Είναι τρελοί αυτοί οι Πατρινοί…
Άργησα αλλά τα κατάφερα να γράψω το πρώτο κείμενο της σεζόν. Βλέπετε κάνω πρεμιέρα στο AEK24HOURS. Μου δίνεται αυτή η δυνατότητα. Αυτή η αγνή και ρομαντική επικοινωνία που θα έχουμε μεταξύ μας από αυτή εδώ την κιτρινόμαυρη φωλιά. Αφού ευχαριστήσω τους ανθρώπους που μου άνοιξαν την αγκαλιά τους και μου έδωσαν αυτό το βήμα ας ξεκινήσω…
Άνθισαν οι τριανταφυλλιές, μοσχομυρίζει η Νέα Φιλαδέλφεια και πάλι ΑΕΚ. Μας έλειψε αυτό το συναίσθημα 19,5 χρόνια. Γυρίζαμε από γήπεδο σε γήπεδο μέχρι να βρεθούμε και πάλι στα ίδια μέρη. Τα καταφέραμε με πολλές δυσκολίες. Όπως ο Οδυσσέας γύρισε στην Ιθάκη του, έτσι και η ΑΕΚ μας γύρισε στη Νέα Φιλαδέλφεια. Στα δικά της ιερά χώματα. Και πλέον έχει την ευκαιρία και τη δυνατότητα να δημιουργήσει νέους ΑΕΚτζήδες. Η δυναμική της ομάδας σε συνδυασμό με αυτό το ποδοσφαιρικό στολίδι την “Αγιά Σοφιά” μας ανοίγουν απλόχερα την αγκαλιά τους…
Φτάσαμε λοιπόν στην 10η αγωνιστική και σε λίγες μέρες έχουμε μπροστά μας την εξόρμηση της Τρίπολης. Το πρώτο μεγάλο παιχνίδι στον ποδοσφαιρικό ΝΑΟ της Ελλάδας ήταν γεγονός. ΑΕΚ εναντίον ΠΑΟΚ με την παράδοση στη Νέα Φιλαδέλφεια να είναι συντριπτικά υπέρ μας. Κι ας λένε ότι θέλουν οι από πάνω. Κι ας θέλουν να ξεγράψουν την ιστορία, αρχίζοντάς την από την Σαββίδης FC εποχή τους. Νεοπλουτισμός βλέπετε… Το χρήμα τον αλλάζει τον άνθρωπο. Και αυτούς τους άλλαξε για τα καλά. Ξέχασαν όμως να τους πουν πως τα μεταξωτά βρακιά θέλουν και επιδέξιους κώλους. Πολύ μίλησα για δαύτους. Ας επανέλθω σε εμάς.
Τι συναισθήματα έχουμε νιώσει αδέρφια από τα εγκαίνια μέχρι σήμερα. Για να μην πω τι συναισθήματα νιώθαμε όταν βλέπαμε να υψώνεται αργά αλλά με σταθερά βήματα το γήπεδο μας. Έστω κι αν πέσαμε μερικά χρόνια εκτός. Τελικά τα καταφέραμε και το πιο σημαντικό; Ότι δεν χρωστάμε πουθενά! Το γήπεδο είναι δικό μας. Σε καμία τράπεζα, σε καμία πολυεθνική. Είναι του λαού της ΑΕΚ. Γιατί αυτός το έχτισε. Με τα δικά του χρήματα…
ΑΕΚ-ΠΑΟΚ λοιπόν και ο Λιβάι Γκαρσία ανοίγει το σκορ. Κάποιος μου είπε ότι είχε περισσότερο κόσμο απ’ ότι στα εγκαίνια. Αλήθεια έλεγε. Πρέπει να είχε 40.000 κόσμο εντός κι άλλες 5.000 εκτός που έψαχνε τρόπο να μπει για να δει την αγαπημένη του ΑΕΚ. Όχι δεν είναι τζαμπατζήδες όπως θέλουν να μας τους παρουσιάζουν. Την έχουμε αυτή την μανία ως προσφυγική ομάδα να βγάζουμε τα μάτια μας. Αρρωστάκια με την ΑΕΚ είναι. Θέλουν να την δουν κι ας μην έχουν φράγκο στην τσέπη. Έψαχναν τρόπο να μπουν για να φωνάξουν και οι απ’ έξω γκολ.
Το έβαλε ο τρελός από το Τρίνινταν και Τομπάγκο και η πιο ΑΕΚ εικόνα της σεζόν ήρθε στα μάτια όλων μας. Σε εκείνους που βρέθηκαν στο γήπεδο και σε άλλους που το έβλεπαν από την τηλεόραση. Η φωτογραφία του κειμένου είναι ότι πιο αγνό, πιο αληθινό, πιο ΑΕΚ υπάρχει. Η οπαδική κουλτούρα, αγάπη, τρέλα, πάθος, καψούρα του Ενωσίτη βγαίνει στο φιλί του Άγγελου από το κλαμπ της Original Πάτρας στον Λιβάι Γκαρσία. Είναι τρελοί αυτοί οι Πατρινοί…. Και πολύ μάλιστα…
Όπως λοιπόν το παλιό κρασί που δεν παλιώνει, δεν χαλάει, αλλά πάντα έχει αυτή την ωραία γεύση και μυρωδιά, έτσι και η ΑΕΚ μας, δεν χάλασε, δεν πάλιωσε… Ξεκουράστηκε κάποιο διάστημα και είναι πάλι εδώ να τα σαρώσει όλα… Όλοι μαζί μια γροθιά! Κόσμος, παίκτες, διοίκηση μπορούμε για το ακατόρθωτο. Ήδη παραμιλάνε για εμάς… Έχουμε έρθει στο πάρτι τους και το χαλάμε… Έχουμε φτιάξει κάτι το μοναδικό. Κάτι το διαφορετικό. Μια Άλλη Εντελώς Κατάσταση…
