Πειραιάς έρχεται, εκεί, όσοι παίξουν θα δείξουν τι αρχ… κουβαλάει ο καθένας

Το αρκετό και απαραίτητο rotation, έγινε από τον Αλμέιδα. Η ομάδα κατέβηκε με τον ρόμβο τον γνωστό, με κάποιους που ξεκουράστηκαν και με κάποιους που δεν μπορούσαν να παίξουν. Κάτι είναι κι αυτό εν όψει Πειραιά.

Κι είχαμε άλλο ένα πάρτι στο γήπεδο μας, με πολύ ωραία ατμόσφαιρα αλλά που δεν ήταν μόνη της. Συνδυάσθηκε τέλεια από το γρήγορο τελείωμα του αγώνα, αφού μόλις στο δωδέκατο λεπτό, προηγηθήκαμε με 2-0. Οπότε δεν μπορεί να γίνει και ισχυρή κριτική για την απόδοση μας ή για όλον τον αγώνα.

Φυσικά δεν πρόκειται να διυλίσουμε τον κώνωπα. Διότι χρειάζονται κι αυτές οι ξεάγχωτες νίκες. Νίκες ψυχολογίας αλλά κυρίως ελέγχου του ρυθμού. Δηλαδή κρατώντας τον σε χαμηλά επίπεδα για ένα παιχνίδι μεσοβδόμαδα. Που όχι μόνο δεν στράβωσε κάπου, αλλά η ΑΕΚ πρακτικά δεν κινδύνεψε πουθενά. Για δύο λόγους : Πρώτον διότι κράτησε πολύ καλά τις θέσεις της αλλά και διότι σε όποια επικίνδυνη κατάσταση θα μπορούσε να δημιουργηθεί, οι παίκτες του αντιπάλου ήταν εντελώς άστοχοι. Και μιλάμε βέβαια, για πιθανή μείωση του σκορ.

Πού στηρίχτηκε αυτή η νίκη; Σε μια εκπληκτική σήμερα τετράδα : Στους κορυφαίους Γκατσίνοβιτς και Άμραμπαντ, στο κομπιούτερ Γιόνσον και στον Μήτογλου. Χωρίς όμως να πρέπει κάποιος να στιγματισθεί σαν υστερήσας. Διότι η ΑΕΚ ήταν κανονική ομάδα. Εντάξει δεν έχει σέντερ φορ αλλά πάντα υπάρχει η ελπίδα να πουληθεί ο Γκαρσία και να ξεκουραστούν τα μάτια μας ακόμα και σε αυτήν την θέση.

Ήταν ικανή λοιπόν η ομάδα μας αλλά και τυχερή. Τελείωσε γρήγορα με το κλείδωμα του αγώνα και μετά έπαιξε σε χαμηλό τέμπο χωρίς όμως να χάνει την ομορφιά της. Διότι βγήκαν μπόλικες τελικές, μπόλικες αντεπιθέσεις και μπόλικες προσπάθειες, που έβλεπες και καταλάβαινες ότι γίνεται δουλειά στην προπόνηση. Σε πολλά επίπεδα. Είτε σε τακτική επίθεση, είτε σε εκμετάλλευση κενών χώρων που έμοιαζαν σαν κόντρα επιθέσεις. Κι αυτό γίνεται ακόμα πιο σοβαρό και τιμητικό για την δουλειά μεσοβδόμαδα, διότι το είδαμε κι όταν έγιναν και κάποιες επιπλέον αλλαγές σε πυλώνες.

Είχε ένα νορμάλ τρέξιμο η ΑΕΚ, κι έπαιξε σαν αφεντικό του παιχνιδιού γνωρίζοντας τι ήθελε μέσα στο γήπεδο. Το έψαξε γρήγορα και το πέτυχε γρήγορα. Θα έλεγα έκανε μια πολύ καλή προπόνηση όμως θα πρέπει εδώ να δώσω μπόλικα εύσημα στον ΟΦΗ. Πραγματικά δεν κλείστηκε ούτε έπαιξε σκληρά ή αντιποδόσφαιρο. Φυσικά είχε γρήγορα προδιαγραφεί το σκορ, οπότε πάντα υπάρχει το αν χρονικά, όμως εγώ το γράφω απολογιστικά. Κι αν κάποιος αμφιβάλει για την μπάλα του, σίγουρα δεν μπορεί να αμφιβάλει για τα μαρκαρίσματα των παικτών του. Σκέψου ότι εγώ, το ξεκίνημα του πρώτου γκολ μας, το είδα σαν φάουλ του Γκατσίνοβιτς.

Και πήγαμε αισιόδοξοι και φύγαμε χαρούμενοι με όσα είδαμε. Ξαναλέω, χωρίς να χτυπήσουμε ψηλά γκον απόδοσης. Σαν να είδαμε, τόσα όσα. Μια νίκη ευρεία, εύκολη και με κάποιο καλό θέαμα, αφού ο αντίπαλος τερματοφύλακας θύμισε παλιές εποχές ηρωισμού. Και φύγαμε με την ελπίδα να έχουμε καλή απόδοση την Κυριακή και βέβαια να πάρουμε κάτι. Να δούμε την δουλειά μας σε γήπεδο σοβαρό, απέναντι στον αντίπαλο που έχει χαλάσει τον κόσμο επειδή οι κοινοπραξίες του χάπια δεν πήραν τα προσδοκώμενα από την κυβέρνηση, κι όχι βέβαια για το πέναλτι του ηλίθιου που το καθαγίασε κάποιος Βρέντζος, που τον γάμησε κάποιο δήθεν διοικητικό συμβούλιο, λες και υπάρχει δημοκρατία πουθενά για να υπάρχει σε μια εταιρεία κάποιου εφοπλιστή.

Συγχαρητήρια λοιπόν ακόμα και στον Μάνταλο. Μέχρι κι αυτός πήγε καλά. Όχι διότι έβαλε το γκολ, αλλά διότι πρέσαρε και δέχτηκε να είναι κομμάτι της μηχανής. Φυσικά έφυγε τραυματίας αλλά ξέρουμε όλοι. Πειραιάς έρχεται, εκεί, όσοι παίξουν θα δείξουν τι αρχίδια κουβαλάει ο καθένας. Διότι εκεί θα παιχτεί το παιχνίδι και πουθενά αλλού. Και με βάση αυτό το παιχνίδι θεωρώ ότι θα πάμε για τις διορθώσεις τον Ιανουάριο.