να βοηθήσει την ομάδα του. Όσοι Ενωσίτες ξεγράφουν την ΑΕΚ από την κατάκτηση του τίτλου είναι εκείνοι που τη θέλουν πιο πολύ από όλους… ΘΕΜΙΤΑ και ΛΟΓΙΚΑ όλα αυτά που λαμβάνουν χώρα. Το θέμα είναι πως πρώτα πρέπει να δούμε τα ματς και ΜΕΤΑ να βγάλουμε συμπεράσματα… Όλοι οι ΑΕΚτζήδες θέλουν ένα συγκεκριμένο πράγμα, αλλά μέχρι αυτό να αποδειχτεί (αν αποδειχτεί) ευσεβής πόθος, παραμένει στόχος…

Αυτή τη στιγμή, όλοι το βλέπουμε παντού…, υπάρχει αρκετή ΠΙΚΡΑ στον κόσμο της ΑΕΚ. Ο λόγος; Δεν είναι ΤΟ ΚΥΡΙΑΡΧΟ η ενδεχόμενη απώλεια του τίτλου ή τα δύο 0-0 με τους βασικότερους διαχρονικά αντιπάλους της ομάδας. Είναι η ΣΥΓΚΡΙΣΗ που γίνεται εδώ και καιρό αυτόματα, άδολα και δικαιολογημένα. Συγκρίνει ο Ενωσίτης το είδος ποδοσφαίρου που παίζει η ΑΕΚ με αυτό του Παναθηναϊκού, το βάθος στο υλικό και την εν γένει ποδοσφαιρική ποιότητα, τις έδρες των δύο ομάδων, διάφορες δυναμικές διοικητικές μέριμνες, πολλά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και δεν μπορεί να το χωνέψει. Επαναλαμβάνω πως για όλα αυτά κάθε συζήτηση θα πρέπει να γίνει ΜΕΤΑ την αποσαφήνιση του ποιοι θα πάρουν τη δεύτερη θέση και ποιοι το πρωτάθλημα. Μέχρι τότε, κρίνω και πιστεύω πως τέτοιες συγκρίσεις μόνο κακό στον ψυχισμό του κάθε Ενωσίτη κάνουν…

Αυτό που ΔΕΝ πρέπει να συμβεί, ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ θέση κι αν καταλάβει φέτος η ΑΕΚ, είναι η ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ προς τον Αλμέιδα για την ομάδα που έφτιαξε πολύ γρήγορα, στους παίκτες για τα όσα πρόσφεραν στην συντριπτική πλειοψηφία των φετινών αγώνων, στη διοίκηση που έκανε πράξη το ευκταίο και έβαλε στο νέο γήπεδο μία ταιριαστή με τη συνθήκη ομάδα, για την ατμόσφαιρα σε όλα τα εντός έδρας της Ένωσης, στο εκπληκτικό κλίμα έξω από το ξενοδοχείο κατά την αναχώρηση της ομάδας για τα ντέρμπι σε Φάληρο και Λεωφόρο και όλα αυτά που έχουν γραφτεί στο εσωτερικό μίας ολόκληρης γενιάς Ενωσιτών. Ένα ΔΙΑΡΚΕΣ ΠΑΡΤΥ τόσων μηνών δεν γίνεται να χαλάσει τόσο άκομψα, ρε γαμώτο…

Για να μιλήσουμε όχι με παρωπίδες, αλλά ΝΤΟΜΠΡΑ και ΣΤΑΡΑΤΑ (άρα και ΑΕΚτζήδικα), προς στιγμή ισχύει πάνω από όλα τα άλλα ένα πράγμα (που μπορεί η πίκρα που υπάρχει στο σήμερα να μην το αφήνει να αναδειχθεί, αλλά κάποια στιγμή στο μέλλον θα το παραδεχτούμε όλοι μέσα μας). Το ποδόσφαιρο ΔΕΝ είναι άθλημα επίδειξης, επομένως πρωταθλητής ΠΡΕΠΕΙ να βγαίνει εκείνος που ξέρει ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ όταν πρέπει. Η ΑΕΚ δεν πρόλαβε να το μάθει αυτό, ο Παναθηναϊκός δεν το ξέρει ούτε αυτός, επομένως όλα θα κριθούν «στις ζαριές της Κυριακής»… H ομάδα έχει πιθανότητες και πρέπει να τις διεκδικήσει…

Κάποιος κυνικός θα πει πως το ποια ομάδα θα βγει φέτος πρωταθλήτρια -με αγωνιστικούς όρους- ίσως να μην έχει τόση σημασία, όσο το γιατί δεν μπορούν ακόμα ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ να καθαρίσουν τη μπουγάδα υπέρ τους. Η ΑΕΚ εξαρτάται, πια, από τους άλλους γιατί δύο ευκαιρίες που είχε στα δικά της πόδια ΤΙΣ ΠΕΤΑΞΕ στον κάλαθο των αχρήστων. Οκ, συνεχίζουμε όλοι να παίρνουμε μαθήματα ποδοσφαίρου, νομίζω πως ο οπαδισμός μας δέχεται απανωτά πλήγματα (από την άποψη πως όλοι θέλουμε την πρωτιά και η απώλειά της είναι πραγματική ΜΑΧΑΙΡΙΑ…), αλλά στο τέλος θα είμαστε όλοι πιο έμπειροι… Μακάρι να μπορέσουμε όλοι να ΑΓΑΠΗΣΟΥΜΕ το ποδόσφαιρο, γιατί αυτό είναι που ΜΑΣ ΧΟΡΕΥΕΙ στους δικούς του σκοπούς εδώ και μήνες, δεν ξέρω πόσο το έχουμε πάρει χαμπάρι…

ΥΓ. Κάποιες φορές η πραγματικότητα μπορεί να φοράει μονάχα τη μάσκα της αλήθειας και τίποτα διαφορετικό…

ΥΓ1. Το κόζι είναι, άραγε, το καλύτερο ξεκόζι;;;

YΓ2. Λίγο πριν την κρίσιμη και ολικά καθοριστική αγωνιστική της Κυριακής δεν έχουν νόημα ούτε οι «καταδικαστικές αποφάσεις», ούτε η μετατόπιση της συζήτησης στο όποιο ευοίωνο του μέλλοντος (π.χ. στις προοπτικές της επόμενης σεζόν). Μετράει το αποτέλεσμα του παρόντος και τίποτα άλλο…

ΥΓ3. Μία «τυχαία ημερομηνία» από τις εποχές των διάχυτων «λαϊκών δικαστηρίων»: 2 Μαΐου 1993…

ΥΓ4. Διπλό από νωρίς στο «Κλεάνθης Βικελίδης», για να έχει πραγματικό νόημα η παρακολούθηση των δρώμενων στο Φάληρο.

ΥΓ5. Η φετινή ποδοσφαιρική σεζόν δεν θα ξεχαστεί ποτέ, αλλά σίγουρα θα τη θυμούνται καλύτερα οι πρωταθλητές και οι Κυπελλούχοι Ελλάδας…