Ομάδα σοβαρή, που χρησιμοποιεί όλο το ρόστερ και σέβεται τον εαυτό της κυριότερα
Οι βασικές απουσίες ήταν κυρίως στο επιθετικό μας δίδυμο. Που υποχρεωτικά έκαναν τον προπονητή να κατεβάσει το ίδιο σύστημα του ρόμβου μεν, αλλά να έχει σέντερ φορ έναν πρώην παίκτη που λέγεται Τσούμπερ, με πισινό του τον Πινέδα. Απέναντι σε έναν ΟΦΗ που με το σύστημα του 3-5-2 έσπρωχνε την ομάδα μας να χρησιμοποιεί για την ανάπτυξη της κυρίως τα άκρα.
Το πρώτο ημιχρόνιο ήταν ένα ματς σούπα. Ο αντίπαλος ήταν πολύ καλά οχυρωμένος αμυντικά και περίμενε τις δικές μας πλαγιοκοπήσεις. Το διάβασμα ήταν πολύ απλό: Ας βγάλουν και κάποια σέντρα. Ποιος να πάρει την κεφαλιά; Δεν μπορώ να πω ότι ήταν λάθος σκέψη, που μάλιστα γινόταν και πιο έντονη με την ατελείωτη φλυαρία του Άμραμπαντ και την κακή εμφάνιση του Χατζισαφί.
Μετά το εικοσάλεπτο όμως, έβλεπες την ΑΕΚ να κερδίζει μέτρα στο γήπεδο, να επικρατεί και να επιτίθεται συστηματικά. Γίνανε κάποιες φάσεις, όχι πολύ επικίνδυνες, αλλά όταν έχεις αποδέκτη τον τέως παίκτη, δεν μπορείς να περιμένεις και πολλά. Βλέποντας κιόλας ότι κι ο Πινέδα δυσκολευόταν σε αυτόν τον ρόλο. Γιατί γινόταν καλύτερη η ΑΕΚ; Διότι είχε μια μηχανή στο κέντρο που λεγόταν Γιόνσον, διότι ο Βίντα πήρε κάποιον πιο αρχηγικό ρόλο, και διότι η σπιρτάδα του Γκατσίνοβιτς δημιουργούσε πρόβλημα στην αμυντική τριάδα του ΟΦΗ.
Αυτή η κυριαρχία που είχε κλείσει τον αντίπαλο στο μισό δικό του γήπεδο, βρήκε δικαίωση με μια πολύ γρήγορη εκτέλεση φάουλ του Μάνταλου προς τον Μαροκινό, που με την βοήθεια κάποιου αμυντικού, άνοιξε το σκορ. Ένα γκολ δίκαιο, σε αυτό το ημιχρόνιο που η ΑΕΚ προσπάθησε με υπομονή και μπόλικο πρεσάρισμα να παίξει κάποια μπάλα, ενώ ο ΟΦΗ κοίταξε πιο πολύ την θωράκιση πίσω και κάποια μακρινή μπαλιά στην πλάτη της άμυνας μας.
Φυσικά για θέαμα δεν μπορούμε και να μιλάμε. Πιο πολύ τακτική είχε το μέρος αυτό, με κλειστούς χώρους και πολύ κοντινά, δυνατά αλλά καθαρά μαρκαρίσματα. Φυσικά σε αυτούς που ανέφερα ότι ξεχώρισαν, πρέπει να προσθέσουμε και τον Αθανασιάδη, που δύο φορές που χρειάστηκε, προστάτεψε το τέρμα μας. Φυσικά παρέμεινε ο προβληματισμός για το κατέβασμα της ομάδας χωρίς σέντερ φορ (δεν αναφέρομαι στον Ολλανδό), αλλά εκ του αποτελέσματος μπορώ να πω ότι ο Αλμέιδα δικαιώθηκε αφού και η εβδομάδα που έρχεται δεν θα δικαιολογούσε πολλή ψηλή ένταση.
Το δεύτερο μέρος ήταν μια μικρή δικαίωση σε αυτά που έβλεπα και έγραφα πιο πάνω. Η ΑΕΚ ήταν μια ομαδάρα, κυρίαρχη σε όλα τα μήκη και πλάτη του γηπέδου, με ένα τρομερό πρεσάρισμα στο οποίο συνέβαλε και η άνοδος της απόδοσης του Μάνταλου – αλήθεια πόσο καιρό λέγαμε ότι οχτάρι είναι ο άνθρωπος – και καθάρισε την μπουγάδα πολύ γρήγορα. Με δεύτερο γκολ του Μαροκινού – που τι να κάνουμε έτσι είναι η στατιστική κι άρα βγαίνει mvp – και με ένα τρίτο που έβαλε ένας παίκτης που αδικείται να παίζει στην Ελλάδα: Ο Γκατσίνοβιτς.
Φυσικά το παιχνίδι είχε περάσει σε δεύτερη μοίρα, αφού η ομάδα μας τα είχε όλα όπως έπρεπε και πλέον είχε αποκτήσει και καμιά δεκαριά αρχίδια παραπάνω με την αυτοπεποίθηση των γκολ. Αυτό φάνηκε στο τελευταίο διάστημα, που ο Αλμέιδα έκανε σούπερ rotation και κυκλοφόρησε την μπάλα ο ΟΦΗ. Με Φράνσον στο κέντρο και δίπλα του τον Χατζισαφί, με τον τέως παίκτη μπροστά που διακρίθηκε κυρίως στο να βγαίνει οφσάιντ, πήραμε μια τρομερή νίκη, και κάναμε σοβαρότατη συντήρηση δυνάμεων. Και ψυχολογίας και επιβεβαίωσης της δουλειάς του Αλμέιδα, που μπέρδεψε την ομάδα αλλά το έκανε με ασφάλεια.
Και δεν ήταν μόνο οι προσωπικές διεκδικήσεις αυτών που έχω πει ότι ξεχώρισαν. Ήταν και η διάθεση των υπόλοιπων να βγαίνουν σωστά και να πιστεύουν. Να δίνουν ένα κλικ παραπάνω στη αντίδραση τους και να παίζουν σίγουρα και να ξέρουν τι ψάχνουν. Απέναντι σε αντίπαλο, που πρέπει να το υπογραμμίσω ότι μας σεβάστηκε. Δεν κυνήγησε πόδια, ούτε κι έψαξε κάτι παραπάνω για την σχέση υποτέλειας που πλέον έχουμε στην διοργάνωση.
Σε μια καμπή αρκετά δύσκολη, αφού το παιχνίδι στο Περιστέρι είναι τρομερά καθοριστικό για να μην μπούμε αποδεκατισμένοι την επόμενη Κυριακή λόγω καρτών. Είναι δυνατόν να παίρνει κάρτα ο Βίντα;
Αλλά ας το αφήσουμε αυτό. Ας χαρούμε για την μεγάλη επιτυχία και τους βαθμούς. Κι ας δώσουμε συγχαρητήρια στα παιδιά μας και στο τεχνικό επιτελείο. Κι ας πούμε ότι επιτέλους είδαμε αυτό που θέλαμε. Μια ομάδα σοβαρή, μια ομάδα που χρησιμοποιεί όλο το ρόστερ της και μια ομάδα που κέρδισε το να σέβεται τον εαυτό της κυριότερα. Πολύ σημαντικό για την συνέχεια μας.
